امروز (سه شنبه) شرکت ملی نفتکش گزارش نهایی تیم مشاوران داخلی و بین المللی درباره امکان تفحص پیکرها و خارج کردن نفتکش از کف دریا را منتشر کرد که در آن، کارشناسان بر ناممکن بودن این عملیات تاکید کردند.
به گزارش جماران؛ کارشناسان بین المللی و داخلی اعلام کردند: اعزام غواص به محل غرق شدن سانچی برای تفحص پیکر جانباختگان یا خارج سازی لاشه نفتکش با توجه به شرایط جوی منطقه، عمق آب، شرایط کشتی و محدودیتهای غواصی به طور قطع ناممکن است.
شانزدهم دی ماه پارسال یک کشتی فله بر چینی حامل 64 هزار تن گندم در سواحل شانگهای به نفتکش ایرانی سانچی که حامل بیش از 130 هزار تن میعانات گازی بود، برخورد کرد که در پی آن 32 سرنشنین این نفتکش (30 ایرانی و 2 بنگلادشی) جان باختند.
اقدام های فوریتی و ضربتی برای خاموش کردن شعله ها و تعیین وضعیت خدمه نفتکش ایرانی به دلیل گستردگی دامنه انفجارها و همچنین دمای بسیار زیاد حاصل از آتش سوزی بی ثمر ماند، زیرا نزدیک شدن به کشتی و حضور بلندمدت در آن برای بررسی وضعیت میدانی ناممکن بود و در نهایت سانچی پس از هشت روز غرق شد.
بر این اساس، امروز (سه شنبه) شرکت ملی نفتکش گزارش نهایی تیم مشاوران داخلی و بین المللی درباره امکان تفحص پیکرها و خارج کردن نفتکش از کف دریا را منتشر کرد که در آن، کارشناسان بر ناممکن بودن این عملیات تاکید کردند.
به گزارش تارنمای شرکت ملی نفتکش، تیم مشاور عملیات غواصی سانچی که متشکل از شرکتهای داخلی معتبر و شرکتهای مشاور بین المللی در زمینه غواصی است، در همان بررسیهای اولیه خود، اعزام غواص به موقعیت سانچی (برای تفحص یا خارج سازی لاشه) را با توجه به شرایط جوی منطقه، عمق و شرایط این کشتی و محدودیتهای غواصی منتفی دانست.
**مشاوران داخلی: ورود غواص به داخل نفتکش ناممکن است
تیم مشاوران ایرانی تفحص نفتکش سانچی، پس از بررسی تصاویر دریافتی از ربات پیشرفته اعزام شده به موقعیت کشتی سانچی در عمق 115 متری دریا نتایج خود را منتشر ساخت.
بر اساس این گزارش، با توجه به وضعیت و تغییر شکل ساختمان کشتی سانچی در اثر حرارت و فشار آب در زمان غرق شدن، کاهش ارتفاع ساختمان آن از حدود 28 متر به حدود 13 متر، در هم پیچیدگی ساختمان کشتی و ریزش اجزای داخلی آن، در همان جلسات و بررسیهای اولیه احتمال ورود غواص به ساختمان این کشتی منتفی اعلام شد.
با توجه به اصرار مدیریت ارشد شرکت ملی نفتکش ایران برای بررسی همه راهکارهای اعزام غواص و جست و جوی نشانه ای از پیکرها روی ساختمان کشتی و موقعیت و شرایط آن تمرکز شد اما محدودیتهای اعزام و ورود غواص اعم از میزان پیشروی، مدت زمان غوص در دریا و غیره بار دیگر امکان اعزام غواص و ورود به داخل سانچی را رد کرد؛ بویژه که منافذ و راههای ورود به کشتی نیز مسدود شده یا از بین رفته است.
طبق بررسی همه تصاویر دریافتی و با لحاظ شرایط حادثه و آتش سوزی با درجه حرارت بیش از 900 درجه سانتیگراد در هشت روز و ذوب شدگی کشتی بر اثر حرارت و فشار، حتی به فرض اعزام غواص نمی توان به یافتن نشانه ای از پیکر شهدا امیدوار بود.
به عبارت دیگر در شرایط فعلی این کشتی، احتمال موفقیت در یافتن نشانه ای پیکر شهدای سانچی غیرممکن است.
بر اساس این گزارش، خارج کردن لاشه سانچی نیز با توجه به شرایط ویژه این کشتی، وزن آن، عمق آب و موقعیت جوی و جغرافیایی منطقه و فاصله 300 مایلی آن از ساحل، به تجهیزات بسیار پیچیده و پیشرفتهای نیاز است که در حال حاضر در دنیا وجود ندارد.
شرکت ملی نفتکش ایران از زمان سانحه سانچی برای مراحل عملیاتی مختلف از جمله ارزیابی اعزام غواص، اعزام ربات و تصویربرداری از کشتی سانچی حدود 40 میلیون یورو هزینه کرده است.
** نظر مشاوران بین المللی: امکان تفحص سانچی نیست
در نامه «هانس وان رویج» و «جیکوب هاگن دراپ» از اعضای تیم عملیات شرکت «اسمیت» به عنوان یکی از بهترین شرکت های غواصی، به شرکت ملی نفتکش، پس از بررسی همه جانبه و انجام مطالعات تخصصی اعلام شده است امکان انجام عملیات غواصی برای تفحص یا بالا کشیدن لاشه کشتی سانچی وجود ندارد.
در گزارش گروه مشاوران بین المللی آمده است: از روی تجربه و دانش کسب شده از دهها عملیات استخراج شناورهای غرق شده، به نظر ما امکان خارج کردن نفتکش سانچی وجود ندارد.
عمق و وضعیتی که نفتکش غرق شده سانچی در آن قرار دارد و جایگاه آن، مدل کشتی و شرایط ویژه آن در اثر نوع حادثه عواملی است که مانع بیرون کشیدن این کشتی از عمق آب می شود.
مجموع وزن قسمت انتهایی سانچی باید دقیق اندازه گیری شود که به نظر می رسد با در نظر گرفتن محدوده قوانین ایمنی لازم 22 تا 25 هزار تن باشد؛ برای بالاکشیدن این مقدار حجم سازه سانچی به علت استحکام ساختاری، هیچگونه تجهیزات بالابری اکنون وجود ندارد که قادر به انجام چنین عملیاتی باشد.
بیش از هزاران ساعت غواصی برای خارج کردن این عظمت حجم سازه سانچی مورد نیاز است. در چنین عمقی برای بیرون کشیدن هرگونه کشتی غرق شده آن هم با این حجم عظیم و پیچیده، ریسک هرگونه عملیات به اندازه ای خواهد بود که به عقیده ما غیر قابل قبول است.
میزان ریسک این عملیات بسیار بالاست و به صورت عمده این ریسک ها مربوط به نیروی انسانی می شود که حضورشان برای انجام این عملیات الزامی است.
همچنین غواصی در چنین عمقی با مشکلات پیچیده و موانع غیر قابل کنترل زیست محیطی روبروست که هزاران ساعت غواصی زیر آب را نیاز دارد.
ایران با مالکیت بیش از 70 فروند نفتکش، صاحب بزرگ ترین ناوگان نفتکش دنیاست.
