هنوز پرونده حمله کنندگان به رییس جمهور در روز قدس پارسال به نتیجه نرسید که پرونده توهین به یکی دیگر از مقامات دولت را باید در نوبت رسیدگی قرار داد.
خودسرها بار دیگر روز قدس را به حاشیه راندند. روزی که قرار است به نماد وحدت -نه تنها در ایران و نه فقط در کشورهای مسلمان بلکه در بسیاری از سرزمین ها -، تبدیل شود در ایران اسلامی به گونه ای برنامه ریزی شده رقم می خورد که انگار هدف از راهپیمایی در این روز، رسیدن برخی به مقاصد شخصی و جناحی خود است.
در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان و از حاشیه راهپیمایی روز جهانی قدس، فیلمی منتشر شد که خیلی راحت جای متن و حاشیه را عوض کرد. این فیلم نشان می داد که هنگام حضور علیاکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی در راهپیمایی روز قدس در تهران، برخی شعارهای تندی از جمله «مرگ بر خائن»، «مرگ بر وطن فروش» و «مرگ بر منافق» علیه وی سردادند. یکی از افراد هم خطاب به صالحی می گوید «والله بالله دروغگویی!»
در ادامه این فیلم اینگونه می توان دریافت که علی اکبر صالحی مسیر خود را تغییر می دهد اما این افراد همچنان وی را دنبال می کنند و شعارهای خود را تندتر و با صدای بلندتر علیه وی تکرار می کنند. در این بین صالحی روبه یکی از شعار دهندگان می‌گوید: «خیلی بی ادب هستی. ادب داشته باش.»
فیلم این اتفاق که خیلی زود، دست به دست در فضای مجازی چرخید، چیزی جز تاسف بر جای نگذاشت. چهره های سیاسی از فضای مجازی گرفته تا رسانه های مختلف به مذمت این کار پرداختند و از به حاشیه بردن راهپیمایی مردم در روزی که قرار بر اتحاد و حمایت از مردم مظلوم فلسطین بود گلایه کردند.
از لقب شریف ترین به صالحی تا وعده رسوایی به طراحان شعار علیه او
سیدمحمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش نخستین فرد از بدنه دولت بود که در واکنش به اقدام هتاکان به رییس سازمان انرژی اتمی در توئیتر خود نوشت: متاسفانه توهین به یکی از شریف ترین اعضای هیات دولت در راهپیمایی همبستگی ملت ایران با ملت فلسطین، تنها نتیجه‌اش به حاشیه بردن حضور میلیونی مردم در روزیست که باید صدایی واحد از ایرانیان به جهان مخابره شود.
حسام الدین آشنا نیز دولت‌مرد دیگری بود که در واکنش به این اتفاق در توییتر خود نوشت: آگاهی از دستاوردهای غیرنظامی سازمان انرژی اتمی در دوران 1392-1400 کسانی را شرمنده خواهد کرد که ناآگاهانه علیه رئیس آن شعار دادند و کسان دیگری را رسوا خواهد کرد که آگاهانه این طراحی را انجام دادند.
تذکر به خودسرها اما تنها موقوف به اعضای کابینه نشد. چهره های سیاسی دیگر نیز هر کدام که تریبونی به دست آوردند از این اقدام خودسرها گفتند. یکی از لزوم برخورد قانونی با اغتشاشگران گفت و خواستار مشخص شدن ماهیت توهین کنندگان به مسئولان نظام و نفع برندگان از این اقدامات شد و دیگری با طرح این سوال که چه کسی می‌‌‌تواند نقش این مرد بزرگ در پیشرفت علمی ایران را انکار کند، اسم این نوع اقدامات مخرب را «زائده‌های مسموم سیاست» گذاشت که تاوانش را همه جامعه پرداخت می‌کند.
هاشمی رفسنجانی؛ نخستین قربانی روز قدس
قدمت توهین هایی که جای شعارهای وحدت بخش روز قدس را گرفته، به اوایل دهه 90 می رسد و اولین قربانی آن نیز از میان مقامات، مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی بود. سال 91 که هنوز خیلی ها تحت تاثیر حوادث پس از انتخابات سال 88 قرار داشتند و از آن مهمتر نقش هاشمی را در آن ایام پررنگ می دیدند، با دیدن او در راهپیمایی روز قدس فتنه برپا کردند.
آیت الله در آن روز حرکت خود را از خیابان نجات اللهی آغاز و وارد خیابان انقلاب شده بود که به ناگهان جمعی با شعار «مرگ بر ضد ولایت فقیه» به استقبالش رفتند. هرچند محافظان رییس مجمع تشخیص مصحلت از او خواستند به حضورش در راهپیمایی پایان دهد اما مرحوم هاشمی مخالفت کرد و به مسیر خود ادامه داد، شعارها تندتر شد تا به ادعای خبرگزاری فارس، هاشمی رفسنجانی «با شعارهای مردم بدرقه و از مسیر راهپیمایی خارج شود.»
آسیاب به نوبت رییس جمهور
سال گذشته هم قرعه اتفاق نامیمون توهین به مقامات در روز قدس، به نام حسن روحانی خورد. رییس جمهوری که تنها چند هفته از پیروزی اش با رای 25 میلیونی ملت ایران می گذشت، در راهپیمایی روز قدس، اتفاقی را به چشم خود دید که پیش از این برای حامی و پشتیبانش هاشمی رفسنجانی رخ داده بود. عده ای خودسر در مسیر حرکت رئیس‌جمهور قرار گرفتند و در شعارهایشان او را با رئیس‌جمهور مخلوع اوایل انقلاب، ابوالحسن بنی صدر مقایسه کردند!
این اتفاق خون خیلی ها را به جوش آورد. از نمایندگان مجلس گرفته تا چهره های مختلف سیاسی، با نکوهش این رفتار برخی از راهپیمایان، خواستار ورود قوه قضاییه و برخورد قضایی با آنان شدند. یکی معتقد به «مصداق جرم بودن چنین حرکاتی از سوی هتاکان» بود، دیگری هدف از این اقدامات را «تعمیق شکاف بین مسئولان نظام در رده های مختلف» دانست و مسئول دیگری هم با زشت خواندن این رفتار، متعجب از این بود که چطور هنوز جوهر آرای 24 میلیون ایرانی خشک نشده شاهد بروز چنین رفتارهایی هستیم؟
با وجود همه این واکنش ها، که اتفاقا جملگی در دفاع از حسن روحانی و نکوهش رفتار هتاکان بود، بهترین پاسخ را شخص رییس جمهور برای حرمت شکننان روز قدس داشت. حسن روحانی در اینستاگرام خود بخش‌هایی از فیلم تبلیغاتی مرحوم آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی در رقابت‌های انتخاباتی سال 1384 را منتشر کرد. در این ویدئو مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با اشاره به خاطرات خود از آیت‌الله شهید بهشتی می‌گوید: «روزی در جمع یاران به بهشتی گفتم این تهمت‌های تلخ آزارت نمی‌دهد؟؛ نگاهم کرد و گفت «این آسیاب به نوبت است؛ نوبت تو هم خواهد رسید»؛ چقدر این روزها بی‌شمار سخت می‌گذرد دوستان! من تا نیمه راه آمدم، مشیت الهی این بود تا بمانم؛ تا نوبت من برسد؛ تا در سنگ زیر و بالای آسیاب صدای شکستن خود را بشنوم و بچشم...»
امسال اما شاید بخت با حسن روحانی یار بود که در روز جهانی قدس عازم چین شد تا به مناسبا شرکت در اجلاس شانگهای با عنوان غایب بزرگ مراسم آخرین جمعه ماه مبارک از او یاد شود. وگرنه معلوم نبود شاید که تندباد شعار خودسرها بجای صالحی دامن او را می گرفت.
سیل توهینهایی که از معاون اول تا نایب رییس مجلس را با خود برد
اما این توهین ها جدای از رییس فقید مجمع، رییس جمهور و اکنون هم رییس سازمان انرژی اتمی، دامن خیلی های دیگر را هم تا کنون گرفته است. از همان روز قدس پارسال که معاون اول رئیس‌جمهور، نایب‌رئیس مجلس و رئیس فراکسیون امید هم از آماج حملات بی‌نصیب نماندند تا سالهای گذشته - البته تنها مختص به روز قدس نبود- که شاهد پرتاب مهر به علی لاریجانی تا حواله کردن پاره آجر به سوی علی مطهری بوده ایم، همچنان جمعیتی ثابت و در اقلیت حضور دارند که فهم‌شان از آرمان های انقلاب و نظام و مهمتر از آن از بیانات رهبری چیزی متفاوت از سایرین است. این افراد خود را بشدت انقلابی می دانند و آن رفتاری هم که از خود بروز می دهند را در مسیر حفظ ارزش ها و آرمان های انقلاب می خوانند.
حال چگونه می توان باور کرد جماعتی که هر ساله خود را آماده سردادن شعارهای جناحی کرده و دولتمردان را آماج حملات خود قرار می دهند، دغدغه فلسطین را داشته و برای حمایت از آنان پا به خیابان گذاشته اند. هرچند این جماعت در اقلیت بسر می برند اما از دستگاه قضا و دیگر نهادهای مسئول انتظار می رود فکری اساسی برای پایان دادن به حضور آنان بکنند.
