خانم در شرایطی دارای این ویژگیها بودند که در آن زمان زنان ضعیف بودند و در مواجهه با چنان شرایطی خود را گم میکردند ولی ایشان با تکیه بر ایمان خود و بر پایه تعلیم و تربیت و روحیه ای که داشتند همواره آرامش خود را حفظ می کردند
به گزارش جماران؛ حجت الاسلام و المسلمین مهدی کروبی نقل می کند:
خانم(خدیجه ثقفی، همسر امام خمینی(س) ) همیشه صبور و خویشتندار بودند و با اطمینان رفتار میکردند. ایشان فردی بودند که پدرش اهل مبارزه و همسرش نیز مبارز بودند و بارها به خانه ایشان یورش برده شد ولی ایشان همواره با اطمینان رفتار میکرد و در قبال این مسائل هیچ گاه دچار تزلزل نمی شد.
ایشان دختر آیت ا... ثقفی و همسر آیت ا... خمینی از مراجع تقلید بود، بنابراین وقتی که همسرش را دستگیر میکنند با آرامش و اطمینان برخورد میکند. ایشان در آن دوران شاهد هر نوع اتفاقی در عرصه مبارزه بود کشتار دسته جمعی مردم، حکومت نظامی، درگیری با شاه و حتی هنگامی که امام (س) دستگیری میشد به گوش می رساندند که می خواهند امام (س) را اعدام کنند ولی ایشان همیشه با اطمینان برخورد میکرد و صبور بود.
خانم در شرایطی دارای این ویژگیها بودند که در آن زمان زنان ضعیف بودند و در مواجهه با چنان شرایطی خود را گم میکردند ولی ایشان با تکیه بر ایمان خود و بر پایه تعلیم و تربیت و روحیه ای که داشتند همواره آرامش خود را حفظ می کردند.
در آن زمان شرایط به گونهای بود که وقتی مبارزان را دستگیر میکردند هنگامی که همسران آنها به ملاقاتشان میآمدند در پشت میلههای زندان گریه میکردند. حتی من در آن زمان از حاج آقا رضا صدر در جلسهای شنیدم هنگامی که هواپیماها برای شکستن دیوار صوتی بر فراز آسمان پرواز میکردند زنان بسیاری سقط جنین کردند. وقتی مردم پاسبان میدیدند از ترس راهشان را کج میکردند، اما یک گروه مسلح داخل منزل امام میریزند که امام را دستگیر کنند و ایشان نمی ترسند.
خانم از زنانی بود که در چنین شرایطی با وجود مشکلات بسیار آرام و مطمئن حرکت میکرد. در آن شرایط با یورش به منزل ایشان همسرش را با آن عظمت و بزرگی با خود می برند، سالها به زندان و تبعید محکوم میکنند ولی ایشان همواره صبر و تحمل داشت. ما همیشه از حال ایشان جویا میشدیم، و دائما خبر از استقامت ایشان می رسید.
حتی گاهی ایشان سنگ صبور حضرت امام (س) بودند. بنابراین باید گفت که ایشان همواره در برابر فراز و نشیب ها محکم و استوار بودند. من زمانی از خود خانم شنیدم که میگفتند آقا مصطفی برای ایشان تنها یک فرزند نبود بلکه رفیق و همراه ایشان بوده است ولی هنگامی که آن حادثه ناگوار برای همدم و رفیق و فرزند ایشان روی داد خانم با صبر و تحمل برخورد کردند. ایشان بعد از فوت حاج احمد آقا میگفتند که هر چند این واقعه زود هنگام حادثهای ناگوار بوده است ولی هنوز داغ آقا مصطفی بر روی دلم است