«خلبان تصور کرده کوه را رد کرده، بعضی از مسافران شاید چندمتر فرار کرده باشند:»
به گزارش جماران، کاپیتان عین الله اردشیری، خلبان پیشکسوت گفت:
هواپیما در هنگام برخورد با کوه حدود ۱۰ هزار پا ارتفاع داشته است. اما هواپیما تا زمانی که روی NDB فرودگاه قرار نگرفته باشد، اجازه ندارد ارتفاع خود را به کمتر از ۱۵هزار و ۵۰۰ پا کاهش دهد و در واقع قبل از قرار گرفتن روی NDB فرودگاه، حداقل ارتفاع باید ۱۵هزار و ۵۰۰ پا باشد.
کاهش ارتفاع هواپیما، الزاما ناشی از اشتباه خلبان نبوده و دلایل مختلفی می تواند عامل کاهش ارتفاع هواپیما باشد که «برخی» از این دلایل به این شرح است:
ممکن است هواپیما در داخل ابرها با مشکلاتی مواجه شده و اصطلاحا به شرایط «STALL» یا «واماندگی» رسیده و با خارج شدن از کنترل، هواپیما به کوه برخورده کرده است.
ممکن است سیستم ضدیخ هواپیما از کار افتاده باشد که در این صورت در عرض چند دقیقه، بدنه هواپیما از چندین تن یخ پوشیده می شود و هواپیما سنگین شده و نمی تواند ارتفاع را حفظ کند. ممکن است از کار افتادن یکی از موتورهای هواپیما نیز منجر به کاهش ارتفاع شده باشد.
زمانی که برف می بارد و کوه و زمین پوشیده از برف است، از ارتفاع، نمی توان بین کوه و زمین تمایز قائل شد. به همین دلیل خلبان متوجه وجود قله در مقابل خود نشده است و زمانی متوجه قله در مقابل هواپیما شده است که فرصت کافی برای اوج گرفتن در اختیار نداشته و متاسفانه با یکی از قله های کوتاه سلسله قله های دنا برخورد کرده است.
قطعات هواپیما بدلیل برخورد هواپیما با برف (و نه صخره)، نمی تواند به فاصله دور پرتاب شود؛ لذا چهار لکه سیاه مشاهده شده در برخی تصاویر منتشره، نشان می دهد که این لکه ها، چهارنفر از سرنشینان هواپیما هستند که در حالت زخمی از هواپیما خارج شده اند.
دو نفر از آنها فاصله کوتاهی را توانسته اند طی کنند و دو نفر دیگر، مسافت بیشتری را طی کرده اند. این بدان معناست که این ۴ لکه از سرنشینان هواپیما هستند که در نهایت بدلیل خونریزی یا یخ زدن، نتوانسته اند ادامه مسیر بدهند.
در عین حال امکان دارد سرنشینان سالم تری غیر از این چهار نفر، مسافت بیشتری را طی کرده باشند تا خود را به جایی مثلا روستای شرفی که از توابع سِده است، برسانند/ مهر
