کسانیکه با اتومبیلهای لوکس خود نوعی تجمل را بر زندگی شهری تحمیل می کنند، باید در تامین این هزینه هامشارکت بیشتری داشته باشند. نتایج نظرسنجی های اخیر نشان میدهد که این باور در بخش مهمی از جمعیت شهری عمومیت یافته است که کسانی که برخوردارترند، باید در تامین هزینه های شهری سهم بیشتری بر عهده گیرند.
به گزارش خبرنگار جماران، محمد علی نجفی در سخنان آغازین نشست خبری خود گفت: شهر ما در کنار همه زیبایی ها و ظرفیت های بی مانندش، معرض تهدیدهایی قرار دارد که ایجاب میکند وضعیت «زیست پذیری» و «پایداری» و «آسایش» و «آرامش روانی و اجتماعی» آن را به صورت مستمر مورد ارزیابی قرار دهیم.
وی در ادامه گفت: سیاستهای شهری در چند دهه اخیر، از یکسو به افزایش داشته ها و امکانات شهری منجر شده و از سوی دیگر زیست پذیری و پایداری آن را کاهش داده است. با آن که دستاوردهایی داشته ایم- برای نمونه در زمینه حمل و نقل عمومی یا وضعیت معابر و راهای شهری- ولی کیفیت محیط اجتماعی و محیط زیست شهری یا منبع تامین منابع مالی مورد نیاز شهر در وضعیت مطلوبی نیست.
شهردار تهران یادآور شد: سیاستهای شهری طی دهه های متمادی عمدتا معطوف به اداره روزمره شهر بوده و به آینده شهر کمتر اعتنا داشته است و در نتیجه، در ارتقاء زیست پذیری و پایداری شهری موفقیت چندانی نداشته است. امروز در وضعیتی قرار داریم که ادامه سیاستهای قبلی ممکن نیست.
محمد علی نجفی همچنین گفت: دارایی ها و منابع شهر تا حداکثر ممکن مورد بهره برداری قرار گرفته است، فضاهای شهری فروخته شده اند، منابع آب شهر برای رشد آتی شهر کفایت ندارند. در کنار آن تا برابری فضایی و اجتماعی در حال گسترش است، شهر در برابر حوادث طبیعی آسیب پذیر است، آسیب های اجتماعی رو به گسترش است و تنش های حاصل از این پدیده ها در سطح فردی و روابط بین شهروندان و به صورت روزمره خود را آشکار می کند.
شهردار پایتخت با اشاره به نا کارآمد بودن سیاست های مدیریت شهری در گذشته: سیاستهای شهری کنونی قادر به حل این مشکلات نیست. زمان بازنگری در این سیاستها فرارسیده است. شکل دادن به آینده شهر بدون ارزیابی سیاستها میسر نیست. ما به ایده هایی برای شهر آینده نیاز داریم و این جز از طریق گفت و گوی عمومی و فراگیر به دست نمی آید. ایده در باره شهر نزد این یا آن فرد یا گروه نیست. ایده در جریان گفت و گوی عمومی بین گروه های مختلف مردم، کارشناسان و مدیران شکل میگیرد.
نجفی افزود: نقد و ارزیابی سیاستهای شهری را باید از ارزیابی مدیران شهری جدا کرد. مشکل ما در ارزیابی سیاستهای شهری این است که به آن جنبه های شخصی داده می شود. متاسفانه فضای سیاسی کشور هم این گرایش را تشدید می کند که نقد سیاستهای شهری را به نقد مدیران گذشته تقلیل دهد. نقد مدیریت شهری، هویتی شده است و این امکان نقد و تغییر سیاستها را دشوار ساخته است.
نجفی همچنین یادآور شد: تصور اینکه این جناح یا آن جناح بیاید، شهر دچار مشکل می شود یا مشکلات این که اگر این فرد یا آن فرد بیاید، یا این سیاست - از جمله در حوزه به تمامی حل می شود، تصور واقع بینانه ای نیست. ما به علت هویتی شدن شهر - نتوانسته ایم به مفهوم «مصلحت شهر» نزدیک شویم. «مصلحت شهر» معادل «منافع ملی» در سطح کشور است. شهر محل زندگی همه ماست و همه ما جدا از گرایشهای سیاسی و اجتماعی مان به شهری زیست پذیری و پایدار نیازمندیم. در حالی که مشکلاتی که با آن مواجه ایم، مشکلاتی است که هم اکنون پیش روی ماست ولی راههای کوتاه مدت به آن پاسخ نمی دهد. شکاف بین مشکلات عاجل و فوری و راههای میان مدت یکی از
شهردار تهران در ادامه گفت: مسائلی است که در سیاستگذاری شهری با آن مواجه ایم. تغییر سیاستها و روشها نیازمند زمان است. مدیران شهری جدید با توقعات و انتظاراتی مواجه اند که نمی توانند در کوتاه مدت به آن پاسخ دهند.
نجفی با اشاره به مشکلات مردم گفت: برای حل مشکلات و جلوگیری از سرخوردگی مردم تنها راه مشارکت گسترده مردم است. در کنار آن، تغییر سیاستها پیامدهایی دارد که بار آن برای همه گروه ها و اقشار اجتماعی یکسان نیست. برخی گروههای اجتماعی توان تحمل تغییراتی که نیازمند هزینه است، ندارند. برخی گروه ها هم از سیاستهایی که در شهر در پیش گرفته شده، بهره مندی بیشتری داشته اند. باید کسانی که از رشد شهری در دهه های اخیر بهرهمندی بیشتری داشته اند، سهم بیشتری در این تغییر بر عهده گیرند. کسانی که ساختمان های بلندمرتبه شان بار ترافیکی برای شهر ایجاد میکند، کسانی که با اتومبیلهای لوکس خود نوعی تجمل را بر زندگی شهری تحمیل می کنند، باید در تامین این هزینه ها مشارکت بیشتری داشته باشند. نتایج نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که این باور در بخش مهمی از جمعیت شهری عمومیت یافته است که کسانی که برخوردارترند، باید در تامین هزینه های شهری سهم بیشتری بر عهده گیرند.
