در چند ماه اخیر حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسن روحانی و آیت‌الله صادق آملی‌لاریجانی چند بار با یکدیگر به جدال لفظی پرداخته‌اند و انتقادات تندی را علیه هم مطرح کرده‌اند. کاری که ممکن است عواقب خوشایندی برای نظام جمهوری اسلامی نداشته باشد.
این چندمین بار است که مستقیم و غیرمستقیم از تریبون‌های عمومی شاهد کنش و واکنش های غیرمعمول هستیم. گویا در این بین برای روسای قوه مجریه و قضاییه هم عادی شده است که هر چند وقت یک بار با ادبیاتی غیر رسمی با یکدیگر به مجادله لفظی بپردازند. اتفاقی که شاید هرچه زودتر نیاز به آتش‌بس دارد.
به گزارش جماران؛ در چند ماه اخیر حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسن روحانی و آیت‌الله صادق آملی‌لاریجانی چند بار با یکدیگر به جدال لفظی پرداخته‌اند و انتقادات تندی را علیه هم مطرح کرده‌اند. کاری که ممکن است عواقب خوشایندی برای نظام جمهوری اسلامی نداشته باشد. ماجرایی که معمولا با یک سخنرانی رییس جمهور شروع می‌شود و با پاسخ رییس قوه قضاییه که معمولا در جلسه مسئولان عالی قضایی بیان می‌شود، ادامه می‌یابد.
15آبان پارسال بود که رییس‌جمهور در مراسم افتتاحیه بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات با انتقاد غیرمستقیم از قوه قضاییه به توقیف برخی رسانه‌ها اشاره و اظهار کرد: شما اصحاب رسانه و دنیای فرهنگ و هنر می‌توانید برای جامعه امنیت‌آفرین باشید، اما اگر خود اصحاب رسانه امنیت نداشته باشند و دل‌نگران امنیت خود، راه خود، شغل و قلم خود باشند چگونه می‌توانند امنیت بیافرینند؟
وی در ادامه تاکید کرد: از قلم شکسته و دهان بسته کاری ساخته است؟ نشکنیم قلم‌ها را به بهانه‌های واهی، نبندیم دهان‌ها را با بهانه‌های غیراساسی. بگذاریم در این جامعه آزادی باشد و بگذاریم آزادی مسئولانه باشد، امنیت امروز برای ما اصل است اما فکر نکنید تنها با تفنگ امنیت ساخته و یا حفظ می‌شود که تفنگ هم به جای خود لازم است. اما قلم چه؟ اما بیان؟ و اما فرهنگ؟
روحانی با اشاره به «ضرورت وجود فضای مجازی»، گفت: نمی‌توان گفت فضای مجازی را نمی‌خواهیم، ما چه‌کاره هستیم که بگوییم فضای مجازی را می‌خواهیم یا خیر. مثل اینکه یادمان رفته است صاحب اصلی کشور مردم هستند، مثل اینکه اصل ششم قانون اساسی را فراموش کرده‌ایم، مثل اینکه یادمان رفته همه چیز از صندوق رأی بیرون می‌آید و مردم صاحب اصلی نظام مردم‌سالاری دینی هستند.
وی با بیان اینکه «دولت در حال تدوین نظام رسانه‌ای است»، خاطرنشان کرد: همانند نظام پزشکی، دولت به دنبال تدوین نظام رسانه‌ای است که تقدیم مجلس شورای اسلامی کند. بسیاری از تخلفات باید در همان نظام رسانه‌ای بررسی شود و جایش در دادگاه نیست. خیلی مشکلات در رسانه‌ها وجود دارد که ممکن است حتی یک حقوقدان حاذق هم آن را نداند. مگر همه تخلفات رسانه‌ای باید دادگاهی شود وقتی راه‌حل‌های حرفه‌ای‌تر و کم هزینه‌تر وجود دارد.
تنها دو روز بعد از سخنرانی روحانی، رییس دستگاه قضا به آن واکنش نشان داد و در جلسه هفتگی مسئولان عالی قضایی با تاکید بر لزوم نقش‌آفرینی مطبوعات در جهت ارتقای سطح فرهنگی جامعه، انتشار مطالب مبتنی بر افترا، توهین و شایعات از سوی رسانه‌ها را شرعا و قانونا ممنوع دانست و با بیان اینکه چنین مطالبی باید برای همه مطبوعات خط قرمز باشد، تاکید کرد: متاسفانه قوه قضاییه در همه جا مظلوم واقع می‌شود زیرا کار این قوه، قضاوت است و در هر پرونده‌ای ممکن است یک طرف ناراضی یا حتی هر دو طرف ناراضی باشند. در مورد مطبوعات نیز همین‌گونه است یعنی گاهی مطبوعات شاکی خصوصی دارند یا دادستان از جنبه عمومی به موضوع ورود پیدا می‌کند که این را نباید تقیید مطبوعات بدانیم.
آملی‌لاریجانی افزود: برخی فشار می‌آورند که چرا فلان روزنامه را نمی‌بندید و برخی دیگر فشار می‌آورند که چرا فلان رسانه را توقیف کرده‌اید؛ در پاسخ به تمام این فشارها ما یک سخن داریم و آن اینکه ما راه خود را بر اساس قوانین کشور و موازین شرعی طی می‌کنیم و اگر عنوان مجرمانه‌ای بر اقدام یک روزنامه یا رسانه صدق نکند دلیلی ندارد به موضوع ورود پیدا کنیم.
وی در این بخش از صحبت‌های خود با انتقاد از اظهارات رییس‌جمهور خاطرنشان کرد: برخی می‌گویند قلم ها را به بهانه‌های واهی نشکنیم یا دهان‌ها را به بهانه‌ای غیراساسی نبندیم؛ واضح است خطاب آنان به دستگاه قضایی است. این نوعی افترا به قوه قضاییه است و بلکه توهین و عجیب است کسانی که چنین افتراها و اهانت‌هایی را به قوه قضاییه روا می‌دارند، مدام هم دم از اخلاق و اسلام می‌زنند. اینگونه افتراها و توهین‌ها با کدام اخلاق و اسلام، سازگار است!؟ اینگونه افتراها به قوه قضاییه و تضعیف دستگاه قضایی به سود چه کسی است؟
آملی‌لاریجانی خطاب به گوینده این سخنان تصریح کرد: برادر بزرگوار شما خودتان شفاهاً یا کتباً با واسطه یا بی‌واسطه بارها گفته‌اید که چرا با فلان روزنامه یا فلان سایت برخورد نمی‌کنید یا نزد مقام معظم رهبری گلایه می‌کنید که چرا دستگاه قضایی با فلان روزنامه برخورد نکرده است. اما وقتی در بین اهالی مطبوعات و رسانه حضور می‌یابید ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهید و اینکه قلم‌ها را نشکنید و دهان‌ها را نبندید! البته ما به هیچ کدام از این سخنان کاری نداریم و راه قانونی خود را می‌رویم.
در این موضوع ابتدا رییس‌جمهور به صورت غیرمستقیم انتقاداتی را نسبت به قوه قضاییه عنوان کرد که با واکنش مستقیم رییس قوه قضاییه مواجه شد.اما نمونه بعد برعکس آن اتفاق افتاد.
در ۲۶ اردیبهشت و اوج تبلیغات انتخاباتی، حسن روحانی در جمع مردم زنجان تاکید کرد: ما پای صندوق‌های رای می‌رویم تا حصر را بشکنیم. به آن‌هایی که می‌خواهند قدرت در انحصار یگ گروه خاص باشد، می‌گویم که قدرت ایران متعلق به همه ملت ایران است. ما حصر قدرت در کشور، حصر ایران و تحریم ایران را نمی‌پذیریم.
برخی این اظهارات را اشاره به مساله حصر محصورین و عده‌ای انتقاد از کسانی که باعث تحریم و حصر ایران می‌شوند، دانستند. به هر روی رییس‌جمهور در میتینگ انتخاباتی خود این سخنان را بر زبان رانده بود اما این بار و چند روز بعد از انتخابات که روحانی برای دومین بار به عنوان منتخب ملت ایران شناخته شد این آملی‌لاریجانی بود که به رییس‌جمهور تاخت.
رییس قوه قضاییه ۸ خرداد و باز هم در جلسه مسئولان عالی قضایی با اشاره به عملکرد نامزدهای انتخاباتی و اظهارات آنان در دوران تبلیغات، نسبت به نقض برخی قواعد اخلاقی و همچنین عبور از خطوط قرمز نظام و اظهارات خلاف امنیت ملی ابراز تأسف کرد و گفت: سخنان نامزدها باید در جای خود مورد ارزیابی لازم قرار گیرد. گرچه برخی مدعی هستند که بسیاری از این اظهارات محصول تب انتخاباتی است و نامزدها مرفوع‌القلم هستند، البته قطعاً این سخن درستی نیست، انتخابات در جمهوری اسلامی با انتخابات در سایر کشورها متفاوت است و قرار نیست که افراد با توسل به هر وسیله‌ای اهداف و منویات خود را دنبال کنند بلکه رعایت ارزش‌های دینی و اخلاقی، باید محور همه فعالیت ها باشد.
وی در ادامه افزود: در فضایی قرار داریم که عده‌ای به دنبال جریان‌سازی پوپولیستی برای ایستادن در مقابل تصمیمات قانونی نهادهای قانونی کشور هستند. از اتاق‌های فکر آنان خبر می‌رسد که می‌گویند تا التهابات انتخاباتی باقی است و فضا داغ است، باقی منویات خود را دنبال کنیم و سخنان خود را به کرسی بنشانیم. بنده از چنین فضایی بوی فتنه استشمام می‌کنم. در سال ۸۸ نیز برخی تلاش داشتند با فشارهای پوپولیستی در مقابل نهادهای قانونی بایستند اما از مردم سیلی محکمی خوردند. امروز نیز همین معنا به شکل دیگری بروز کرده است و برخی به دنبال این هستند تا موضوعاتی را که برای آن راهکار قانونی وجود دارد با فشارهای پوپولیستی پیش ببرند.
آملی‌لاریجانی، موضوع رفع حصر را از جمله این موضوعات دانست و تصریح کرد: همه دیدند که برخی در مورد این موضوع قبل و حین انتخابات چه کردند و هم‌نوایان آنان چه گفتند. ما این مسائل را هم از دور می‌بینیم و هم از نزدیک شاهد اتفاقاتی که در پشت پرده رخ می‌دهد هستیم. ماهیت این کار شبیه همان کاری است که در فتنه ۸۸ صورت گرفت؛ نقل کرده‌اند که کاندیدایی در جمع هواداران خود خطاب به آنان گفته است که ما آمده‌ایم حصر را بشکنیم. شما چه کاره‌اید که بخواهید حصر را بشکنید؟
وی همچنین تاکید کرد: عالی‌ترین نهاد امنیتی کشور در این زمینه تصمیمی را اتخاذ کرده است. رفع حصر نیز مانند سایر مصوبات شورای عالی امنیت ملی برای معتبر بودن پروسه خاص خود را دارد و اینکه بخواهیم عواطف مردم را برای ایستادگی مقابل این قبیل تصمیمات قانونی تحریک کنیم همان روح و باطن فتنه ۸۸ است. بر همین اساس به این قبیل رسانه‌ها و افرادی که تلاش می‌کنند به صورت زنجیره‌ای و هم‌نوا چنین مسائلی را دائماً تکرار کنند و از این طریق فشار وارد آورند هشدار می‌دهیم که این بساط را جمع کنند وگرنه قوه قضاییه با اقتدار، خود این بساط را جمع خواهد کرد.
آملی‌لاریجانی اضافه کرد: به فرض که شورای عالی امنیت ملی مصوبه خود را ملغی کند و رفع حصر اتفاق بیفتد، در این صورت تازه کار قوه قضاییه برای رسیدگی قضایی به این موضوع آغاز می‌شود و تصمیم در مورد این اتهامات و نحوه رفتار با متهمان با قاضی رسیدگی کننده به پرونده و در چارچوب مقررات قانونی خواهد بود.
شاید این سخنان تندترین واکنشی بود که از سوی رییس قوه قضاییه در قبال سخنان رییس‌جمهور اتخاذ شد. چرا که به هر حال رییس‌جمهور رییس شورای عالی امنیت ملی هم هست و به فرض اگر درباره حصر سخنی بگوید یا بخواهد تصمیمی بگیرد این جایگاه قانونی را دارد و اینکه خطاب به او گفته شود شما در این زمینه چه‌کاره هستید، از نظر برخی عجیب به نظر آمد.
نمونه سوم این بگو مگوهای غیابی هفته گذشته رخ داد. وقتی رییس‌جمهور صبح شنبه ۱۵ مهر در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و فناوری که در دانشگاه تهران برگزار شد، با تاکید بر اینکه باید همواره میان دانشگاه‌ها، کلاس درس و گروه‌های دانشجویی رقابت وجود داشته باشد، گفت: ما در جامعه یک رقابت آن هم ناسالم تحت عنوان جناح‌های سیاسی ایجاد کرده‌ایم؛ در همه انتخابات‌ها این جناح‌ها مشارکت می‌کنند اما در آخر به جای آنکه همه به خاطر مشارکت‌شان تشویق شوند و جایزه بگیرند، یکی جایزه می‌گیرد و جناح دیگر تنبیه می‌شود. آیا نتیجه این روش اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی ایجاد می‌کند؟
روحانی در ادامه با بیان اینکه ممکن است برخی از دستگاه‌ها بیکار باشند و برای ایجاد شغل برای خود عده‌ای را احضار کنند، اظهار کرد: اگر در جناحی که از ابتدا ساختمان دیوارش کوتاه ساخته شده است، کسی خیلی هم تاثیرگذار باشد و مردم را برای مشارکت تشویق کند و تکرار کند که مردم پای صندوق بیایند، باز هم آنها نباید تشویق شوند.
همین سخنان کافی بود تا دو روز بعد رییس قوه قضاییه به آن واکنش نشان دهد. آملی‌لاریجانی این بار هم جلسه مسئولان عالی قضایی با بیان اینکه رسیدگی‌های قضایی و به تبع آن احضار و تحقیق از وظایف ذاتی و اصلی دستگاه قضا است، به کسانی که به هر بهانه‌ای به قوه قضاییه توهین می‌کنند یا اتهام می‌زنند، هشدار داد: تسامح دستگاه قضایی برای حفظ فضای آرام جامعه، حدی دارد و اگر اظهارات بی‌مبنا علیه قوه قضاییه ادامه یابد ناچاریم طبق قانون با مرتکبان برخورد کنیم.
وی همچنین با انتقاد از برخی توهین‌ها به دستگاه قضایی از سوی بعضی از مسئولان، خاطر نشان کرد: اخیراً برادر بزرگواری گفته است که قوه قضاییه از سر بیکاری دائماً اقدام به احضار افراد می‌کند. این سخنان بسیار کم‌لطفی است. در پاسخ باید گفت که قوه قضاییه حسب وظیفه اصلی و ذاتی خود اقدام به رسیدگی قضایی و اجرای عدالت می‌کند. دستگاه قضایی با دریافت گزارش‌ها و یا دریافت شکایت، باید در صورت اقتضا افرادی را احضار کند و از آنان تحقیق به عمل آورد. بنابراین قوه قضاییه از سر بیکاری افراد را احضار نمی‌کند. اگر بیکاری وجود دارد این شما هستید که چهار سال کشور را رها کردید و دور برجام سینه زدید، گویی کشور کار و مشکل دیگری ندارد. ما هم کار داریم و هم محکم در مسیر قانونی خود ایستاده ایم.
رییس قوه قضاییه اظهار کرد: شما موظفید از قوه قضاییه بعنوان رکن نظام حمایت کنید، کما اینکه ما در طول سال‌های گذشته از کلیّت دولت به عنوان رکن نظام حمایت کرده‌ایم این درست نیست در هر محفلی، هر آنچه به ذهن شریفتان گذشت، علیه قوه قضاییه بیان کنید. وقتی شکایتی از یک مرجع رسمی می رسد، دادستان و دادسرا موظف به رسیدگی هستند و در این مسیر باید احضارهایی صورت گیرد البته ممکن است این اشخاص پس از انجام تحقیقات و پس از رسیدگی تبرئه شوند اما اینکه بخواهیم جلوی احضارها را بگیریم علاوه بر اینکه خلاف قانون است مردم خواهند گفت که رسیدگی های قوه قضاییه فقط برای افراد بی بضاعت و ضعیف است و کاری با مقامات و مسئولان ندارند.
آملی لاریجانی با بیان اینکه دستگاه قضایی رانت های خاص را کنار می گذارد و بحمدلله تاکنون نیز به پرونده افراد در هر جایگاهی که بوده اند رسیدگی شده است، خاطر نشان کرد: توصیه برادرانه ما این است که اگر قوه قضاییه احتمالاً در جایی اشتباه دارد در مورد آن اشتباه، تذکر معقول بدهند نه اینکه علیه احضار و رسیدگی به پرونده افراد که بر حسب قانون صورت می‌گیرد، سخن بگویند. چنانچه دستگاه قضایی نیز در جایی که مرتکب اشتباهی شده موظف است از اشتباه خود برگردد اما اینکه برخی در هر جمع و محفلی بخواهند علیه قوه قضاییه اظهارات بی مبنا داشته باشند به هیچ عنوان پذیرفته نیست. مسئولان نباید فراموش کنند که این رسیدگی ها به نفع همه است و نباید در جایی که موضوعی به سود ماست از رسیدگی قضایی دفاع کنیم و در جای دیگر اگر بررسی های قضایی به ضرر ما بود علیه قوه قضاییه سخن بگوییم.
این‌ها تنها سه نمونه از انتقادات و کشمکش‌هایی است که میان روسای دو قوه کشور در این چند ماه اخیر و از طریق تریبون‌های عمومی به وجود آمده است. از نمونه‌های دیگر می‌توان به توییت رییس‌جمهور درباره حساب‌های قوه قضاییه یا انتقادات تند رییس دستگاه قضا به برجام اشاره کرد. در نزدیک به پنج سال حضور روحانی در راس قوه مجریه از این دست سخنان از او و آملی‌لاریجانی زیاد شنیده شده که گاه با پاسخ طرف مقابل مواجه شده و گاه نزدیکان آنها در مقام پاسخگویی برآمده‌اند.
مواضع و سخنانی که هربار بسیاری از سیاستمداران و مسئولان کشور بعد از آن این دو رییس قوه را دعوت به آرامش می‌کنند اما باز اتفاق می‌افتد. در همین منازعه اخیر هم تعدادی از مسئولین و نمایندگان روسای قوا را به حل اختلافات‌شان در جلسه سران قوا و نکشاندن آن به عرصه عمومی دعوت کردند.
دراین‌باره علی مطهری نایب‌رییس مجلس شورای اسلامی ضمن انتقاد از اظهارات اخیر روحانی و آملی‌لاریجانی در پاسخ به یکدیگر اظهار کرد: من معتقدم ادبیات هر دو بزرگوار ادبیات خوبی نبود و در شأن روسای قوا نیست. آقای رییس‌جمهور با گوشه و کنایه انتقاد خود را بیان می‌کند در حالی که ایشان رییس قوه مجریه است و اختیارات زیادی دارد. شخص اول اجرایی و شخص دوم کشور باید از موضع قدرت صحبت کند. اگر انتقادی به قوه قضاییه دارد باید به صراحت آن را بگوید که این کار شما خلاف قانون اساسی است و من که مطابق اصل ۱۱۳ مسوول اجرای قانون اساسی هستم به شما تذکر می‌دهم.
وی در ادامه تصریح کرد: ادبیات رییس‌جمهور نباید کنایه‌آمیز و احیانا همراه با استهزاء باشد. شاید این ادبیات از یک دانشجو و یا خبرنگاری که قدرتی ندارد پذیرفته باشد اما از رییس‌جمهور کشور که آرای زیادی پشتوانه اوست و اختیارات زیاد قانونی دارد، پذیرفته نیست. بنابراین اگر رییس‌جمهور انتقادی دارد باید صریح و با ذکر مصادیق بیان کند. از طرف دیگر ادبیات رییس قوه قضاییه هم مناسب نبود. این طرز صحبت که چهار سال همه کارها را رها کرده و دور برجام سینه زده‌اید، اولا واقعیت ندارد و منصفانه نیست و ثانیا لحن خوبی ندارد و توام با استهزاء است. به هر حال این گفت‌وگوی رسانه‌ای که ادبیات آن در شان روسای دو قوه نیست، ممکن است باعث ناامیدی و دلسردی مردم شود.
مطهری همچنین خاطرنشان کرد: بهتر است روسای قوا حرف‌های خود را با صراحت و ادبیات فاخر و حتی‌المقدور در جلسات خصوصی بیان کنند. بهتر است روسای قوا این حرف‌های خود را در جلساتی که با هم دارند بیان کنند و اگر کارساز نبود و لازم بود آشکارا بیان شود، حرفشان را با صراحت و ذکر مصداق و بدون طعنه بیان کنند تا موجب ناراحتی مردم نشود.
الیاس حضرتی عضو هیئت رییسه فراکسیون امید مجلس هم نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: باید دبیرخانه برگزاری جلسات مشترک سران سه قوا تشکیل شود تا با برگزاری مرتب و با برنامه از پیش تعیین‌شده این جلسات تنش‌ها و موضوعات اختلافی بین قوا کمتر شود. علت اینکه چرا جلسه سران قوا به صورت مرتب تشکیل نمی‌شود را نمی‌دانم، آن هم در شرایطی که باید این جلسات در روز و ساعت معین به صورت هفتگی و ثابت برگزار شود.
وی پیشنهادی هم برای رفع مشکل داد و افزود: طبیعتا با برگزاری این جلسات به صورت منظم اختلاف برداشت، نظرات، دیدگاه‌ها و حتی اعتراضات نسبت به کارکرد و عملکرد یکدیگر رفع می‌شود چون قوای سه‌گانه دارای مسائل و ماموریت مختلف و در عین حال اشتراکاتی هستند که لازم است با تشکیل دبیرخانه‌ای تمامی این موارد در جلسات سران قوا مورد گفت‌وگو قرار گیرد.
این نماینده اصلاح‌طلب مجلس همچنین تاکید کرد: طبیعتا باید فردی به عنوان سخنگو برای چنین جلساتی وجود داشته باشد تا در پایان جلسه موارد مطروحه اعم از اختلاف برداشت‌ها، اعتراضات و نقطه نظرات مشترک و راه‌حل‌های پیدا شده برای مشکلات را برای مردم توضیح دهد تا مردم بدانند سران قوا در جلسات‌شان در چه مواردی صحبت می‌کنند. اگر جلسات به صورت منظم، مرتب و با دبیرخانه‌ای تشکیل شود دیگر در تریبون‌ها موضوعات اختلاف‌برانگیز کمتر مطرح شده و تنش‌ها پایین می‌آید.
جلال میرزایی عضو فراکسیون امید مجلس هم در این زمینه با اشاره به فلسفه برگزاری جلسات سران قوا اظهار کرد: به نظر می‌رسد در ابتدا جلسات سران قوا به منظور بررسی راه‌های مبارزه با فساد بود که به نوعی کار جدی در این زمینه انجام شود. در واقع چنین تصور می‌شد که از عهده یک قوه ساخته نیست و نیاز به همکاری سایر قوا دارد. در دوران ریاست‌جمهوری آقای روحانی برگزاری این جلسات حالت عرفی پیدا کرده و این جلسات برای هماهنگی بین سه قوه می‌تواند موثر باشد، لذا برحسب ضرورت در صورتی که مشکل یا مساله‌ای پیش آید قوا برای همفکری در مورد مسایل تشکیل جلسه می‌دهند.
این نماینده ایلام در مجلس درباره این که چه دلیلی برای کشاندن اختلافات سران قوا به تریبون‌ها وجود دارد، بیان کرد: برداشتم این است که احتمالا سران قوا در جلسات به جمع‌بندی نمی‌رسند و وقتی به جمع‌بندی نمی‌رسند کار به تریبون‌ها کشیده می‌شود. نباید هر نقدی که می‌شود از کوره در برویم، این کار زیبنده‌ای نیست؛ زیرا هر کسی باید در حوزه کاری خودش عمل کند و سعه صدر داشته باشد.
بسیاری دیگر از کارشناسان و سیاستمداران هم تقریبا چنین موضعی داشتند و نقطه اشتراک صحبت آنها حل مشکلات در جلسه روسای قوا است. این در حالی است که جلسه روسای قوا با فواصل طولانی برگزار می‌شود و مثلا از آخرین جلسه آنها بیش از دو ماه است که می‌گذرد. جالب اینجاست که در این جلسات روسای قوا از همدلی و همکاری بیشتر سخن می‌گویند اما بعد از جلسه انگار همه چیز فراموش می شود.
در جلسه اخیر روسای قوا (۸ مرداد) که به میزبانی رییس‌جمهور برگزار شد و روسای سه قوه درباره مهم‌ترین مسائل کشور و منطقه با هم گفت‌وگو کردند روحانی گفت: اکنون فصل شروع همدلی و همکاری است و دیگر دوران انتخابات تمام شده و همه باید دست به دست هم دهیم تا مطالبات مورد نظر در زندگی مادی و معنوی مردم را پاسخ دهیم. در این جلسه راجع به وحدت و انسجام بیشتر داخلی میان قوای سه‌گانه و همه نیروهایی که در مسیر خدمت تلاش می‌کنند، مباحثی میان سران سه قوه سران مطرح شد.
یا پارسال و در جلسه ۱۹ بهمن روسای قوا که در آستانه ۲۲ بهمن برگزار شد آملی‌لاریجانی تاکید کرد: برگزاری این جلسه را در آستانه ۲۲ بهمن به فال نیک می‌گیریم که پیام آن، وحدت و هماهنگی سران قوا در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی و حل مشکلات مردم است. اگر مشکلات اقتصادی در کشور وجود دارد، باید با همکاری قوا و مردم و تلاش مسئولان حل شود. دشمنان جمهوری اسلامی ایران بدانند حتی اگر اختلاف سلایق بین مردم و مسئولان وجود دارد، اما در مسائل امنیت و منافع ملی همه قوا و مردم متحد هستند.
این نمونه‌ها نشان می‌دهد که خود مسئولان قوا هم تعامل را عامل موفقیت می‌دانند اما تکرار این منازعات بین آنها کمی عجیب به نظر می‌رسد آن هم در حالی که رهبر معظم انقلاب به عنوان فصل‌الخطاب نظام جمهوری اسلامی بارها بر وحدت و تعامل قوا و روسای‌شان تاکید کرده‌اند.
به طور مثال حضرت آیت‌الله خامنهای ۱۲ مرداد سال ۹۲ و در مراسم تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری، مسئولان قوای اجرایی، مقننه و قضاییه را به حداکثر همکاری برای حل مشکلات توصیه کردند و افزودند: باید با تکیه بر امکانات فراوان کشور، به کارهای بزرگ همت بگماریم.
یا ایشان در ۲۰ مهر ۹۰، مسئولان را به قدرشناسی مردم و نیت خدمتگزاری خالصانه توصیه کردند و در خصوص توقعات مردم از مسئولان گفتند: تعامل و همکاری و وحدت مسئولان بویژه در رده‌های بالا، تمرکز بر اولویت‌های کشور و پرهیز از مسائل فرعی و حاشیه‌ای، کار و تلاش بی‌وقفه، صداقت، عمل به وعده‌ها، دوری از مناقشات، امانت و پاکدستی، برخورد با متخلف خائن، حل مسئله اشتغال، تقویت تولید، کشاورزی و صنعت از مطالبات اصلی مردم هستند.
رهبر انقلاب همچنین ۱ تیر ۹۳ در دیدار رییس و مسئولان قوه قضائیه تاکید کردند: سفارش همیشگی و مؤکد من به روسای قوا، افزایش همکاری‌ها است که این همکاری‌ها شامل دو عرصه مسائل درون دستگاهی و مسائل کلان کشور است. در مجموعه نظام اسلامی باید در مسائل گوناگون، «هم‌صدایی» از رؤسای قوا شنیده شود.
ایشان در ۶ خرداد ۹۴ و در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی بیان کردند: دولت مسئولیت میان‌داری را در میان قوا و دستگاه‌های دیگر به عهده دارد و عملکرد موفق آن در حرکت سایر دستگاه‌ها تأثیرگذار خواهد بود، بنابراین تعامل با دولت لازم و مظهر واقعی همدلی و هم‌زبانی است. یکی از لوازم تعامل، «حسن‌ظن» است. تعامل با سوءظن و بنا را بر سازش، خیانت و سوءاستفاده طرف مقابل گذاشتن، به‌وجود نخواهد آمد ضمن آنکه حسن‌ظن به معنای خوش‌باوری و فریب خوردن نیز نیست.
مقام معظم رهبری همچنین ۲ شهریور ۹۱ و در دیدار رییس‌جمهور و اعضای هیأت دولت بیان کردند: ما نباید تعامل قوا با یکدیگر را دست‌کم بگیریم. البته مخاطب این حرف، فقط قوه مجریه نیست؛ قوه قضائیه و قوه مقننه هم مخاطب این قضیه‌اند؛ دستگاه‌های گوناگون اجرائی هم که داخل دولت نیستند - مثل نیروهای مسلح و دیگران - داخل در همین خطابند. همه باید به این معنا توجه کنند. البته رسانه‌ها و منبردارها و تریبون‌دارها نقش دارند. رسانه‌ها خیلی نقش دارند در این که وحدت ایجاد کنند یا اختلاف ایجاد کنند. امروز با گسترش مراکز و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی و خبری و اینترنتی، حرف از هر زبانی، از هر حنجره‌ای در بیاید، به گوش همه می‌رسد. خیلی‌ها هم رعایت نمی‌کنند. آن کسانی که مسئولند، چه در دولت، چه در بیرون دولت، باید خیلی اهتمام بورزند به این که این آزادی‌هایی که نظام اسلامی به بیان حقائق داده، در جهت درستی به کار بیفتد؛ در جهت ایجاد نشاط کار، امید، همدلی و همبستگی.
با وجود همه این اتفاقات و تفاسیر، بنا به رهنمودهای رهبر معظم انقلاب بهتر است نه تنها رسانه‌ها به این اختلافات زیاد دامن نزنند بلکه مسئولان عالی کشور و به خصوص روسای قوا با اعلام آتش‌بس دست کم در تریبون‌های رسمی اینگونه با یکدیگر برخورد نکنند و تلاش کنند اختلافات خود را در جلسات خصوصی برطرف و انتقادات‌شان نسبت به یکدیگر را به گونه‌ای شایسته‌تر مطرح کنند؛ چرا که هرچه آتش این اختلافات بیشتر شود، دود آن به چشم نظام جمهوری اسلامی و مردمی خواهد رفت که از مسئولان فقط توقع برطرف کردن مشکلات‌شان را دارند نه منازعات بیهوده.
