جمهوری اسلامی ایران بعنوان دولت امضاء کننده کنوانسیون سازمان ملل متحد در مقابله با جرائم سازمان یافته فراملی (پالرمو) تاکنون اقدامات اجرایی و قانونی گسترده ای در زمینه مقابله با پدیده شوم قاچاق انسان انجام داده که مورد تایید نهادهای مربوطه سازمان ملل متحد قرار گرفته و در گزارش های دفتر مقابله با مواد مخدر و جرائم سازمان ملل متحد نیز تایید و منعکس شده است.
به گزارش جماران؛ بهرام قاسمی سخنگو و رئیس مرکز دیپلماسی عمومی و رسانه ای وزارت امور خارجه در واکنش به اقدام اخیر دولت آمریکا علیه کشورمان در ارتباط با موضوع قاچاق انسان گفت: آمریکا اخیرا در گزارشی جانبدارانه و با استفاده از منابع و اطلاعات نامعتبر، اتهاماتی بی اساس، ناروا و غیرواقعی را در موضوع قاچاق انسان به ایران نسبت داده است. ما معتقدیم دولت آمریکا تلاش دارد تا از طریق این اقدامات، افکار عمومی جهان را از نقش و مسئولیتی که آن کشور ذیل معاهدات و کنوانسیون های بین المللی ذیربط در زمینه قاچاق انسان به آن متعهد شده را منحرف کند؛ به همین دلیل، ما اقدام آمریکا در تهیه گزارش های غیر واقعی در این زمینه و طرح اتهامات به دیگر کشورهای مستقل را کاملا مردود می دانیم.
قاسمی افزود: جمهوری اسلامی ایران بعنوان دولت امضاء کننده کنوانسیون سازمان ملل متحد در مقابله با جرائم سازمان یافته فراملی (پالرمو) تاکنون اقدامات اجرایی و قانونی گسترده ای در زمینه مقابله با پدیده شوم قاچاق انسان انجام داده که مورد تایید نهادهای مربوطه سازمان ملل متحد قرار گرفته و در گزارش های دفتر مقابله با مواد مخدر و جرائم سازمان ملل متحد نیز تایید و منعکس شده است. جمهوری اسلامی ایران معتقد است که در مقابله با پدیده جهانی قاچاق انسان به ویژه کودکان و زنان، ضرورت دارد به دلایل اساسی و ریشه ای قاچاق و استثمار انسان به ویژه مداخلات خارجی و درگیری های مسلحانه توجه کرد. بدیهی است سیاست های مداخله جویانه و بی ثبات کننده آمریکا به صورت جدی در سطح جهان بویژه در غرب آسیا و آفریقا زمینه گسترش شبکه های تبهکاری فراملی قاچاق انسان را فراهم کرده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه در خصوص درخواست اخیر رئیس جمهور آمریکا از مدیران اجرایی صندوق بین المللی پول و بانک های توسعه چندجانبه برای عدم حمایت از ارائه تسهیلات به ایران نیز گفت: اینگونه اظهارات رئیس جمهور آمریکا از نقطه نظر حقوقی، حاکی از عدم اطلاع ایشان از روند کاری سازمان های بین المللی و دخالت آشکار در امور سازمان های بین المللی تلقی شده و به شخصیت حقوقی بین المللی مستقل آنها لطمه وارد می کند.
