پدیدار معتقد است: نعمت‌زاده به کمک افراد شاخصی که می‌تواند کنار خود داشته باشد، این امکان را خواهد داشت تا به شرکت‌هایی که در قراردادهای IPC قصد همکاری دارند، انتقال تجربه کند.
به گزارش جماران؛ روزنامه شرق در شماره امروز خود گزارش گفتگویی درباره پست جدید محمدرضا نعمت زاده در وزارت نفت منتشر کرده است که در ادامه می‌آید:
ابداع پست جدید در حوزه اقتصاد را شاید بتوان از ابتکارات دولت دوازدهم برشمرد. روز گذشته خبری روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت که نشان می‌داد محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم، مشاور ارشد صنعتی وزیر نفت شده است. پستی جدید که برای اولین‌بار در تاریخ صنعت نفت اتفاق می‌افتد.
این را رضا پدیدار، رئیس کمیسیون انرژی اتاق تهران و رئیس پیشین هیئت‌مدیره استصنا (انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران)، به «شرق» میگوید.
به گفته او، حضور نعمت‌زاده در این پست، به دلیل سابقه و تخصص او در صنعت پالایشگاهی و پتروشیمی و پلنت‌های نفت و آشنایی او با شرکت‌های بین‌المللی و حضور چندباره در وزارت صنعت، این قابلیت و توانایی را به او داده تا بتواند راهبری مناسب برای سازندگان تجهیزات صنعت نفت در قراردادهای جدید نفتی باشد.
پیش از پست یادشده، دو حکم دیگر برای پست‌های اقتصادی نیز از سوی روحانی صادر شده بود؛ نخست، پست «دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور اقتصادی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی» برای مسعود نیلی، مشاور اقتصادی پیشین روحانی و دیگری، پست «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور» برای محمد نهاوندیان، رئیس‌‌دفتر پیشین روحانی. این سومین ابتکار روحانی در حوزه اقتصاد است که باید دید تا چه اندازه می‌تواند کارا باشد.
این‌طور که به نظر می‌رسد، سازندگان تجهیزات صنعت نفت از این انتخاب راضی هستند و گویا یک هفته‌ای هست که نعمت‌زاده با حضور در جمع خصوصی‌های این صنعت، سنگ‌های خود را با آنها واکنده و آمادگی خود را برای همراهی با آنها اعلام کرده است.
در بخشی از حکم بیژن نامدارزنگنه، وزیر نفت ایران، خطاب به محمدرضا نعمت‌زاده آمده: «اکنون که صنعت نفت کشور در آستانه حرکتی مهم برای توسعه میدانهای مشترک و افزایش بازیافت از مخازن نفت و گاز است، به‌طور طبیعی حجمی عظیم از تقاضا برای خدمات فنی و ساخت تجهیزات ایجاد می‌شود. با توجه به اینکه ایجاد اشتغال، به‌ویژه برای جوانان، بزرگ‌ترین دغدغه مسئولان عالی نظام است، توانمندسازی ظرفیت‌های داخلی برای حداکثرکردن اجرای طرح‌های یادشده صنعت نفت، از الزامات و اولویتهای این صنعت و کشور است. همان‌گونه که در گذشته نیز اجرای طرح‌های صنعت نفت، موجب تحریک تقاضا، به‌ویژه در بخشهای صنایع سنگین و خدمات فنی و مهندسی کشور شد، اکنون نیز انتظار میرود در مسیر اجرای طرح‌های صنعت نفت، ضمن افزایش بازیافت و تولید نفت و گاز، بستری مناسب نیز برای افزایش تولید ملی و ایجاد اشتغال فراهم شود. لذا با توجه به سوابق ارزشمند جناب‌عالی در صنعت کشور و نیز تجارب موفق آن‌جناب در صنعت نفت، جناب‌عالی را به‌عنوان مشاور ارشد صنعتی وزیر، با مأموریت ویژه حداکثرسازی استفاده از ظرفیت‌های پیمانکاری، مهندسی و ساخت داخل در ارتباط با قراردادهای بالادستی نفت و گاز با توانمندسازی ظرفیت‌های داخلی و نیز ادامه پیگیری ساخت داخل ١٠ خانواده کالاهای اولویتدار مورد نیاز صنعت نفت، منصوب می‌کند».
در بخش پایانی این حکم، بخش‌هایی که باید با نعمت‌زاده در این پست جدید همراهی کنند، معرفی شده‌اند: «همه واحدهای ذی‌ربط در وزارتخانه و شرکت‌های تابعه، به‌ویژه معاونت فنی و مهندسی وزارتخانه، معاونت توسعه و مهندسی و نیز مدیریت کالا در شرکت ملی نفت ایران در این مسیر با جناب‌عالی همکاری خواهند کرد».
رضا پدیدار، رئیس کمیسیون انرژی اتاق تهران و رئیس پیشین هیئت‌مدیره استصنا (انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران)، در گفت‌وگو با «شرق» خبر می‌دهد که از یک هفته قبل با مشورت وزیر صنعت سابق با انجمن‌های صنعتی نفت و گاز، تقریبا مشخص بود نعمت‌زاده به وزارت نفت خواهد رفت و در امور صنعتی همراه آنها خواهد بود.
پدیدار درباره واکنش فعالان اقتصادی در حوزه نفت و انرژی نسبت به این خبر، این‌گونه میگوید: فعالان اقتصادی این حوزه معتقدند فرایند صنعتی به چند عامل مهم نیاز دارد. تجربه و دانش ازجمله مهم‌ترین عوامل این عرصه محسوب می‌شوند. این تجربه در نعمت‌زاده موجود است. او فرایند صنعتی نفت و گاز و پالایش و پتروشیمی را به‌خوبی می‌شناسد. دغدغه مهم این است که وقتی می‌خواهیم وارد مرحله جدیدی شویم و اکنون نیز که در مرحله تحقق قراردادهای IPC قرار داریم و در پروژه‌های بالادستی از شرکت‌های بین‌المللی بهره می‌گیریم، نگاه اول آن است که باید رویکرد شرکت‌های توانمند داخلی به شرکت‌های بین‌المللی چه رویکردی باشد.او ادامه می‌دهد: نخستین کار، آموزش است؛ یعنی شرکت‌های داخلی باید آموزش ببینند که چگونه با شرکت‌های بین‌المللی رفتار کنند. اگر این آموزش درست نباشد، احتمال خطا زیاد خواهد بود و این امر موجب خروج آنها از چرخه بین‌المللی می‌شود و شرکت بین‌المللی، همکار خود را از بین شرکای ایرانی انتخاب نمی‌کند. متأسفانه چندگانه‌‌بودن کلام و نداشتن زبان بدن مناسب، بسیاری از همکاری‌های بین‌المللی را در ایران بر هم زده است.
پدیدار معتقد است: نعمت‌زاده به کمک افراد شاخصی که می‌تواند کنار خود داشته باشد، این امکان را خواهد داشت تا به شرکت‌هایی که در قراردادهای IPC قصد همکاری دارند، انتقال تجربه کند. او به علت فراغ بال و تسلط و ارتباطی که با شرکت‌های بین‌المللی دارد، در همکاری‌های بین‌المللی به‌روز است و این امر می‌تواند در انتقال تجربیات بسیار اثرگذار باشد.او در ادامه به اهمیت «طراحی مدل‌های فعالیتی» نیز اشاره می‌کند و اذعان می‌دارد که نعمت‌زاده در این زمینه نیز می‌تواند مؤثر باشد.
به گفته او، نعمت‌زاده درباره پالایشگاه، پتروشیمی و پلنت‌های نفتی متخصص و صاحب‌نظر است. در کنار آن، نگاه او صنعتی است و تجربه بیش از ٣۵ سال کار در آن بخش‌ها را نیز در کارنامه خود دارد.
پدیدار با بیان اینکه نعمت‌زاده در گام اول با انجمن‌های سازنده تجهیزات گفت‌وگو کرد و این اتفاق راه را برای همکاری‌ها فراهم می‌کند، میگوید: در گفت‌وگویی که با او داشتم، بر این نکته تأکید کردم که شرکت‌های دولتی، رانتی هستند و با رانت نمی‌توان به توسعه رسید و برای رسیدن به توسعه باید از بخش خصوصی کمک گرفت. او نیز این وعده را داد که نگذارد جز بخش خصوصی، هیچ خصولتی و دولتی‌ای وارد میدان شود. بنابراین به نظر می‌رسد حضور او در پست جدید، به استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی و بهره‌گیری آنها در پروژه‌های بالادستی صنعت نفت و گاز بینجامد.
