قطر بزرگترین صادر کننده گاز مایع در دنیا، احتمالا بیش از همه نگران جایگزین شدن منابع انرژی در دنیا باشد.
به گزارش جماران؛ با انتشار اوراق بهادار آرامکوی عربستان سعودی در سال ۲۰۱۸، دنیای نفت شاهد گذار اقتصادی تولید کننده بزرگ نفت اوپک در برنامههای چشمانداز ۲۰۳۰ محمد بن سلمان خواهد بود. اما عربستان تنها کشوری در خلیج فارس نیست که به دنبال اصلاحات در بخش انرژی کشور است.
امارات متحده عربی نیز به دنبال استفاده از انرژی هستهای است تا به قول وزیر انرژی امارات، اطمینان یابد این کشور کوچک در سالهای آتی میتواند تقاضای انرژی خود را برآورده نماید.
بر همین اساس، اویل پرایس مینویسد که اولین نیروگاه برق خاورمیانه احتمالا در سال ۲۰۱۸ در امارات متحده عربی برق تولید خواهد کرد آن هم در حالی که این کشور در ماه آینده میزبان اجلاس بینالمللی در بخش برق خواهد بود.
سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارت میگوید برگزاری کنفرانس آژانس بینالمللی انرژی اتمی IAEA در امارات متحده عربی دلیل بر موفقیت این کشور در توسعه انرژی صلحآمیز هستهای برای برنامههای تولید برق است.
نیروگاه براکه تقریبا در حال تکمیل است اما شرکت بهرهبردار این نیروگاه هنوز منتظر دریافت مجوزهای نهایی قبل از تولید تجاری است. به قولی راهاندازی این نیروگاه در مرحله انجام برخی ریزهکاریهاست.
در حال حاضر گاز طبیعی تقریبا تمام بخش انرژی امارات را تحت پوشش خود قرار داده است. در برنامهای که ایالات متحده برای سال ۲۰۵۰ خود رد نظر گرفته است سهم گاز طبیعی از بخش انرژی آن به ۳۸ درصد میرسد اما سهم سوخت فسیلی پاک، انرژی هستهای و انرژیهای تجدیدپذیر به ترتیب به ۱۲، ۶ و ۴۴ درصد خواهد رسید.
دیلی کالر میگوید کمکهای فنی ایران و فرانسه و نیز سرمایهگذاریهای شرکای امارات در خلیج فارس تحقق این رویا را امکانپذیر میکند.
فرانسه با تامین سه چهارم انرژی مورد نیاز خود از برق هستهای، به عنوان یک رهبر بینالمللی در انرژی هستهای شناخته میشود. اما در خصوص ایران، اویلپرایس نظر متفاوتی دارد و مینویسد با توجه به این که امارات در بحث تحریمها متحد عربستان سعودی است، ایران بعید است بتواند به عنوان متحد هستهای امارات مطرح شود. در وضعیت کنونی سیاسی خلیج فارس که شرکای عربستان به دلیل روابط نیمه گرم قطر با ایران، بر ضد قطر همپیمان شدهاند، امارات طرف عربستان را گرفته است و در نتیجه الانجیبرهای قطری حق ورود به بنادر امارات را ندارند.
قطر بزرگترین صادر کننده گاز مایع در دنیا، احتمالا بیش از همه نگران جایگزین شدن منابع انرژی در دنیا باشد. در کشورهای توسعه یافته با کاهش محبوبیت نفت، گاز طبیعی جایی برای خود باز کرده است.
تلاش کشورهای حاشیه خلیج فارس برای کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی به چند دهه قبل باز میگردد. وضعیت بیابانی شبه جزیره عربستان، اولیت اول این مناطق را بر امنیت آبی قرار داده است. فرآیند شیمیایی نمکزدایی از آب دریا برق زیادی مصرف میکند، برقی که باید به صورت پایدار برای تصفیهخانه آب تامین شود در حالی که در این میان منابع انرژیهای خورشیدی و بادی نتوانستهاند جای خود را پیدا کنند.
به مدت چند دهه، شورای همکاری خلیج فارس درآمدهای نفتی میلیونی به دست آورده است که باعث شده است به دو هدف عمده در این شورا منتهی شود: پرداخت یارانه به شهروندان این کشور و ایجاد قدرت مالی برای سرمایهگذاری در بازارهای جهانی.
حال با گسترش نگرانیها از تغییرات اقلیم و کاهش اتکای دنیا به نفت، بزرگترین ولینعمتان بازی نفت در فکر کاهش اتکای خود به درآمدهای نفتی هستند.
کویت چشمانداز و برنامههای ۲۰۳۰خود را در سال ۲۰۱۰ منتشر کرد و بر هدف استفاده ۱۵ درصدی از منابع تجدیدپذیر تا پایان این برنامه تاکید کرد. جمعیت ۴.۴ میلیون نفری این کشور روزانه به ۳۵۰ هزار بشکه نفت نیاز دارد تا برق مورد نیاز خود را تولید نماید و آب دریا را نمک زدایی کند.
یکی از پس از دیگری، استحکامات قلعه نفتی در کشورهای حاشیه خلیج فارس فرو میریزد و این کشورها را وادار میکند که برنامههای اصلاحی در بخش انرژی در پیش بگیرند.
هرچند عربستان سعودی بلندترین آوای تنوع بخشی به اقتصاد را در منطقه طنینانداز کرده است، پیروانش نیز به همان اندازه مشتاقانه به دنبال کاهش وابستگی به درآمدهای سوختهای فسیلی کشورشان هستند.