حالا عربستان سعودی با مسکو به توافق رسیده است تا کاهش ۱.۸ میلیون بشکه‌ای تولید نفت اوپک و غیر اوپک را که از ماه ژانویه آغاز شده بود ادامه دهند.
به گزارش جماران؛ پنج سال پیش، اگر کسی صحبت از همکاری نزدیک اوپک با روسیه بر سر مسائل مربوط به نفت و گاز صحبت می‌کرد به نظر عجیب می‌آمد. اما وضعیت نامتعارف بازار نفت در سه سال گذشته این سناریوی غیرممکن را به واقعیت نزدیک کرده است.
امروزه عربستان سعودی به عنوان رهبر غیررسمی اوپک، به دنبال ارتباط سیاسی نزدیک با روسیه است آن هم بر سر منافع مشترک در قطر و تعادل دوباره بازار جهانی نفت.
بر همین اساس، اویل پرایس می‌نویسد که در عربستان بن سلمان ماه آینده از مسکو دیدار می‌کند و اعلام کرده است که از منطقه کاهش تنش در سوریه حمایت می‌کند. این تغییر موضع عربستان بی‌ارتباط با کاهش انتقادهای مسکو از عربستان سعودی در خصوص نبرد با حوثی‌های یمن نیست.
حالا عربستان سعودی با مسکو به توافق رسیده است تا کاهش ۱.۸ میلیون بشکه‌ای تولید نفت اوپک و غیر اوپک را که از ماه ژانویه آغاز شده بود ادامه دهند. هرچند این توافق ۹ ماهه نتوانست قیمت نفت را به میزان قبلی آن بازگرداند.
اما این تلاش‌های جمعی روابط بین روسیه و عربستان سعودی را بیشتر داغ کرده است، درحالی که عربستان سعودی متحده استراتژیک ایالات متحده در منطقه است، حداقل تا پایان ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ.
ظهور ترامپ در صحنه جهانی یک نوع شوک به تمام اتحادهای دنیا بود. روابط غیرقابل پیش‌بینی این رییس جمهور تمام کشورها را مجبور کرده است به این فکر کنند که در ارتباطات با کشورهای مختلف به چه کشوری بیشتر می‌توانند اعتماد کنند.
یک مقام نفتی عربستان سعودی به وال استریت ژورنال گفته است که این چرخش یک وضعیت برد برد برای هر کشوری و نیز عربستان سعودی خواهد بود.
ورود آمریکا در بازی صادرات نفت و گاز از دسامبر ۲۰۱۵ عربستان و روسیه را مجبور به تقویت بیشتر روابطشان باهم کرد. تا آن زمان، تمام نفت ایالات متحده وارد پالایشگاه‌های خود این کشور می‌شد، پالایشگاه‌هایی که نفت مصرفی ایالات متحده را فرآوری می‌کردند.
اویل پرایس با نگاهی تاریخی به تاثیرگذاری نفت اعراب در دنیا می‌نویسد: تحریم نفتی عرب‌ها در سال ۱۹۷۰ باعث شد واشینگتن حمایت نظامی خود را از اسرائیل اعلام کند و همین امر به مذاق کنگره خوش نیامد و قانونی تصویب کرد برای جلوگیری از خروج نفت از ایالات متحده.
اما ۱.۵ سال گذشته نشان از حضور دوباره صادرات نفت ایالات متحده دارد به طوری که تلاش اوپک برای کاهش عرضه نفت را هم ناکام می‌گذارد. کاهش نفتی که ونزوئلا به شدت به آن نیاز دارد.
کاراکاس در حال فروپاشی است و با وجود تقلای PDVSA شرکت ملی نفت ونزوئلا، باز هم این کشور در محاق شکست فرو می‌رود و قادر به پرداخت دیون خود نیست آن هم با قیمتی که نفت چند وقتی است که دارد.
برای همین است که پاسخ این سوال که چرا عربستان سعودی به دنبال همکاری در زمینه‌های انرژی با مسکو است و از روسیه گاز طبیعی وارد می‌کند مشخص می‌شود.
اویل پرایس در ادامه به نقش سازنده اتحاد روسیه و عربستان در بازار نفت پرداخته و می‌نویسد: هرچند تولید ایالات متحده از تولید روسیه و عربستان سعودی به طور جداگانه بیشتر است، اوپک و روسیه در کنار هم قادر به کنترل نیمی از نفت دنیا هستند.
از شانس بد اوپک، عربستان سعودی کنترلی بر روی تولید کشورهای اوپک ندارد، همان طور که در مورد قطر هم این اتفاق افتاد و نتوانست این کشور را با خود همراه کند.
برای روسیه ایستادن در مقابل قطر به عنوان دارنده بزرگ‌ترین ذخایر گازی دنیا، چندان خوشایند نیست.
مسکو در این مورد بی‌طرفی نشان داده است اما تحریم بیشتر دوحه عواقب خوشی برای روسیه و صنعت گاز طبیعی این کشور ندارد.
تاکنون وزیر انرژی قطر اعلام کرده است که از طریق بنادر عمان به انتقال گاز طبیعی ادامه می‌دهد کاری که قبلا از طریق هاب امارات متحده انجام می‌شد.
اما ایجاد پیمان‌های غیرعرب و غیر مسلمان علیه گرایش‌های فرقه‌ای قطر فشار‌های اقتصادی بر این امیرنشین کوچک خلیج فارس را بیشتر خواهد کرد.
و دهایت اویل پرایس می‌نویسد داستان بلند را کوتاه کنیم، نفت آمریکا و ظهور ترامپ، باعث اتحاد در عرش اعلای عربستان و روسیه شده است.
