متاسفانه در دولت‌های مختلف دولتمردان عادت کردند که پروژه‌ای را به محض اینکه جرقه اولیه‌اش زده می‌شود آن را اطلاع‌رسانی عمومی می‌کنند.
به گزارش جماران؛ علیرضا رحیمی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، در یادداشتی نوشت:
«موضوع ارتباط رسانه‌ای دولت با مردم و افکار عمومی موضوع بسیار مهمی است چون دولت نماینده ملت است و رییس‌جمهور از جانب مردمی انتخاب شده که نسبت به عملکردش حساس هستند پس نتیجه کار وزرا و دستگاه‌های دولتی و تصمیم‌هایی که بین دولتمردان گرفته می‌شود و حتی انگیزه تصمیمات برای افکار عمومی بسیار مهم است. در شرایطی که مردم بی‌اطلاع می‌مانند این خلا اطلاعاتی بدبینی و بی‌اعتمادی مردم را فراهم می‌کند ضمن اینکه فاصله قابل توجهی بین دولت و مردم ایجاد می‌شود که همه اینها خسارت است و این خسارت‌ها را در شرایطی می‌توان پیشگیری کرد که مکانیسم و برنامه رسانه‌ای روشن از طرف دولت تدوین و تنظیم شود و به آن عمل شود، قبل از اینکه موضوع سخنگوی دولت یا وزارتخانه‌ها مطرح باشد انسجام برنامه رسانه‌ای بین خود هیات دولت مهم‌ترین مساله است. متاسفانه در دولت‌های مختلف دولتمردان عادت کردند که پروژه‌ای را به محض اینکه جرقه اولیه‌اش زده می‌شود آن را اطلاع‌رسانی عمومی می‌کنند و بدون توجه به آنکه ممکن است این پروژه با سرنوشت‌های مختلفی مواجه شود، در میان مردم توقع بی‌مورد ایجاد می‌کنند که نهایتا به ضرر دولت تمام خواهد شد. این یکی از آسیب‌هاست که دولتمردان و در مجموع هیات وزیران از لحاظ انسجام و استراتژی بین خود برنامه رسانه‌ای مشخص تدوین و موردتوجه قرار ندادند این ضعفی است که اگر آقای روحانی مورد توجه قرار دهد می‌تواند در بلندمدت به فرهنگ رسانه‌ای دولت کمک کند و یک قدم فرهنگ رسانه‌ای دولت را جلوتر ببرد. هر چه به سمت انضباط رسانه‌ای در دولت برویم برای مردم آرامش و اطمینان بیشتری به‌وجود خواهد آمد. این انضباط رسانه‌ای مسیرش از وزارتخانه‌ها و دستگاه‌ها و سازمان‌ها می‌گذرد. اکنون ضرورتا روابط‌عمومی‌ها تنها کانال وزارتخانه‌ها نیستند بلکه تریبونی در اختیاز وزرا، استانداران و معاونان وزرا وجود دارد ولی این تریبونی که در اختیار دولتمردان در سطوح مختلف وجود دارد نباید به یک تنش و اغتشاش و ناهماهنگی رسانه‌ای منجر شود. تنها مسیری که ضابطه‌مندی رسانه‌ای برای دولت ایجاد کند انسجامی است که در حوزه سخنگویی وزارتخانه‌ها و دستگاه‌ها می‌تواند ایجاد شود. در دولت هشتم یکی از وظایفی که سخنگوی دولت داشت انسجام و هماهنگی بین سخنگوی دستگاه‌های مختلف بود. در واقع شبیه به کاری که بعضا یک معاونت در ریاست جمهوری نسبت به معاونت‌های متناظرش در وزارتخانه‌ها انجام می‌دهد، مثل معاون پارلمانی رییس‌جمهور که وظیفه انسجامی و هماهنگی با معاونان پارلمانی همه وزارتخانه‌ها را عهده دار است لذا سخنگوی دولت هم فقط یک سخنگوی عادی نیست بلکه باید فردی باشد که هوشمندی رسانه‌ای و تسلط کافی داشته باشد تا بتواند یک انسجام ماندگار و بلندمدت را بین سخنگویان دستگاه‌های مختلف دولت ایجاد کند.»
