بسیاری از منصوبان ترامپ با انتخاب رنج‌آوری روبه‌رو هستند: رئیس‌جمهوری را با انگیزه‌های تیره و تار خود ترک کنند یا اینکه در پست خود باقی بمانند حتی اگر به اعتبار آنها خدشه وارد شود.
به گزارش جماران؛ مجله آتلانتیک در گزارشی تفصیلی از استراتژی محاصره ترامپ تا ریاست‌جمهوری پنس رونمایی کرد. به اعتقاد این مجله ماندن افرادی مانند کلی، متیس، مک مستر و تیلرسون در پست‌های خود در وضعیت کنونی آمریکا بسیار حائز اهمیت است. آنها می‌توانند با یک ترمز جلوی تندروی‌های دونالد ترامپ را بگیرند و رئیس‌شان را از کثیف‌ترین مشاوران خود دور کنند. اما در مرحله دوم اگر ترامپ استیضاح و از کار برکنار شود، آمریکا نیازمند حضور افرادی است که در موقعیت درست قرار داشته تا بتوانند نظم را بر ایالات‌متحده حاکم کنند.
بسیاری از منصوبان ترامپ با انتخاب رنج‌آوری روبه‌رو هستند: رئیس‌جمهوری را با انگیزه‌های تیره و تار خود ترک کنند یا اینکه در پست خود باقی بمانند حتی اگر به اعتبار آنها خدشه وارد شود. زمانی که ترامپ در سخنرانی خود درباره راهپیمایی نئونازی‌ها و سفیدبرترپندارها در شارلوتزویل صحبت و از آنها دفاع می‌کرد و می‌گفت در هر دو طرف «آدم‌های خوبی» وجود دارند، جان کلی با چهره‌ای مصیبت‌زده، سرش را پایین انداخته بود. مردی که با اعتقاد به نجابت و شرافت بزرگ شده حالا مجبور است که سخنان رئیس خود را تحمل کند. به نوشته مجله آتلانتیک، او مجبور است با علم به اینکه به کاخ سفید باید نظم بدهد بدترین لفاظی‌ها، سخنرانی‌ها و تحریکات را تحمل کند تا اینکه با تلاش‌هایش آرام‌آرام نظم و انضباط را به کاخ سفید تزریق کند. اگر «کلی» خود را به «آن راه زده» است که ترامپ را نمی‌شناسد، باید برای او تاسف خورد.
تماشای سخنان ترامپ در 15 اوت، در باب سفیدبرترپندارها ازسوی «کلی» و گری کوهن و استیو منوخین که هر دو یهودی هستند، این سوال را مجددا در اجتماع مطرح کرده است که مردان و زنان محترمی که در دولت ترامپ هستند باید کار خود را رها کنند یا به اعتقاد و پیشنهاد برخی در پست خود باقی بمانند و به «جمهوریت» خدمت کنند؟ پاسخ‌های متفاوت از افراد متفاوت برای این پرسش مطرح شده است. جوانانی که به‌دنبال استخدام در موسسات خدمات مدنی، ارتش، نهادهای دیپلماتیک یا سازمان‌های اطلاعاتی هستند یا در حال کار کردن در این نهادها هستند، توصیه می‌شود که ارشدهای آنها در پست و مقام خود باقی بمانند، زیرا برخی از تاثیرگذار‌ترین ترمزها برای کارهای غیرقانونی ترامپ از سوی این نهادها و موسسات می‌تواند کشیده شود. این مربوط به رویاهای سیاهی که استیو بنن به‌عنوان دولت پنهان درنظر داشته نیست، در این شرایط باید کارمندان دولتی وفاداری عمیق خود را به قانون نشان دهند.
در عین حال منصوبان سیاسی نیز موضوع دیگری است که باید به آن پرداخته شود. در حقیقت آنها قسم خورده‌اند که از قانون اساسی حمایت و دفاع کنند، اما به نظر می‌رسد که آنها بیشتر نمایندگان ترامپ هستند و آنها این مفروض را پذیرفته‌اند تا نسبت به طرح‌های دونالد ترامپ و کارهایش متعهد باقی بمانند. اگر آنها نمی‌توانند آشکارا صحبت کنند، اگر آنها یک فاصله بسیار بین خود و ترامپ بر سر مسائل مهم می‌بینند، باید گفت که این افراد به خود و دیگران دروغ می‌گویند. شاید در وهله اول این‌گونه به نظر برسد که یک بحران اخلاقی بلاواسطه برای دستیاران و معاونان ترامپ نمی‌توان متصور شد، اما چالش‌ها و سوءظن‌ها نرم‌نرمک در مورد درستی و درستکاری این افراد در حوزه خدمات عمومی به عجیب‌ترین اشکال خود نمایان خواهد شد.
کسانی که از پیش در مرکز حکومت قرار گرفته‌اند با مسائل سخت‌تری دست و پنجه نرم می‌کنند. آنهایی که در تمام سال 2016 خود را در یک اتاق ایزوله نکرده بودند و می‌دانستند که ترامپ چقدر وحشتناک است. مهر ترامپ به‌طور نامرئی بر پیشانی آنها خورده است و از این پس با کمی دقت‌نظر می‌توان مهر پیشانی آنها را به‌طور واضح دید. آنها شاید سال‌ها بعد بگویند که من برای رکس تیلرسون کار می‌کردم یا من با افتخار برای خزانه‌داری خدمت می‌کردم. اما کسانی که از این ادعاها دارند حتی اگر آدم‌های محترمی هم باشند باید به آنها گفت: «نه تو آدم ترامپ بودی و خودت هم این را می‌دانستی.»
با این حال آن‌گونه که جیمی کریچیک، تحلیلگر و گزارشگر مسائل سیاسی استدلال می‌کند بحران واقعی در راه است و مساله از این هم جدی‌تر است. اول، ماندن افرادی مانند «کلی»، متیس، مک‌مستر در پست‌های خود دو برابر بیشتر از بقیه اهمیت دارد. آنها می‌توانند با یک ترمز تندروی‌های دونالد ترامپ را بکشند و رئیس را از کثیف‌ترین مشاوران خود دور کنند. ترامپ می‌خواست به‌طور آشکارا در مورد داعش بحث و ادعا کند که زندانیان داعش در سوریه با بیکن و خون خوک فریب خورده و به اسارت در آمده‌اند اما متیس او را متقاعد کرد که چنین چیزی نگوید در واقع این یک خدمت محسوب می‌شود. الیوت ای. کوهن، کارشناس برجسته سیاسی آمریکا و مشاور کاندولیزا رایس می‌گوید: «به همین دلیل بود که من پیش از مراسم تحلیف ترامپ در کمیته نیروهای مسلح سنا حضور پیدا کردم و از آنها خواستم قانون را تغییر و اجازه دهند متیس به‌عنوان وزیر دفاع به‌کار گرفته شود، با وجود اینکه او چند وقتی می‌شد که خود را از ارتش بازنشسته کرده بود.» او می‌افزاید: در آن زمان گفتم که دست‌کم حضور متیس در این موقعیت می‌تواند مانع کارهای احمقانه یا خطرناک دونالد ترامپ شود.
دوم و حقیقت تلخ‌تر اینکه اگر بر اساس اصلاحیه 25 قانون اساسی آمریکا ترامپ استیضاح و از کار برکنار شود یا خود وی راسا استعفا دهد کشور نیازمند حضور افرادی است که در موقعیت درست قرار داشته تا بتوانند امورات را در دست بگیرند. الیوت کوهن می‌گوید: ما خواهان افرادی هستیم که به‌طور مسوولانه قضاوت کنند که رئیس‌جمهوری باید برود و از روش‌هایی استفاده کنیم که تاکنون به‌طور قانونی در تاریخ به منظور برکناری کسی از قدرت استفاده نکرده‌ایم و اگر چنین چیزی رخ داد ما مطمئن باشیم تا زمانی که قدرت به مایک پنس، معاون رئیس‌جمهوری منتقل شود، افراد درستکار در جای درست خود به منزله اداره کردن امور قرار داشته باشند و این یک موفقیت غیرمنتظره برای فضای سیاسی آمریکا است که ترامپ را مجاب کنیم تا خود شخصا قدرت را به دست کس دیگری بسپارد.
هر دو استدلالی که مطرح شده وزین به نظر می‌رسد. پس از این اتفاقات ریز و درشتی که طی 8 ماه ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ اتفاق افتاد، به‌ویژه سخنان وی درباره سفیدبرترپندارها این استدلال به‌وجود آمده است که آمریکا نیاز به رئیس‌جمهوری دارد که بتواند آمریکا را به پیش ببرد. الیوت اما در این‌باره می‌گوید: تذکر وال‌استریت‌ژورنال به خوانندگان خود مبنی بر اینکه نباید منتظر از هم پاشیدگی ریاست‌جمهوری باشیم اشتباه است. دیر یا زود ریاست‌جمهوری ترامپ از هم خواهد پاشید، بهتر آن است که تا آن زمان افراد خوب در موقعیت‌هایشان قرار داشته باشند تا این اتفاق با کمترین هزینه رخ دهد.
الیوت می‌گوید: اما مشکل مهم برای مقامات ارشد این است که حتی اگر آنها با نیت خیر در موقعیت‌های خود باقی بمانند و تفکرات و اقدامات میهن‌پرستانه هم داشته باشند که بدون شک این‌گونه است، باز هم به شهرت آنها لطمه وارد خواهد شد و این یک خطر روانی به همراه خواهد داشت. به هر حال اگر جان کلی در پست نظامی خود بود و اگر شخصی مانند ترامپ زیردست او بود و مانند روز 15 اوت سخن می‌گفت مطمئنا نمی‌توانست آن را تحمل کند. «کلی» احتمالا از روی صحنه پایین می‌آمد و بلافاصله استعفا می‌داد. این درحالی است که او باید درموقعیتی که قرار دارد باقی ماند حتی اگر زجرآور است. گری کوهن هم یک وطن دوست واقعی است: او هم هزینه‌اش را پرداخت کرده، نه فقط با رنج عاطفی، بلکه تمام و کمال هزینه پرداخت کرده است، درحالی که او ساکت مانده و ترامپ همچنان اظهارات ضدیهودی دارد و برای او این سخنان یادآور هیتلر است.
با این حال پرسش‌ها در این زمینه همچنان باقی است که این افراد باید با ترامپ همکاری خود را قطع کنند یا نه. الیوت در این زمینه می‌گوید: ما در مقامی نیستیم که آنها را مورد قضاوت قرار دهیم. نه دل به حال آنها بسوزانیم نه اینکه به آنها هشدار بدهیم. اما جای شک نیست که ادامه خدمت آنها کشور را از خسران بیشتر نجات خواهد داد.
