زیباکلام: از نظر رهبری، سازماندهی و برنامه ریزی، آبی از فراکسیون امید گرم نشد

 

به گزارش جماران؛ در ادامه مشروح این گفت و گو را می خوانید:

 

 

قطعا افراد بهتری را می شد  برای برخی از سمت های کابینه در نظر گرفت.جایی که بنده با آقای حجاریان موافق نیستم این است که ما افراد بهتر و برجسته تر داریم اما مشکلی که ایشان توجه نمی کند این است که به لحاظ سیاسی نه آقای روحانی می تواند اینها را وارد کابینه اش کند چون در مجلس رای نمی آورند و مراکز دیگر قدرت مخالفت می کنند و نه اصولگرایان حاضر هستند که اینها را قبول کنند.

اگر به فرض آقای روحانی خواسته باشد افراد شایسته تری را وارد کابینه کند اولا وارد یک بحران جدی با اصولگرایان و رهبری اصولگرایان می شود بنابراین ایشان عطایش را به لقایش می بخشد و سعی می کند که راهی را انتخاب کند که دچار بحران با رهبری اصولگرایان نشود.

این به معنای این نیست که ایشان هم خیلی اصرار دارد که افراد شایسته تری را معرفی کند.

 

حرف آقای مهندس حجاریان را باید اصلاح کرد و گفت نه آقای روحانی بنابر دلایلی حاضر بود و حاضر است که افراد شایسته تری وارد کابینه شوند و نه اصولگرایان حاضر بودند که افراد شایسته تری را بپذیرند. طبیعی است که هم آقای روحانی سعی می کند از افراد شایسته استقبال کند و هم اصولگرایان، منتها تا جایی که آن افراد شایسته با چارچوب های فکری، سیاسی و اعتقادی آقای روحانی و اصولگرایان همخوانی داشته باشند.

اگر به عنوان مثال یک فرد نابغه ای داشته باشیم برای وزارتخانه ای خیلی عالی است اما مشکل اینجاست که  آقای روحانی نمی تواند با آن فرد نابغه کار کند و هم اصولگرایان آن را قبول ندارند. بنابراین می رسیم به اینکه یک حداقلی را که هم مورد پذیرش شخص آقای روحانی و حلقه نزدیک ایشان باشد و هم مورد تایید اصولگرایان باشد، معرفی شود که آن وقت حاصلش می شود کابینه ای که دیدیم.

بنابراین اتفاقا بنده با نظر مهندس حجاریان مخالفم و معتقدم افراد بسیار شایسته ای ظرف 4 دهه گذشته در کشور  چه در بخش خصوصی و حتی در بخش دولتی رشد کردند. منتها چون افراد مستقلی محسوب می شدند که بله قربان نبودند به حاشیه رانده  و کنار گذاشته شدند. در غیر اینصور ت ما قطعا افراد شایسته داریم.

دقیقا به همین شکل است و حتما نه به عنوان وزیر اما افراد شایسته ای وجود دارند. فرض کنیم یک مهندس بسیار خوش فکر و مدیری که ایده های جالبی دارد اگر بخواهد برای سازمان محیط زیست معرفی شود و اگر این فرد کروات بزند و صورتش را با تیغ اصلاح کند و احیانا خانمش محجبه نباشد نمی توان با توجه به محدودیت ها از او استفاده کرد.

اگر این موضوع برای آقای روحانی هم مشکل نباشد انتصاب این فرد هزار و یک مشکل برای اصولگرایان خواهد بود. در عین حال من نمی خواهم بگوییم که خود آقای روحانی هم خیلی به چنین فردی تمایل دارد چون چنین فردی اولین مشکلی که پیدا می کند قبل از اینکه صورتش را اصلاح کند و مشخص شود حجاب خانمش خیلی کامل نیست و یا دخترش در فرانسه درس می خواند زیر بار خیلی چیزهایی که آقای روحانی می گوید و به لحاظ سیاسی آن فرد باید انجام بدهد، نخواهد رفت. کمترینش هم این است که این فرد که برای محیط زیست و یا فلان وزارت خانه معرفی می شود، حاضر نخواهد شد به توصیه های یک نماینده عمل کند و خواهر زاده ی یک نماینده را مدیر کل کند و برادر زاده یک نماینده دیگر را معاون اداری مالی و این مسایل به واقع وجود دارد.

همه ما میدانیم که اگر آقای بیطرف حاضر به یک مقدار انعطاف و امتیاز دادن به نمایندگان مجلس بود قطعا رای می آورد اما قرص و محکم ایستاد و جوری رفتار کرد که هیچ امتیازی نه به درون و نه به بیرون از مجلس بدهد و رای نیاورد.

 

در غیر اینصورت اینکه ما بگوییم سدسازی های کشور غلط بوده و بعد بیاییم همه را متوجه مهندس بیطرف کنیم بهانه ای بیش نیست. برای اینکه اگر اشکالاتی به سدسازی کشور وارد می شود این اشکالات متوجه مجلس، هیات دولت های مختلفی است که بعد از جنگ و از دوران مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی تشکیل شدند، مجمع تشخیص مصلحت نظام و  دانشگاهها می شود.

 

بنابراین  به این شکل نیست که یک نفر به نام حبیب الله بیطرف را مقصر بدانیم که شما چرا این سد و یا آن سد را ساختی. زمانیکه سدها ساخته می شد مجلس و کمیسیون های تخصصی مجلس کجا بودند؟ این یک مسئله امنیتی نبود که بگوییم مجلس نمی توانست دخالت کند و فقط و فقط زیر نظر شورای عالی امنیت ملی و یا سپاه بوده، بنابراین مجلس می توانست دخالت کند. همه ما در آنچه که بعد از جنگ به این صورت و ظرف قریب به سه دهه گذشته اتفاق افتاده مقصر هستیم. 

مجلس و دولت های مختلف، مجمع تشخیص مصلحت نظام و همه کسانیکه می توانستند اظهارنظر کنند و این کار را نکردند و تنها تایید و تصدیق کردند همه قصور دارند و نمی توانند این را صرفا متوجه یک فرد به نام مهندس حبیب الله بیطرف کنند و به او رای اعتماد ندهند. در حالیکه همه ما می دانیم علت رای نیاوردن آقای بیطرف این بود که حاضر نشد یکسری امتیازاتی را به مجلسی ها بدهد. 

تصور کنید یک فردی که می تواند برای منابع طبیعی و آب کشور طرح های عالی را بدهد و به این حوزه مسلط است اما کروات می زند این شخص نمی تواند از مجلس رای اعتماد بگیرد. کسانی می توانند از مجلس رای اعتماد بگیرند که 10 سال بعد متوجه می شویم سیاست هایشان غلط بوده و مملکت دچار خشکسالی شده است.

 

من معتقدم اینکه آقای بیطرف رای نیاوردند فقط و فقط به این دلیل نبود که ایشان حاضر نشدند به نمایندگان رانت بدهند البته این یک دلیلش بود. دلایلی دیگری هم وجود داشت و یکی از این دلایل به این خاطر است که فراکسیون امید -که البته نمی خواهم از آن به عنوان فراکسیون اصلاح طلب نام ببرم -از او تمام قد دفاع نکرد.

 

بنابراین کسانیکه اصلاح طلب شناسنامه دار بودند رد صلاحیت شدند و عده ای که ما به آنها فراکسیون امید می گوییم یادمان باشد که با نمره 10 قبول شده بودند. اصلاح طلبان یا باید مانند مجلس هشتم و نهم در انتخابات شرکت نمی کردند و یا اینکه باید با خیر الموجودین و کسانیکه ماندن، در انتخابات شرکت می کردند.

 بنده و خیلی های دیگر معتقد بودیم که اگر در این انتخابات شرکت نکنیم مجلس دهم هم می شود مانند مجلس نهم و هشتم بنابراین چاره ای نداشتیم که در صورت رد صلاحیت اصلاح طلبان به افرادی که اصولگرا هستند و حداقل نمره قبولی را می گیرند رای بدهیم.

فراکسیون امید بدین شکل است و اصلا و ابدا خیلی از آنها آن افرادی که ما می خواهیم نبودند، بنابراین پشت مهندس بیطرف نایستادند. فقط مشکل این نبود که مهندس بیطرف حاضر به رانت دادن نبود بلکه فراکسیون امید نیز پای وزیر پیشنهادی نیرو نایستاد.

 ظرف دو سال گذشته از فراکسیون امیدها با بیش از 100 نماینده، یک نطق موثر و یک موضع گیری به حق و اصولی در خصوص مسایل مختلف ندیده ایم بنابراین باید سقف توقعاتمان را در خصوص فراکسیون امید پایین بیاریم.