زنی که از کارگری به نامزدی جانشین رئیس‌جمهوری کشورش رسید

به گزارش جماران؛ روزنامه ایران نوشت:

رابرت موگابه، رئیس‌جمهوری بسیار دیرپای زیمبابوه وقتی با گریس آشنا شد که همسرش هنوز درقید حیات بود. گریس که در اوایل دهه 1990 جزو گروه خدمات کاخ ریاست‌جمهوری زیمبابوه شده بود، روزی متوجه شد رابرت موگابه بیش از حد به او سر می‌زند و دائماً جویای احوالش می‌شود. دیری نپایید که «سالی» همسر موگابه براثر عوارض ابتلا به سرطان درگذشت. چهار سال بعد از آن رئیس‌جمهوری با گریس ازدواج کرد.

گریس به سختی از زیر سایه «سالی» بیرون آمد و در ابتدا به رغم حضور در اکثر محافل رسمی سیاسی در کنار همسرش عملاً دخالتی در امور سیاسی نداشت و بیشتر به کارهای اجتماعی و فعالیت‌های خیریه می‌پرداخت و البته معروف بود که عاشق خرید کردن است و لقب «خریدار اول» را به وی داده بودند. او در یکی از تک خرید‌هایش در پاریس یک صورتحساب 75 هزار یورویی را برجای گذاشته بود. اما اندک اندک مشخص شد که گریس در حال تبدیل شدن به چهره‌ای سیاسی و استفاده از ادوات قدرت است.

ریچاردجونز، عکاس شاخص انگلیسی روایت می‌کند در سال 2009 وقتی کوشید از گریس موگابه در بیرون از یک هتل در هنگ کنگ عکس بگیرد، گریس خوشش نیامد و همراه با محافظانش به سراغ وی آمدند و او را گرفتند و مضروب کردند و جالب‌تر این که بادیگاردهای گریس دست‌های جونز را گرفتند و این خود گریس بود که چندین و چند مشت و سیلی نثار سر و صورت این عکاس و بینی وی را خونین کرد.

برخوردهای تند گریس با این و آن، بعدها در سنگاپور، مالزی و آفریقای جنوبی هم تکرار شد و هربار به سبب مصونیت سیاسی که شامل حال خانواده ریاست جمهوری می‌شود، هیچ پیگرد قضایی درخصوص وی صورت نپذیرفت.  اما امروز که رابرت موگابه 92 ساله شده و بیمار و در نهایت رفتنی است، گریس بیش از هر زمانی یک آدم سیاسی و نامزد جانشینی وی شده است. همواره ادعا شده است که گریس یک مدرک دکترای سیاسی از دانشگاه مرکزی هراوه دریافت کرده اما عجیب آن که او فقط یک ترم در این دانشگاه درس خواند! دستگاه تبلیغات دولتی در زیمبابوه بدون توجه به این مسأله چند سالی است که هوش اجتماعی و شم سیاسی گریس را می‌ستاید.

البته گریس موگابه تنها کاندیدای این سمت نیست و یک شاخه دیگر از حزب حاکم زیمبابوه که هدایت آن با امرسون منان گاگوا، معاون رئیس‌جمهوری است نیز برای تصاحب این پست می‌کوشد. با این حال از نظر بسیاری از مردم زیمبابوه، وابستگی گریس به همسر پیر و مشهورش چیز بدی نیست و او به واقع دو سه سالی است که به سبب ناتوانی‌های سیاسی شوهر پیرش، رئیس‌جمهوری واقعی و پشت پرده کشورش است و احکامی که صادر می‌شود هرچند با امضای رابرت است اما براساس تصمیم‌های گریس تدوین شده است.  حرف آخر را درباره گریس، اندی مویس، ناظر طولانی مدت بر تحولات زیمبابوه می‌زند. وی در فاصله کمی تا شروع پاییز 2017 می‌گوید: گریس یک زن حریص و فرصت‌طلب و از دو جهت در پی تصدی پست ریاست‌جمهوری است؛ یکی این که طبعاً از مواهب این پست برخوردار شود و دوم اینکه وقتی همسرش درگذشت کسی نتواند در کارها و متعلقات وی دخالت و در این زمینه‌ها تحقیق کند زیرا این بیم وجود دارد که در صورت وارسی آنها، بسیاری از اموالش به سبب غیرقانونی بودن ستانده و خودش دادگاهی ‌شود.