سالاری: خود بنده هم بارها در این زمینه تذکر دادم اما اینکه احتمال سقوط یا کج شدگی برج میلاد وجود دارد، بیشتر یک اظهار نظر شتابزده و غیر علمی است.
به گزارش جماران، روزنامه ایران در گزارشی نوشت: صدور پیش پروانه یا دستورموقت برای طرحهای ساختمانی ممنوع است، براین اساس هیچ شهرداری منطقهای نمیتواند پیش پروانه صادر کند، چراکه صدور پیش پروانه در سالهای اخیر پیش از طی مراحل قانونی از سوی شهرداری تهران، موجب شده تا پایتخت، امروز با حجم انبوهی از گودهای پر خطر و در معرض خطر روبهرو باشد. آنطور که کارشناسان میگویند هم اکنون حدود 150 گود پرخطر در تهران وجود دارد که مالک بدون طی فرآیندهای قانونی و کارشناسی، تنها با پرداخت هزینهای که برای شهرداری درآمدزاست، دستور موقت گرفته و کار گودبرداری را آغاز کرده است، اما با وجود گذشت زمانی طولانی، هنوز هم طرح در مرحله گودبرداری قرار دارد و کاری جلو نرفته است! این درحالی است که هماکنون عمر مقاومسازی جداره دیواره بسیاری از گودها یا نیلینگ ( شیوه ای برای پایداری خاک) آنها، به پایان رسیده و باید هرچه سریعتر فرآیند ساخت انجام شده یا گود پر شود. «برج میلاد» نمونهای از این ادعاست که هشدارها برای ساختمانهای اطراف آن به صدا درآمده است. ماده ۵۵ بند ۱۴، قانون شهرداریها میگوید که اگر بنا یا سازهای، ایمنی شهر را به خطر بیندازد، شهرداری رأساً میتواند وارد شده و گود را ایمنسازی کرده و سپس هزینه را از مالک دریافت کند، اما این اتفاق تاکنون نیفتاده است.محمد سالاری، منتخب شورای پنجم و عضو فعلی شورای شهر درباره گودهای پرخطر تهران به «ایران» میگوید: مسأله گودهای پر خطر در 6-5 سال گذشته، یکی از چالشهای اساسی شهر تهران بود که خوشبختانه پیگیریهای شورا با همکاری سازمان نظام مهندسی در دوره چهارم، موجب شد تعداد این گودها بسیار کاهش یابد. در واقع رویکرد درآمد محور شهرداری تهران نسبت به طرحهای ساختمانی در سالهای گذشته، موجب شده بود اشخاص حقیقی و حقوقی به محض مراجعه برای درخواست پروانه ساختمانی، با جواب مثبت شهرداری تهران روبهرو شوند. شهرداری برای اینکه بتواند سریعتر به جذب سرمایه رسیده و از این ناحیه کسب درآمد کند، بدون طی فرآیند قانونی صدور پروانه، اقدام به ارائه پیش پروانه یا دستور موقت میکرد که با پیگیریهای شورا، هماکنون صدور پیش پروانه یا دستورموقت ممنوع شده و شهرداران مناطق حق صدور هیچ پیش پروانهای ندارند و این کار تخلف محسوب میشود.وی درباره فرآیند قانونی صدور پروانه ساختمانی، اینطور توضیح میدهد: معرفی مهندسین ناظر و مجری، نحوه پایدارسازی گودبرداریها، نیلینگ و سازه نگهبان همه از مواردی است که باید پیش از صدور پروانه ساختمانی مورد توجه قرار بگیرد، اما در بعضی مناطق، شهردار دستور میدهد که به موازات صدور پروانه، کار گودبرداری انجام شود. این کار در حقیقت به خاطر جذب اعتبار و درآمد است، چراکه سازندهها اگر بخواهند همه این فرآیند قانونی را جزء به جزء طی کنند، مدت زمان زیادی لازم است، درحالی که با سرعت بخشیدن به کار، شهرداری میتواند زودتر به درآمد برسد، شبیه ملک ایران زمین که فرآیند کار پیش از طی مراحل قانونی و صدور پروانه جلو رفت. همین فرآیند قانونی شامل آزمایش و مطالعات مکانیک خاک، تطبیق نقشه با مطالعات انجام شده و تعیین نقشههای مربوط به پایدارسازی جدارههای این بناها هم میشود که خودش زمانبر است. از طرفی در فرآیند گودبرداری و پایدار سازی، مهندسین ناظرو مجری باید حضور مستمر داشته باشند تا کار مطابق با نقشههای مصوب جلو برود. در صورتی که طی سالهای گذشته، مدیران مناطق این چرخه را دور میزدند.به گفته سالاری، هماکنون در مناطق 22 گانه تهران، صدور پیش پروانه و دستور موقت، غیر قانونی است و حتماً باید فرآیند مذکور برای دریافت پروانه ساختمانی طی شود و تا آن زمان اجازه گودبرداری ندارند.
وی بـــه مدت زمـــــان فرآینـــــد مقاومسازی جداره گودها اشاره میکند و میگوید: هماکنون مقاومسازی که در جداره گودبرداریها انجام میشود، از نوع نیلینگ است که طی مدت زمان مشخصی از بین رفته و قابل استفاده نیست. یعنی مدت زمان گودبرداری به پایان رسیده و باید طی این مدت زمان، فرآیند ساخت انجام بگیرد یا اگر توانایی ساخت وجود ندارد باید گود پر شود، اما متأسفانه این اتفاق نمیافتد و گود به یک چالش برای شهر تبدیل میشود. مثل طرح فاز 2 برج میلاد که مدت زمان نیلینگ آن تمام شده و باید هرچه سریعتر کار ساخت انجام شود، چراکه احتمال آسیب رسیدن به سالنهای همایش، پارکینگهای طبقاتی و همینطور رانش خاک وجود دارد و این یک هشدار جدی است. البته شهرداری منطقه 2 هم نامه نگاریهای زیادی در این زمینه انجام داد که زمان نیلینگ سررسیده و باید زودتر تعیین تکلیف شود. خود بنده هم بارها در این زمینه تذکر دادم اما اینکه احتمال سقوط یا کج شدگی برج میلاد وجود دارد، بیشتر یک اظهار نظر شتابزده و غیر علمی است.