دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد دو پایتخت (ریاض ـ تهران) به دنبال ایجاد صفحه جدیدی از روابط هستند.
به گزارش جماران؛ یک رسانه اردنی در تحلیلی نوشت: دست دادن ظریف و جبیر و استقبال گرم عربستانی‌ها از مقتدی صدر تصادفی نیست و امروزه تمام محورهای منطقه به دنبال دوستی با ایران هستند.
پایگاه خبری «عمون نیوز» در تحلیلی تحت عنوان «فصل مهاجرت به سوی دشمن (ایران)» به قلم «لقمان اسکندر» نوشت: امروزه و بعد از درگیری‌های زیاد دیپلماسی به نظر می‌رسد که تنها ریاض به دنبال دوستی و نزدیک شدن به تهران نیست.
عربستان به طور ناگهانی مواضع خود نسبت به ایران را تغییر داد و خواهان عادی سازی روابط با ایران شد، اما دلیل آن چیست؟ من در جایگاهی نیستم که به این سوال باز پاسخ دهم.
دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد دو پایتخت (ریاض ـ تهران) به دنبال ایجاد صفحه جدیدی از روابط هستند که آخرین آن‌ها سخنان سید حسن نصرالله درباره کویت و دیگری دست دادن و در آغوش گرم قرار گرفتن وزیر خارجه عربستان و همتای ایرانی‌اش است.
به ندرت شنیده می‌شود که حزب‌الله یا یکی از رهبران آن از یک کشور عربی حاشیه خلیج (فارس) تمجید کند اما سید حسن نصرالله عصر روز جمعه این کار را انجام داد و ضمن نفی خبر وجود هر نوع گروهی از حزب‌الله در کویت از شیخ صباح الاحمد الصباح، امیر کویت تمجید کرد و گفت: امیر کویت با اقدامات حکیمانه این مشکل را حل خواهد کرد.
در این میان، دست دادن و در آغوش کشیدن عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان و محمد جواد ظریف، همتای ایرانی خود اتفاقی نیست هم‌چنین، نشستن هواپیمای مقتدی صدر، رهبر جریان صدری که غالبا به ایران می‌رفت در ریاض و استقبال گسترده و گرم از او اتفاقی نیست.
برخی در رابطه با این موضوع گفته‌اند که عربستان اشتباه کرده است و می‌خواهد یکی از گوی‌های خود را در سبد صدر بیندازد، اما این تحلیل خوبی نیست، چراکه بر اساس این تحلیل عربستان باید گوی خود را در سبد ایاد علاوی می‌انداخت زیرا دیدگاه و تفکراتش به عربستان نزدیک‌تر است.
برخی دیگر می‌گویند که عربستان می‌خواهد بر سر تسلط بر عراق با ایران رقابت کند، اما اتفاق‌های پیش آمده نشان می‌دهد که در حقیقت ریاض به دنبال دوستی با ایران است.
استقبال گرم و پرشکوه عربستانی‌ها در فرودگاه مدینه از حجاج ایرانی و رفتن محمد بن صالح البیجاری، وزیر حج عربستان برای استقبال از حجاج اتفاقی نیست، امروزه تمام محورهای منطقه به دنبال دوستی با ایران هستند و من به عنوان یک اردنی این سوال برایم پیش می‌آید که آیا مقامات امان نیز به ایران روی خواهند آورد؟
