مادر یعنی سرمنشأ همه زایش‌ها که بهترین تعبیر از سوی دولت ایران بود و مخاطب این پیام هم ایرانیان بودند و هم جامعه جهانی
به گزارش جماران، نعمت احمدی در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: روزگذشته مراسم تحلیف رئیس جمهور برگزار شد. در این مراسم رئیس جمهور سخنان جالبی را مطرح کرد. هر دو سخنرانی دکتر حسن روحانی در مراسم تنفیذ و تحلیف نیاز به بازخوانی سیاسی دارد. در هر دو سخنرانی شنیده شدن پیام مردم در ۲۹ اردیبهشت، توسط روحانی مشهود بود. در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، مردم نقشه راه تحول‌گرایانه‌ای ترسیم کردند. دعای پایان متن سخنرانی او بیانگر خواسته‌های یک ملت بود که هرکدام می‌تواند عنوان یک مقاله وزین باشد. در حضور هیات‌های عالی‌رتبه خارجی پس از اقدامات خصمانه مجلس سنا و رئیس جمهور آمریکا در به بن‌بست کشیدن برجام، دکتر روحانی با هوشمندی مسیر جدیدی را گشود و در حضور سران کشور‌ها به صراحت اعلام کرد که ما قصد برهم زدن برجام را نداریم. رئیس قوه مجریه در حضور سران کشور و هیات‌های مهمان عنوان کرد که عصر جنگ، اختلافات و دشمنی با دولت ایران به پایان رسیده و باید دوره گفت‌و‌گو بر سر حل اختلافات را ادامه داد. روحانی درمقابل دشمنی آمریکا از ترکیب «مادرِ تحریم‌ها» استفاده کرد. مادر یعنی سرمنشأ همه زایش‌ها که بهترین تعبیر از سوی دولت ایران بود و مخاطب این پیام هم ایرانیان بودند و هم جامعه جهانی. چراکه آنان هیچ گفت‌و‌گویی را برای حل مشکلات داخلی برنمی‌تابند. پس از تحلیف رئیس جمهور عملا کار دولت جدید آغاز می‌شود. براساس اخباری که در مورد کابینه منتشر شده، سه طیف وزرا در کابینه دوازدهم حضور دارند. طیف نخست وزرای شایسته‌ای که ابقا شدند. وزرای خارجه، نفت، بهداشت و کشاورزی از اعضا طیف نخست هستند. طیف دوم وزرایی هستند که در طی ۴سال و به‌خصوص ایام انتخابات عملکرد مناسبی از خود نشان ندادند اما بر سر جای خود ماندند. وزارت کشور در برگزاری انتخابات اخیر می‌توانست بسیار قدرتمندتر عمل کند تا مردمی که ساعت‌ها در صف ایستاده بودند بالاخره بتوانند رای خود را به صندوق بیندازند. طیف سوم وزرا، آنهایی هستند که در دولت یازدهم وزیر نبودند. وزارتخانه‌های علوم و آموزش و پرورش هر دو در این طیف قرار می‌گیرند که هر دو با زندگی تک تک آحاد این ملت سروکار دارند. در وزارت آموزش و پرورش با معضلات زیادی روبه‌رو هستیم که یکی از آنان بی‌سوادی ده میلیون ایرانی واجب‌التعلیم است. اگر اشخاصی که در طی دولت‌های گذشته در بدنه این وزارتخانه حاضر بودند، کفایت بیشتری از خود نشان می‌دادند، هرگز چنین وضعی پدید نمی‌آمد. به‌زعم نگارنده استفاده از افراد درون ساختار آموزش و پرورش کمکی به این وزارتخانه نمی‌کند. با همه کاستی‌هایی که در عملکرد وزارت آموزش و پرورش مشاهده می‌شد، وضعیت آموزش و پرورش از عملکرد وزارت علوم در دولت یازدهم بهتر بود. سه سال وزارت فرهادی، دوران چندان روشن و موفقی در تاریخ این وزارتخانه محسوب نمی‌شود. چه بسا بتوان گفت که سیاست‌های دولت‌های نهم و دهم عملا در سه ساله اخیر تداوم یافت. به لطف مرحوم آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی دانشگاه آزاد کارنامه موفقی داشت اما احمدی‌نژاد جهت تحت‌الشعاع قراردادن این دانشگاه، دانشگاه پیام نور را گسترش داد. نه تنها گسترش دانشگاه غیر انتفاعی در دوران فرهادی ادامه یافت بلکه بسیاری از مدیران وزارت علوم تصدی موسسات آموزش غیر انتفاعی را برعهده گرفتند که به وضوح مغایر قانون دوشغله‌ها بود. اشخاصی که سابقه مدیریت تحولگرایانه نداشتند، نمی‌توانند اوضاع نابسامان وزارت علوم را بسامان کنند. نیاز به اشخاصی در حد فرجی دانا و توفیقی برای وزارت علوم احساس می‌شود وگرنه وزارت علوم در دوره دوازدهم کارنامه ضعیف‌تری نسبت به دوره فرهادی خواهد داشت.
