ان‌شاء‌ا... در طی چند روز آینده تحولات مثبتی در چینش کابینه روی می‌دهد. آقای روحانی هرگز فراموش نخواهد کرد که مردم با امید زنده‌اند.
به گزارش جماران، غلام رضا انصاری در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: در 29 اردیبهشت مردم به پوپولیسم نه گفتند و به تغییر رأی دادند. تغییرات در جهت توسعه صرفا مطالبه اصلاح‌طلبان نیست، بلکه مطالبه جامعه است. اصلاح‌طلبان درتمام چهارسال گذشته بدون هیچ چشمداشت ویژه‌ای به رئیس جمهور کمک کرده‌اند، امروز هم هرگز سهم‌خواهی نکرده و تنها دنبال به نتیجه رسیدن مطالبات عمومی هستند. اکنون دکتر روحانی بر سر یک دوراهی است. راه نخست این است که رئیس جمهور همگام و همراه مردم شود، پیام آنها را بشنود و به مطالبات پاسخگو باشد. راه دوم این است که روند دولت قبل را ادامه دهد. در هر صورت رئیس جمهور فراموش نمی‌کند که اکنون آخرین فرصت برای توسعه است. حرکت در جهت توسعه‌یافتگی بدون توجه به نیازها، نگاه تخصصی به مسائل و شجاعت، امکانپذیر نیست، لذا روحانی بهتر است این معیارها را در چینش کابینه بعدی لحاظ کند. شرایط سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور بر زندگی مردم تاثیر گذاشته است و می‌توان با تغییرات مثبت از مشکلات زندگی مردم کاست. دولت یازدهم درحوزه‌های سیاست خارجی و اقتصادی عملکرد موفق داشت، اما می‌توان در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به عملکرد دولت انتقاد وارد کرد. برای نیل به توسعه، تغییر در دو جهت نیاز است. نخست تغییر در سیاست‌های دولت و دوم تغییر در اعضای کابینه. امیدواریم در هر دو جهت تغییرات را ببینیم. مسئولان فراموش نکنند که رسیدن به توسعه بدون توجه به زیر ساخت‌های فرهنگی و اجتماعی غیر ممکن است. یکی از بحران‌هایی که مسئولان فرهنگی دولت دوازدهم با آن روبه‌رو هستند، عدم تمرکز در حوزه مدیریتی است. اکنون بخش ناچیزی از حوزه فرهنگی در اختیار دولت است. به عبارت دیگر دستگاه‌های متعددی از خزانه دولت پول می‌گیرند اما دولت برهیچ کدام تصدی و نظارت ندارد. باید در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی نگاه ما علمی شود. در دولت‌های گذشته درباره دغدغه‌های اجتماعی مهم از جمله نشاط اجتماعی، صیانت از نهادهای اجتماعی و آموزش مسائل ضروری هیچ کاری نکرده‌ایم. درگام اول برای رفع این مشکلات، هرچند می‌توان تصدی‌گری را بین چند نهاد تقسیم کرد اما بهتر است که نظارت، هدایت و سازماندهی در ذیل دولت متمرکز شود. تعدد نهادهای متولی امور فرهنگی، اجتماعی گاه موجب تنش شده است. گام دوم در جهت حل این مشکل، نگاه علمی است. این دو نقص به دولت جناب روحانی منحصر نبوده بلکه در سه دهه گذشته این نقص را به صورت جدی دیده‌ایم. امیدواریم که مسئولان دولت دوازدهم با نگاه علمی به مسائل بنگرند و پس از تعامل سازنده با سایر نهادها، در طی لایحه‌ای نظارت، هدایت و سازماندهی در ذیل دولت را متمرکز کند. چهره‌های برجسته بسیاری در عموم مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می‌توانند به دولت کمک کنند و اگر دولت از این اشخاص استفاده نکند، نمی‌توان انتظار تغییرات گسترده را داشت. ان‌شاء‌ا... در طی چند روز آینده تحولات مثبتی در چینش کابینه روی می‌دهد. آقای روحانی هرگز فراموش نخواهد کرد که مردم با امید زنده‌اند.
