بدون تعارف و حاشیه سر اصل مطلب میرود و حقایقی را عنوان میکند که شاید افرادی که پیش از او در این منصب بودند حاضر به گفتنش نبودند. اهالی صنعت او را کاربلد میدانند و میگویند طی سالهای اخیر تنها وزیری بود که زیر و بم صنعت را میدانست و در همکاری با شرکتهای خارجی راهکارهایی ارائه میکرد که در نهایت نتیجه مطلوب عاید شرکتهای ایرانی میشد. نمونه این اتفاقها را هم میتوان در قرارداد با خودروسازان خارجی دید.

به گزارش جماران، محمدرضا نعمت زاده شاید در کسوت وزیر صنعت دولت دوازدهم نباشد اما گفته هایش میتواند کمک کننده پیشرفت صنعت خودرو باشد. در ادامه گفت وگوی  روزنامه ایران با وی میآید.

یکی از مباحثی که همواره حوزه صنعت را تحت تأثیر خود قرار داده، خودرو است. بعد از برجام نخستین قراردادهای خارجی که امضا شد با خودروسازان فرانسوی بود. بهتر نبود ایران با دیگر خودروسازان خارجی شریک میشد؟


اینکه ما با 10 خودروساز خارجی قرارداد ببندیم قطعاً کار درستی نیست. اگر اینطور باشد ما فقط مونتاژکار میشویم. از سویی دنبال این هم نیستیم که 10 شرکت خودروساز خارجی در ایران سرمایه گذاری کنند، چرا که اقتصادی نیست. درست است که بازار خودرو ایران بزرگ است ولی وقتی یک خودرو به توجیه اقتصادی میرسد که صدهزار از آن تولید شود. بنابراین معتقدم با روش درستی حرکت کردیم و به هیچ عنوان از شرکایی که اکنون داریم پشیمان نیستیم. در فرمول جدید گفتیم شرکت خارجی 50 درصد سهم داشته باشد و حتی میتواند این سهم را بیشتر کند. دوم آنکه از هر میزانی که تولید میشود 30 درصد آن صادر شود. سوم بحث داخلیسازی را جدی گرفتیم و تأکید کردیم با 40 درصد داخلیسازی تولید مشترک شروع شود.


اما میگویند خودرو 2008 با 6درصد داخلیسازی شروع شده است؟


اصلاً چنین اتفاقی نیفتاده است. برای شروع کار 20 درصد هم قابل قبول است. اگر میخواستیم از همان ابتدا داخلیسازی 40 درصد را آغاز کنیم در مورد خودرو 2008 باید یکسال دیگر صبر میکردیم. طرف خارجی هم حرفی نداشت که تا آن موقع زمان ببرد. اما ما برای آنکه جلو واردات گرفته شود گفتیم که در چند ماه اول 2008 را با 20 درصد داخلیسازی شروع کنیم که تا آخر سال به بیش از 40 درصد داخلیسازی برسیم.
عنوان شده وقتی شما از خط تولید 2008 بازدید کردید خیلی ناراضی بودید و حتی گفتید که ایران خودرو کاری انجام نداده است؟
ما همیشه باید ناراضی باشیم تا دیگران کار کنند. دوستان شبانه روز کار کردند تا امکان تولید خودرو 2008 فراهم شود. سایت این خودرو متروکه و مربوط به ریخته گری بود. لذا ایران خودرو آن را تخلیه و بازسازی کرد. خوشبختانه قطعه سازان در این طرح فعال شدند و با جرأت میتوان گفت برای نخستین بار است که ما چنین مشارکتی را میبینیم. درست است با رنو هم مشارکت داشتیم اما با آن مجموعه بعد از 12 سال به 55 درصد داخلیسازی تندر90 رسیدیم. به طور قطع تا دو سال آینده در مورد خودرو 2008 تا 60 درصد داخلیسازی میرسیم، چرا که برنامهریزی دقیقی شده است.


قرارداد سیتروئن با سایپا به کجا رسیده است؟


سایپا با سیتروئن سه نوع قرارداد بسته است. سیتروئن صددرصد سهمش را برخلاف گزارشهایی که داده میشود، از طریق سیستم بانکی و به صورت رسمی واریز کرده است. این دو مجموعه همکاری مشترک خود را در کاشان شروع کردند. با قطعه سازان هم قرارداد همکاری بسته شده است. از اینرو از سال آینده تولیدات مشترک سایپا-سیتروئن آغاز میشود. البته این امر به شرطی است که تولیدات فعلی سایپا کاشان صدمه نبیند. خوشبختانه شرکت مشترک دو مجموعه هم ایجاد شده است.
شما هم به این امر اعتقاد دارید که قراردادهای خودرویی باید محرمانه باشد؟


بدون شک قراردادها باید محرمانه باشد. هیچ کجای دنیا مفاد قراردادها اعلام نمیشود. وزارت صنعت هم کپی قراردادها را ندارد و ما تنها در جریان امور قرار میگیریم، اما شرکتها میتوانند چارچوبها را به صورت شفاف اعلام کنند.


تفاهمنامه رنو با سازمان گسترش و نوسازی به کجا خواهد رسید؟ چه زمان تفاهمنامه تبدیل به قرارداد میشود؟


هنوز تفاهمنامه سازمان گسترش تبدیل به قرارداد نشده است. در تفاهم دو مجموعه یاد شده ایدرو 40 درصد و رنو 60درصد شراکت دارد. قرارداد در حال تنظیم است. عمده قرارداد به اتمام رسیده و تنها 20 درصد آن مانده است. در این همکاری به نتیجه رسیدیم که اگر عجله نکنیم به نفعمان است. ایران اکنون قدرت چانه زنی بیشتری دارد. ما میخواهیم به شبکه صادرکنندگان قطعات خودرو رنو وصل شویم و این کار کاملاً جدید است. مدیران رنو مرتب به ایران میآیند تا نکات قرارداد را بررسی کنند. سهام ایدرو با رنو روی 40 درصد نخواهد ماند و پیشبینی میکنیم 20 درصد سهام ایدرو به بخش خصوصی واگذار شود. برای اینکه با خارجیها مذاکره کنیم اگر تعدد ذینفعان زیاد باشد به ضرر ماست. اما تصور میکنم روز جمعه(13مردادماه) رنو و سازمان گسترش قرارداد همکاری خود را امضا کنند.


از همکاری با رنو، پژو و سیتروئن راضی هستید؟


از همکاریهای جدید خوشحال هستم و خودروسازان را هم تشویق به همکاری مشترک کردم. شرکتهایی که به ایران آمدند رو به رشد هستند. لذا میتوان با آنها به نتایج خوبی دست یافت. در بین برندهای خودرویی که به ایران آمدند با کره مشکل داریم، چرا که خیلی سخت مذاکره میکنند.
وقتی متوجه شدید یکی از شرکتهای داخلی به جای تولید داخلی نسبت به واردات اقدام کرده اند چه کاری انجام دادید؟
قانون میگوید زیر 20درصد تولید داخلی شرکت سازنده باید ارز آزاد بگیرد. متأسفانه یکی از شرکتهای خصوصی که میخواهد تولیدکننده محصولات کرهای باشد از ارز مبادلهای و تعرفه پایین استفاده کرده بود. قرارداد سی کی دی بود که حداقل 20 درصد داخلیسازی را شامل میشد اما آن شرکت کمتر ازاین عدد کار را شروع کرد به همین جهت گفتیم باید ارز مبادلهای پس بدهند و بحث تعرفه هم اصلاح شود. آنها گفتند عجله داشتیم میخواستیم با آنها زودتر کار کنیم اما ما نپذیرفتیم. شرکتهای کرهای باید در ایران تولید کنند. ما اجازه نخواهیم داد بازار ما براحتی در اختیار آنها قرار گیرد. آنگونه که خبر دارم شرکتهای کرهای برای داخلیسازی محصولات خود در ایران کاری انجام ندادهاند و در یک جمله ما از کره ایها ناراضی هستیم. قرارداد با فولکس واگن هم در حال اجراست. این مجموعه برای نخستین بار است که به ایران میآید به همین دلیل اختلافهایی با امریکا دارد، حتی نامه عذرخواهی دادند به خاطر گرفتاری که با امریکا دارند و عنوان کردند مدیریتها عوض شده است به همین دلیل روند همکاری طولانی شده است. خوشبختانه قرارداد همکاری با فولکس واگن در حال پیش رفتن است. با توجه به موضوعهایی که عنوان شد تصور میکنم دیگر در تولید سواری به شراکت جدیدی نیاز نداریم.


یکی از بخشهایی که شما همواره از خودروسازان میخواستید تولید خودرو ارزان قیمت بود. اکنون اعتقاد دارید در این خصوص به موفقیتی که میخواستید نرسیدید؟


به شخصه دنبال تولید خودرو ارزان قیمت بودم، اما متأسفانه تحقق پیدا نکرد. در این مقطع سعی و تأکید داریم که با استفاده از توان داخلی به سمت تولید خودرو ارزان قیمت برویم. اگر بخواهیم با برندهای خارجی تولید خودرو ارزان قیمت را دنبال کنیم زمانبر است. لذا خودروسازان باید در این مقوله ورود کنند، البته امیدواریم که رنو یکی از محصولات ارزان قیمت خود را در ایران تولید کند؛ مانند خودرو رنو کوئید که اکنون در هند تولید میشود. البته این خودرو که در هند تولید میشود استاندارد ایران را ندارد. این خودرو در هند ایربگ، ترمز ای بی اس و...  ندارد. آنها از سه چرخه به کوئید رسیدند و برای آنها قابل قبول است اما استانداردهای ما در حد اروپا و امریکاست. با استانداردهای ما این خودرو هم گران تمام میشود. اما رنو باید سعی کند با قیمت مناسب این خودرو را وارد بازار کشورمان کند. ما باید خودمان را برای جایگزینی پراید آماده کنیم.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.