اصلاح طلبان از همین حالا باید بدانند انتخابات 98 و 1400 را در پیش روی خود دارند و اگر کابینه بازتاب منفی در جامعه ایجاد کند جریان تحولخواه بازنده قطعی آن دو انتخابات است.
به گزارش جماران؛ منصور مظفری مدیرمسئول آفتاب یزد در شماره امروز این روزنامه نوشت:
«یادش بخیر.حدود دو هفته پیش که محمد رضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس از مطالبات اصلاح طلبی در خصوص کابینه دولت جدید گفت، عده ای با خطی که اعتدال و توسعه ای‌ها می دادند به او تاختند. مشاور آشنای رئیس جمهور یک توئیت کرد و عارف متهم شد به سهم خواهی !
از زیباکلام نامدار گرفته تا محافظه کارانی مثل شریعتمداری کیهان او را به استهزا گرفتند که چرا چنین گفته ای؟به اصولگرایان که حرجی نبود اما اصلاح طلبان چه؟
آنان تا همین چند روز پیش تصور می کردند کابینه پیشنهادی حسن روحانی قرار است از صدر تا ذیل اش اصلاح طلبی باشد و عارف در این میان صرفا از هوا و هوس خود سخن گفته است. این جماعت اظهارات نسنجیده حمید رضا فرزند او را هم به ماجرا پیوند زدند تا خوراک شان برای تخریب عارف تکمیل گردد. اما اکنون که زمزمه ها در مورد ترکیب کابینه در حال تبدیل به یقین است مشخص می شود که دلنگرانی و دلمشغولی رئیس فراکسیون امید که تحت عنوان سهم خواهی مطرح شد کاملا به جا و لازم بوده است.در واقع عارف در آن بزنگاه با علم به تجربه ماجرای انتخابات ریاست مجلس و نقش اعتدال و توسعه ای ها و کارگزارانی ها در آن به این باور رسیده بود که کابینه 96 به مراتب نسبت به کابینه 92 رنگ و بوی اصلاح طلبی کمتری دارد.او به همین دلیل و زمانی که غالب اصلاح طلبان همچنان در باد نتایج انتخابات بودند هشدار اولیه را خطاب به حسن روحانی مطرح کرد. عارف دقیقا می دانست اگر بنا باشد کابینه دولت بعدی تطبیقی با رای 24 میلیونی نداشته باشد ناامیدی و یاس به بار می آورد و کسانیکه در ایام حساس و سرنوشت ساز انتخابات از رنگ خاکستری به بنفش تغییر وضعییت داده بودند دچار سرخوردگی غیرقابل جبرانی می شوند.ضمن آنکه اصلاح طلبان از همین حالا باید بدانند انتخابات 98 و 1400 را در پیش روی خود دارند و اگر کابینه بازتاب منفی در جامعه ایجاد کند جریان تحولخواه بازنده قطعی آن دو انتخابات است.
البته نگارنده بنا ندارد نه منفی بافی کند و نه مداحی عارف؛ بلکه هدف آن است گفته شود آنانی که در برهه ای با تیشه به ریشه سرمایه ای به نام عارف می زدند امروز بایستی ابراز ندامت کرده و سِر مطالبات آن روزهای رئیس فراکسیون امید را کشف نمایند. پیش از این هم ذکر شد و نمایان بود که مراد عارف سهم خواهی از کابینه نیست. رئیس فراکسیون امید اگر چنین روحیه ای داشت سال 92 سهم خود را طلب می کرد. آنچه دغدغه و دلسوزی اصلی است فقط و فقط جریان اصلاح طلبی است.این جریان چند سالی بیشتر نیست که کمی کمر راست کرده و اگر مجددا بی تدبیری شود بدخواهان آماده هستند برای ضربه بر پیکره زخم خورده و نحیف جریان فوق.این جریان با پشتوانه مردمی خود از سال 92 کارنامه قابل دفاعی عرضه کرده است و اگر این کارنامه تحت هر عنوانی مورد خدشه قرار گیرد بازگشت به شرایط قبل دشوار است.
دولت روحانی چه خوب باشد و چه بد، نمره املای آن در کارنامه اصلاح طلبان نوشته می شود .
فلذا جریان چپ لازم است نظارت کند چه کسانی قرار است این املا را بنویسند.»
