هیچامری به اندازه عدالت سیاسی نمیتواند پایه و اساس حوزههای دیگر مانند عدالت اجتماعی، عدالت اقتصادی و... در زمینههای مختلف باشد. قانونگذار برای اجرای عدالت سیاسی باید بر طبق قانونی که مصوب شده مانند قانون جرم سیاسی، به همه افراد به یک چشم نگاه کند
به گزارش جماران؛ حسین کنعانی مقدم در یادداشتی که در روزنامه آرمان منتشر شده است، نوشت:
قرائت محمود احمدینژاد از انقلاب اسلامی با آنچه امام(ره) و مقام معظم رهبری مطرح کردند متفاوت بوده و هست. در این راستا به نظر میرسد احمدینژاد و اطرافیانش اعلام خروج کردهاند که از این قضیه چند برداشت صورت میگیرد. از سویی آنها با خروج خود اعلام کردهاند که راه ما و شما از هم جداست و هریک به راه خود میرویم. برداشت دیگر این است که آنها با این خروج این نشانه را صادر کردهاند که در مقابل شما میایستیم و مبارزه میکنیم. دیدگاه دیگر نیز براین اساس است که هر کس بر محور دین خود حرکت کند. این نوع عملکرد آنها مبتنی بر قرائتی است که از انقلاب و بیداری اسلامی دارند و طرح انقلاب بهار نیز در این راستا بود که نشان داد این افراد تعبیر دیگری از انقلاب دارند. به نظر میرسد این تحرکات نوعی جریانسازی در مسیر شکلگیری مخالفت داخلی در کشور است. بدین جهت مسئولان باید تکلیف خود را با آقای احمدینژاد و اطرافیانش مشخص کنند. اگر بناست که این افراد مجاز باشند انقلاب، مسئولان و احکام قوه قضائیه را زیر سوال ببرند و کسی هم با آنها کاری نداشته باشد این موضوع دستاویزی برای سایرین خواهد شد تا ساختارهای نظام را زیر سوال ببرند. در این راستا باید رفتاری عاقلانه و سیاستمدارانه با اینگونه اعمال در کشور انجام گیرد. یکی از خواستههای جدی احزاب و تشکلهای سیاسی و نخبگان این است که عدالت سیاسی در کشور برقرار باشد. هیچامری به اندازه عدالت سیاسی نمیتواند پایه و اساس حوزههای دیگر مانند عدالت اجتماعی، عدالت اقتصادی و... در زمینههای مختلف باشد. قانونگذار برای اجرای عدالت سیاسی باید بر طبق قانونی که مصوب شده مانند قانون جرم سیاسی، به همه افراد به یک چشم نگاه کند. بر اساس جرم سیاسی فرقی میان افراد وجود ندارد. نکته دیگر اینجاست که اگر قرار است در ساختار سیاسی کشور به نام دفاع از انقلاب تشویش اذهان عمومی صورت گیرد، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. در این راستا به نظر میرسد باید با افرادی که رفتارهای سیاسی خارج از چارچوب قانون دارند برخورد شود. از سوی دیگر در 8 سال ریاستجمهوری آقای احمدینژاد شاهد بسیاری از پروندههای سیاسی بودیم و اتفاقاتی بهوجود آمد که خیلیها را با مشکلات جدی مواجه کرد اما خود احمدینژاد هیچعکسالعملی از خود بروز نداد اما اکنون لیدری جریان دفاع از زندانیان را برعهده گرفته است. این افراد میخواهند در سپهر سیاسی کشور مطرح باشند و عدهای را به دنبال خود راه بیندازند. به نظر میرسد احمدینژاد برای بازگشت به صحنه سیاسی کشور پس از احراز نشدن صلاحیت برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری بیشتر دنبال این معناست که خود را بهعنوان یک مخالف داخلی مطرح کند تا بتواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد. از طرف دیگر در عرصه سیاسی کشور همیشه در توبه گشوده است و افرادی که مرتکب انحرافات سیاسی یا ایجاد فتنه و اختلال در نظم اجتماعی میشوند زمانی که توبه میکنند و باز میگردند، با سعه صدر مسئولان مواجه شده و از جنبه رحمت و شفقت اسلامی با آنها برخورد خواهد شد. البته اگر برخی بخواهند بر خواستهها و عقاید خود پافشاری کنند و بر این اساس رفتار کنند، قطعا با مقابله مردمی مواجه خواهند شد که افکار و اندیشههای این افراد را قبول ندارند. گرچه در برخی مواقع این افراد به مبانی اعتقادی مردم توهین میکنند که رفتار متقابل خاص خود را میطلبد.