چیزی تا معرفی اعضای کابینه دوازدهم از سوی حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب، برای دومین دوره پیاپی ریاست‌جمهوری باقی نمانده و اخبار متفاوتی به گوش می‌رسد. برخی می‌گویند کابینه جدید همان تداوم کابینه قبلی با اندکی تغییر است و برخی می‌گویند دولت به مطالبه عمومی در دوره جدید، یعنی همان جوان‌گرایی و نخبه‌گرایی در کابینه، بی‌تفاوت نخواهد بود و آن را در نظر می‌گیرد.
به گزارش جماران در روزنامه شرق امده است: هر یک روز که به مراسم تحلیف رئیس‌جمهوری دوازدهم نزدیک می‌شویم، بازار پرالتهاب گمانه‌زنی‌ها برای اعضای کابینه هم داغ‌تر می‌شود. هر ساعت خبر از آمدن یک وزیر و ماندن دیگری می‌آید؛ این حرفوحدیثها هرچند رنگ‌وبوی جدی ندارد اما فضای کابینه بعدی را به چالش می‌کشد؛ در تازه‌ترین خبر، گویا بیژن نامدارزنگنه، نامه استعفایش را تقدیم حسن روحانی کرده است.
وزیر نفت: حرف‌و‌حدیث‌های غیررسمی حکایت از استعفای وزیر نفت دارد. هرچند «شرق» نمی‌تواند مستقلا این خبر را تأیید کند، اما شنیده‌ها حاکی از آن است که بیژن نامدارزنگنه، استعفا داده و نمی‌خواهد در دولت دوازدهم بماند. از حدود یک ماه پیش هم اخباری غیررسمی منتشر شده بود که زنگنه تصمیمی برای ماندن در دولت دوازدهم ندارد؛ حالا هم خبر استعفایش به گوش می‌رسد. این استعفا ازآن‌رو مهم است که از این تکنوکرات، به‌عنوان دومین مرد دیپلماسی ایران یاد می‌شود. مردی که کمتر از یک سال پس از توافق هسته‌ای، با دیپلماسی نفتی خود، توانست سطح تولید و صادرات نفت کشور را به میزان پیش از تحریم‌ها نزدیک کند. او باقدرت توانست ایران را از فریز نفتی، مبرا کند. زنگنه قول داده بود سرانجام با مدل جدید قراردادهای نفتی، پای غول‌های نفتی را به ایران باز کند و پیش از پایان دولت یازدهم، وعده‌اش را عملی کرد. توتال وارد میدان‌های گازی پارس جنوبی شده و حالا سرمایه‌گذاران سطح یک جهانی به ایران می‌آیند. این غول نفتی پس ١٢ سالی که از ایران رفته بود، به کشور بازگشته است. ٢٧ مذاکره با شرکت‌های مهم انرژی جهان، امروز در حال پیگیری است و ١٥ قرار تا پایان سال قطعی می‌شود. افتتاح شش فاز از پارس جنوبی نمونه بارز خودکفایی و اقتصاد مقاومتی در دوره وزارت بیژن نامدارزنگنه بوده است و یک جشن ملی به حساب می‌آید. شیخ‌الوزرا، توانست در دعوای ایران و ترکمنستان، فضا را به‌گونه‌ای مدیریت کند که حتی یک روز هم گاز در شش استان شمالی قطع نشود. افشای پرونده بابک زنجانی و جمع‌کردن بساط کاسبان تحریم از دیگر نقاط روشن کارنامه این مدیر نفتی در دولت یازدهم است. اما به این وزیر تکنوکرات، ناسزاهایی هم گفته شد؛ او را حامی خائن فرانسوی خواندند و گفتند خیانتش از شاه هم بدتر بوده است. همان نوع قراردادهای IPC که توتال را پس از سال‌ها به ایران آورد، نکبت‌بار خوانده شد و زنگنه را تا پای استیضاح برد. ماجراهای کرسنت، IPC و توتال، شاید سه چالش مهم او در دوران وزارتش بوده است. ماجرای کرسنت هم یکی از مهم‌ترین‌ها بود. او به تازگی به روزنامه «ایران» گفته است: «اگر بخواهم حقایق را بازگو کنم، خیلی چیزها روشن می‌شود. یک روزی هم شاید لازم باشد بازگو کنم. دهان ما را بسته‌اند و دهان یک عده دیگر را باز گذاشته‌اند. کسانی که امروز پرونده کرسنت را محکوم می‌کنند خودشان متهمان اصلی پرونده هستند».
او در پاسخ به این پرسش که «آزاردهنده‌ترین رخدادی که موجب شد در چهار سال گذشته، گاهی لب به گله بگشایید، چه بود؟ حتی یک بار گفتید برخی تک‌تیراندازها از لشکر خودی ما را زدند»، می‌گوید: «فشارهای داخلی. البته دلیلش را هم نمی‌دانم. حالا هم وضعیت نه‌تنها بهتر نشده، بلکه بدتر هم شده است. دیگر تک تیرانداز نیستند؛ با توپ و تانک من را هدف گرفته‌اند».
پربی‌راه نیست اگر همین فشارهای داخلی، دلیل استعفای زنگنه دانسته شود. مردی که مهم‌ترین دستاوردهای اقتصادی سال‌های گذشته را در مسند وزارت داشته، حالا می‌خواهد خانه‌نشین شود.
وزیر جهاد کشاورزی: محمود حجتی، وزیر کشاورزی دولت یازدهم که گمانه‌زنی‌ها حکایت از ماندن او در کابینه بعدی دارد.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: وزیر این وزارتخانه در دولت یازدهم سیدحسن قاضی‌زاده‌هاشمی بود که به نظر می‌رسد در هیئت بعدی دولت هم حضور دارد.
وزیر نیرو: حمید چیت‌چیان که خبرهای غیررسمی حکایت از رفتن او از کابینه دارد.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری: اخبار جسته و گریخته حکایت از رفتن محمد فرهادی از این وزارتخانه دارد. علی خاکی‌صدیق، از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی یا محمدعلی سبحان‌اللهی از دانشگاه خوارزمی، ممکن است جایگزین او باشند.
وزیر آموزش‌وپرورش: فخر‌الدین احمدی دانش‌آشتیانی؛ خودش اعلام کرده بود که از دولت رفتنی است و این وزارتخانه به سکان‌دار دیگری سپرده خواهد شد.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: براساس گمانه‌های مطرح‌شده محمود واعظی از این وزارتخانه خواهد رفت و جهرمی بر صندلی وزارت تکیه می‌زند.
وزیر ورزش و جوانان: شنیده‌ها حاکی از آن است که مسعود سلطانی‌فر هم در کابینه می‌ماند.
وزیر امور خارجه: محمدجواد ظریف با کمترین گمانه‌زنی برای رفتن از کابینه، به احتمال بسیار قوی در دولت دوازدهم هم سمتش را حفظ خواهد کرد.
وزیر کشور: عبدالرضا رحمانی‌فضلی. او هم می‌ماند. صندلی‌اش را در دولت دوازدهم در وزارتخانه کشور حفظ خواهد کرد.
وزیر اطلاعات: سیدمحمود علوی بر صندلی این وزارتخانه در دولت یازدهم تکیه زده بود که گویا در هیئت دوازدهم دولت هم خواهد ماند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: سیدرضا صالحی‌امیری از این مسند رفتنی است و گفته می‌شود، سیدعباس صالحی جایش را خواهد گرفت.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: حسین دهقان وزیر این وزارتخانه است که گمانه‌زنی‌های غیررسمی حکایت از خروجش از کابینه دوازدهم دارد.
وزیر صنعت، معدن و تجارت: گویا مرد پرحاشیه این وزارتخانه، جایش را به محمد شریعتمداری خواهد داد. اخبار می‌گویند: محمدرضا نعمت‌زاده هم از سکان‌داری صنعت و تجارت ایران رفتنی است. خودش هم پیش‌تر گفته بود در دولت دوازدهم نخواهد بود.
وزیر راه و شهرسازی: عباس آخوندی؛ هرچند از مدتی پیش که بحث جداشدن وزارت راه و مسکن از هم به گوش می‌رسید، حرف و حدیث‌ها هم حکایت از رفتن آخوندی به سازمان برنامه و بودجه یا وزارت مستقل راه داشت، اما حالا گویا او هم در ساختمان خیابان آفریقا ماندنی شده است.
وزیر امور اقتصادی و دارایی، علی طیب‌نیاست که حالا هم اخبار جسته و گریخته حکایت از رفتنش دارد؛ به نظر می‌رسد محمدباقر نوبخت از سازمان برنامه و بودجه کشور به صندلی وزارت در این وزارتخانه کلیدی خواهد رسید.
سازمان برنامه و بودجه کشور: محمدباقر نوبخت در دولت دوازدهم گویا جایش را به محمد نهاوندیان، رئیس دفتر سابق رئیس‌جمهوری خواهد داد.
بانک مرکزی: اخبار غیررسمی از ماندن ولی‌اله سیف بر مسند ریاست کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران خبر می‌دهد. گویا او هم سکان‌دار پولی کشور در دولت دوازدهم خواهد بود.
معاون رئیس‌جمهوری ایران در امور زنان و خانواده: او هم احتمالا رفتنی است؛ شهیندخت مولاوردی؛ گمانه‌ها چندی پیش حکایت از این داشت که به یکی از وزارتخانه‌ها خواهد رفت، هرچند حالا این احتمال هم تضعیف شده است. پروین داداندیش یا الهام امین‌زاده از گزینه‌های احتمالی بعدی در این مسند خواهند بود.
معاون حقوقی رئیس‌جمهوری ایران: مجید انصاری که براساس گمانه‌های احتمالی در دولت دوازدهم نخواهد بود.
معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران: گویا معصومه ابتکار که نخستین زن ایرانی است که در دوره اصلاحات (بعد از انقلاب) وارد هیئت دولت شده بود، از این سازمان رفتنی است و در دولت بعدی عیسی کلانتری جای او را خواهد گرفت.
معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری: زهرا احمدی‌پور یکی از زنان حاضر در هیئت دولت است که حرفوحدیثها از خروجش از کابینه حکایت دارد. رضا صالحی‌امیر و علی‌اصغر مونسان، مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش، از گزینه‌های جدی احتمالی برای این سمت هستند.
معاون پارلمانی رئیس جمهور ایران: حسین‌علی امیری؛ براساس شنیده‌ها او از کابینه بعدی رفتنی است و فرد دیگری بر جای او خواهد نشست.
