یک نشریه تحلیلی ایتالیایی نوشت: اعمال تحریم های اخیر آمریکا علیه روسیه می تواند طرح دولت ترامپ برای سوریه را خدشه دار و پوتین را متقاعد سازد که همکاری با واشنگتن، ارزش از دست دادن شراکت منطقه ای با ایران و ترکیه را که در سالهای اخیر با زحمت به دست آمده، ندارد.
به گزارش جماران، نشریه تحلیلی 'له فورمیکه' ایتالیا روز جمعه افزود: گزارش اخیر واشنگتن پست مبنی بر اینکه ترامپ تصمیم گرفته است به برنامه مخفیانه سازمان سیا که در دوره باراک اوباما با هدف آموزش شورشیان 'میانه روی' مخالف اسد آغاز شده بود، پایان دهد، نباید باعث تعجب شود. ترامپ در زمان رقابت های انتخاباتی خود به دفعات اوباما را به حمایت از تروریست ها در سوریه متهم کرده بود. اما بر خلاف آنچه واشنگتن پست می نویسد، این تصمیم ترامپ به مثابه پیروزی این پوتین نیست و به نظر می رسد که مسکو در حمایت از بشار اسد در سوریه دچار مشکلاتی شده است.
این نشریه نوشت: دولت آمریکا برای برنامه آموزش نظامی 15هزار نیروی شورشی میانه رو در سوریه در طول سه سال، نزدیک به 500 میلیون دلار بودجه اختصاص داده بود. اما این برنامه به جایی نرسید و ژنرال لوید جی آستین، فرمانده نیروهای مرکزی فرماندهی آمریکا، در اظهارات خود در برابر کمیسیون نیروهای مسلح سنای این کشور به این شکست اذعان داشت.
له فورمیکه افزود: به گفته آستین تنها 60 پیکارجوی سوری در قالب این برنامه آموزش دیده بودند و فقط پنج تن از آنها هم اکنون در سوریه علیه داعش می جنگند. دلیل این شکست، تاکید دولت اوباما برای ممانعت از راهیابی پیکارجویان وابسته به داعش به این برنامه بود و به همین دلیل عملأ شورشیان در سوریه به شرکت در آن رغبتی نشان ندادند.
این نشریه نوشت: در چنین شرایطی چرا باید تعطیل کردن این برنامه شکست خورده از سوی ترامپ را به مثابه پیروزی پوتین به شمار آورد؟ برقراری آتش بس در مناطق جنوب غربی سوریه پس از توافق رئیسان جمهوری آمریکا و روسیه در 7 جولای گذشته در حاشیه اجلاس اخیر گروه 20 یک نقطه عطف در ارتباط با بحران سوریه محسوب می شود.
این نشریه تحلیلی افزود: به گفته سرگئی لاوروف، در امان پایتخت اردن یک مرکز هماهنگی و نظارت بر این آتش بس با حضور کارشناسان اردنی، آمریکایی و روسی ایجاد خواهد شد. اما پوتین و ترامپ پیش از اجلاس گروه 20 نیز در طی تماس هایی در مورد چهار منطقه کاهش تنش که در اجلاس آستانه و با حضور روسیه ، ایران و ترکیه بر سر آن توافق شده بود، با یکدیگر گفت و گو کرده بودند.
این نشریه نوشت: ورود آمریکا به صحنه سوریه از طریق مذاکرات مستقیم پوتین و ترامپ و برقراری آتش بس در جنوب غربی آن کشور، عملأ به تضعیف اجلاس آستانه منجر شده است. کما اینکه آخرین دور از مذاکرات آستانه که در آستانه دیدار پوتین – ترامپ برگزار شد عملأ به نتیجه ای نرسید.
له فورمیکه افزود: به رغم اینکه داعش در سوریه در یک قدمی پرتگاه شکست قرار دارد و رژیم اسد ناگهان به بقای خود امیدوار شده است، نباید تصور کرد که موزاییک پیچیده بازی قدرت روسیه تکمیل شده است. دلیل آن را باید در نقش آفرینی مسکو در صحنه های مختلف و با حضور قدرت هایی جستجو کرد که به یکدیگر خصومت می ورزند.
این نشریه نوشت: از یک سو مسکو بر روی اجلاس آستانه و بر روی فرآیند سیاسی گذار قدرت در سوریه به نحوی که تامین کننده منافع روسیه و ایران و ترکیه باشد سرمایه گذاری قابل توجهی کرده است. اما مصالحه بین ایران و ترکیه آسان نیست، چرا که برای ایران شکست تمامی نیروهای شورشی بر آغاز فرآیند گذار سیاسی اولویت دارد ولی ترکیه به فکر بهره برداری از شورشی ها و مناطق تحت کنترل خود در مذاکرات سیاسی آینده است.
له فورمیکه افزود: از سوی دیگر مسکو و واشنگتن بر روی برقراری آتش بس در سوریه توافق کرده اند. روس ها در سوریه در محاصره متحدان آمریکا قرار دارند: کردها در شمال، اسرائیل و اردن در جنوب. بنابراین اگر واشنگتن از طریق این آتش بس نقش مسکو در هدایت فرآیند سیاسی در سوریه را به رسمیت شناخته، اما روسیه نیز حوزه تحت نفوذ آمریکا در جنوب سوریه را پذیرفته است. این مسئله برای آمریکایی ها در تلاش برای مهار ایران و اطمینان خاطر دادن به اسرائیل در ارتباط با تهران، بسیار حائز اهمیت می باشد.
این نشریه نوشت: با توجه به اینکه در اواخر دوره اوباما، امریکا عملأ در سوریه نقشی نداشت، برقراری آتش بس با روسیه را می بایست موفقیتی برای دولت ترامپ به شمار آورد. در عین حال تشدید همکاری دولت آمریکا با نیروهای سوریه دموکراتیک که کردها مهمترین بخش آن را تشکیل می دهند، باعث تلخکامی آنکارا شده که آنها را تروریست تلقی می کند.
له فورمیکه افزود: به همین دلیل ارتش ترکیه چندی پیش مواضع یگان های مدافع خلق را درعفرین گلوله باران کرده است. آمریکا دیگر خروج اسد از صحنه را اولین اولویت به شمار نمی آورد، اما آن را در میان مدت اجتناب ناپذیر تلقی می کند و در عین حال در هماهنگی با اسرائیل و اعراب سنی، سوریه را به صحنه مهار ایران مبدل کرده است.
این نشریه نوشت: به همین دلیل، موفقیت همکاری روسیه و ایران که تا پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید، محور اصلی سیاست مسکو در سوریه بود، به مخاطره افتاده است. سه هدف اصلی ایران در سوریه یعنی حفظ بشار اسد در قدرت، تمامیت ارضی سوریه و حفظ کانال تماس زمینی با حزب اله لبنان، درتضاد کامل با منافع امریکا و متحدانش قرار دارد.
له فورمیکه افزود: نتانیاهو با آتش بس در جنوب غربی سوریه مخالف است، چرا که به رغم دور نگه داشتن شبه نظامیان وابسته به ایران از مرزهای اسرائیل، باعث تثبیت حضور نظامی ایران در سوریه خواهد شد. منابع حزب الله لبنان اعلام کرده اند که آتش بس سوریه مانع از پرتاب موشک به سوی اسرائیل نخواهد شد. چرا که موشک هایی که آنها در اختیار دارند می توانند حتی بدون استقرار در مناطق مرزی نیز به خاک اسرائیل اصابت کنند.
این نشریه ادامه داد: به رسمیت شناخته شدن حضور نظامی آمریکا در سوریه پس از آتش بس در جنوب غربی آن کشور نکته ای است که واقعأ باعث ناخرسندی تهران از آتش بس مذکور می شود. طی هفته های نیروهای آمریکایی بارها مواضع نیروهای مورد حمایت دولت سوریه را در منطقه التنف هدف قرار داده اند و به گفته وزیر دفاع آمریکا این حملات، دفاع از خود بوده است و واشنگتن فقط بر روی مبارزه با داعش متمرکز می باشد.
له فورمیکه افزود: اما واقعیت این است که منطقه راهبردی التنف بر روی مسیر ارتباط زمینی بین ایران و لبنان قرار دارد. روسیه فعلأ قصد ندارد بر روی حزب الله لبنان، که با هزاران مبارز خود نقش بسیار مهم پیاده نظام را برای مسکو در سوریه ایفا می کند، فشار وارد آورد. ایجاد مزاحمت برای حزب الله لبنان می تواند باعث خشم ایران و خروج این کشور از مذاکرات آستانه بشود. اما پیامدهای ورود آمریکا به صحنه سوریه انکارناپذیر است و روسیه را در برابر دو راهی انتخاب مسکو و تهران برای ترسیم آینده سوریه قرار خواهد داد. منزوی کردن ایران هدف اصلی سیاست دولت ترامپ در خاورمیانه است و به همین دلیل آمریکا تمامی تلاش خود را برای جدا کردن مسکو و تهران در سوریه به کار خواهد بست. ترامپ در ورشو از روسیه دعوت کرد که ' به اقدامات بی ثبات کننده در اوکراین و دیگر نقاط پایان داده و از حمایت از ایران و سوریه دست برداشته و به جمع کشورهای مسئول بپیوندد.' اما اعمال تحریم های اخیر علیه روسیه می تواند طرح دولت ترامپ برای سوریه را خدشه دار و پوتین را متقاعد سازد که همکاری با واشنگتن، ارزش از دست دادن شراکت منطقه ای با ایران و ترکیه را که در سالهای اخیر با زحمت به دست آمده، ندارد.
