رئیس جمهور اگرچه به صورت روشن و واضحی از عنوان اصلاحات استفاده نکرده است اما، همهسخنرانیهای او به ویژه در چند ماه اخیر، تکیه برحقوق مردم و اکثریت جامعهای که به او رای دادند، دلالت دارد.
محمدکیانوش راد- تحلیلگر مسائل سیاسی در جهان اقتصاد نوشت: این روزها بحثهای مختلفی درمورد نسبت کابینه دوازدهم و اصلاحطلبان مطرح میشود.
برخی اصلاحطلبان را به سهمخواهی از کابینه آینده به علت حمایت از روحانی در دو انتخابات اخیر متهم میکنند و برخی نیز اعتقاد دارند، روحانی بیش از سایرین به این مورد توجه خواهد کرد.
این درحالی است که اگر در معنای واقعی به این موضوع نگاه کنیم و واژه سهمخواهی را تحلیلی محتوایی کنیم. به این نکته خواهیم رسید که در مورد واژه سهم، دو معنی مدنظر قرار میگیرد.
مفهوم اول، اشخاص مشخصی که برچسب اصلاحطلبی بر روی آنان زده شده و در احزاب و گروههای اصلاحطلب شناخته شده هستند. مفهوم دوم، برنامهها یا اهداف اصلاحطلبانهای است که باید تحقق پیدا کنند.
بدیهی است برای اجرای اهداف و برنامهها، در درجه اول آن اهداف و برنامهها را باید باور داشت. پس اگر اشخاصی به برنامههای اصلاحطلبی باور نداشته باشند، قادر به اجرای برنامههای اصلاحطلبانه نخواهند بود.
رئیس جمهور باید از اشخاصی استفاده کند که مشخصا اصلاحطلب هستند و یا اشخاصی که اگرچه کمتر شناخته شدهاند، اما وفاداری آنها به شعارهای دکتر روحانی برای خود رئیس جمهور، نمایندگان مجلس و گروههای سیاسی حامی رئیس جمهور، محرز و مشخص شده باشند.
البته بخشی از اصولگرایان معتدل به آقای روحانی رای دادهاند، به زعم نگارنده، حتی بکار بردن اصولگرایان معتدلی که برنامههای روحانی را قبول دارند و حاضر به اجرای وفادارانه این برنامهها در چارچوب سیاستهای دولت هستند، قابل پذیرش هستند. اما همه اشخاصی که درکابینه آینده حضور دارند، باید خود را مقید به حرکت در چارچوبهای دولت روحانی بدانند.
شایان ذکر است در مورد کابینه آینده نباید براساس اخبار جسته و گریخته، قضاوت کرد چرا که بر اساس تجربه دولتهای پیشین، دیده شده که بعضا در واپسین روزهای فرصت چینش کابینه، وزیران پیشنهادی رییس جمهور به مجلس تغییر کرده است.
مایندگان مجلس یا گروههای اصلاح طلب باید ضمن ابراز نظرات خود در فضای عمومی، با تشکیل جلسات و رایزنیها با رئیس جمهور، ریاست جمهور را از دیدگاهها، نگرانیها و خواستههای خودشان مطلع سازند.