نگاه ما در کشور به مقوله مدیریت نگاهی حرفهای نیست و مطمئنا از دل این نگاه سازندگی و پیشرفت بیرون نمی آید. ما هنوز نتوانسته ایم بین آدمهای خوب و مدیران خوب تفاوت قائل شویم.
به گزارش جماران؛ عبدالکریم پهلوانی در یادداشتی به دغدغه های مربوط به چینش کابینه دولت دوازدهم پرداخته است: «به جرات میتوان گفت به همان اندازه که برای انتخاب شدن دوباره روحانی دلشوره داشتیم اکنون به همان اندازه نگران چیدمان و ترکیب تیم دولت جدیدشان هستیم. در دولت یازدهم شاهد حضور وزرایی بودیم که در سایه ضعف مدیریتی و عملکرد آنها نه تنها ارزشها و آرمان های اصلاحات مخدوش، بازیچه و ابزار سوءاستفاده قرار گرفت بلکه فساد و ناکارآمدی به شدت در وزارتخانه متبوعشان ترویج شد و این پدیده را به سایر نهادها و سازمانها نیز تسری دادند. در این وزارتخانهها نه تنها شاهد پیشرفت نبودیم بلکه به وضعیت موجود هم آسیبهای جدی وارد شده است. بدیهی است این شیوه عمل نهایتاً به پای اصلاحات و اصلاح طلبان نوشته میشود و پیامد قطعی این اتفاق ناامیدی و دلسردی جامعه است. اعضای کابینه جدید باید برآمده از جامعه متخصصین سلامت کشور باشند نه حاصل لابی گریها و بازیهای رسانه ای. وزرای دولت دوازدهم باید آن قدر قوی و سالم باشند که مجبور نباشند برای حفاظت از میزشان دائم باج بدهند و صندلیهای مدیریت سازمانها و شرکتها را به لابی گران ببخشند. در کشورهایی که فساد اداری بالایی دارند معمولا مدیران بعد از مدتی دچار فساد میشوند ولی در کشورمان در بسیاری موارد شاهد این هستیم که عینا «فاسدان مدیر میشوند» و این نشاندهنده سه آسیب بزرگ است؛ اول فراگیر شدن فساد و دوم سهلانگاری و ضعف شاخص های انتخاب و انتصاب مدیران و سوم غیر موثر بودن نهادهای نظارتی. فساد در کشور ما از آن جهت بیشتر نگران کننده شده است که شاهد ممزوج شدن فساد اداری با فساد سیاسی هستیم. به نام گرایش سیاسی مان کاسبی میکنیم، با موضعگیریهای هدفمند و زمانمند درآمدزایی میکنیم، رایمان را میفروشیم و از این قبیل موارد. قطعا این اقدامات مقدمهای می شود بر فسادهای بعدی. بنابراین اکنون که در مرحله مهم چینش کابینه دولت دوازدهم هستیم انتظار داریم دستاندرکاران امر، «شورش بر فساد» را درست از همین نقطه شروع کنند و بر اساس تجارب چهار سال گذشته بیشتر از هر جای دیگری باید هر نوع حرکت و اقدام اصلاحی را از خصولتیها آغاز کنند چرا که نقش فوقتصوری در تعمیق پدیده فساد و ناکارآمدی در کشور داشته اند. اما در حقیقت بحران این روزهای کشور ما «بحران مدیریت» است. «بحران فساد»، هستند و دور از انتظار نیست در آینده نزدیک شاهد بحرانهای جدیدی باشیم. در کشور ما بحران مدیریت بر شدت بحران فساد افزوده است. فساد زیستگاهی امن تر از دامان مدیران ضعیف ندارد و البته فساد هم بخشی از ظرفیت مدیریتی کشور را تباه کرده است. با توجه به شرایط موجود حتی اگر بحران تحریمها را هم پشت سر بگذاریم بحران مدیریت مانع بزرگی درراه توسعه و پیشرفت کشور است واین بحران منابع کشور را بر باد خواهد داد. فراموش نکنیم در دوران تحریم بسیاری از مدیران، ضعف مدیریت و ناکارآمدی شان را پشت بهانه تحریم ها پنهان نگه داشتند این در حالی است که برخی از وزارتخانه های ما مشکلاتشان و ضعف عملکردشان تماماً ناشی از سوءمدیریت است و هیچ ارتباطی به تحریم ندارد. بررسیها و نظرسنجی که در دوران اوج تحریم ها و در دولت دهم در یکی از وزارتخانه های مهم انجام شد، نشان داد حدود ٨٠ درصد ضعف عملکرد آن وزارتخانه ناشی از سوءمدیریت است و ارتباطی به تحریم ندارد. نگاه ما در کشور به مقوله مدیریت نگاهی حرفهای نیست و مطمئنا از دل این نگاه سازندگی و پیشرفت بیرون نمی آید. ما هنوز نتوانسته ایم بین آدمهای خوب و مدیران خوب تفاوت قائل شویم. آدمهای خوب ضرورتاً مدیران خوبی نمیتوانند باشند. شاخصهای انتخاب مدیریت در کشور - متناسب با وضعیت فساد حاکم بر کشور- گاه خودش مبتلا به فساد شده است و نشانی از حرفهای گرایی ندارد. ما باید بتوانیم در انتخاب مدیران کشور از مرزهای رفاقت، همشهری گری و سیاسی بازیهای محض عبور کنیم و به تخصص و سلامت افراد نگاه کنیم. ظرفیت مدیریت کشور طی سالهای گذشته آسیب فراوانی دیده و ما در شرایط حاضر دچار کمبود مدیران حرفهای شدهایم. از یک طرف نسل اول مدیران کشور کم کم در حال ترک صحنه هستند و از طرف دیگر نسل جدید و جوان مدیران را وارد عرصه نکرده ایم. از ریٔیس جمهوری منتخب انتظار داریم در دولت دوازدهم شایستگان را بر صدر بنشانند و با عملکردشان شایسته سالاری را در کشور فرهنگسازی کنند. پیشرفت و توسعه بدون شایسته سالاری بدست نمی آید؛ به محض اینکه شایسته سالاری به عنوان اساسی ترین رویکرد در انتخاب مدیران کنار رود، دیو فساد وارد میشود. در نبود شایسته سالاری، قدرت و اختیارات صندلیهای مدیریتی تنها در راه تباه کردن منابع سازمانها و منافع مردم، توسط عده قلیلی مورد استفاده (یا بهتر بگوییم سوءاستفاده) قرار میگیرد و بدین ترتیب به جای خدمت، راه برای خیانت باز میشود. در انتخاب اعضای کابینه دولت دوازدهم، شایسته سالاری باید ملاک انتخاب وزرا باشد. تنها بدین صورت است که موفقیت تضمین میشود.»
