به گزارش جماران، سیامک رحمانی در «تماشاگران امروز» نوشت:
سید ابراهیم رییسی، سه‌شنبه گفت‌و‌گویی انجام داد که به طرز عجیبی از طرف رسانه‌های همسو با ایشان نادیده گرفته شد؛ حرف‌هایی که البته بازتاب فراوانی در فضای مجازی داشت و بسیاری به صحبت‌های آقای رییسی و به خصوص حرف‌هایش در مورد تتلو واکنش نشان دادند.
حرف‌های رییسی اگرچه اغلب تکراری بود اما سؤالاتی را به دنبال دارد. در اینجا با مرور خلاصه‌وار حرف‌های ایشان پرسش‌ها را نیز مطرح می‌کنیم.
آقای رییسی می‌گویند: «نسخه دشمن برای مقابله با انقلاب در دوره کنونی القای پشیمانی از گذشته به مسئولان و مردم است تا جایی که مداوم دستور عقب‌نشینی صادر شود، یعنی بنا دارند تفکر و روحیۀ بانشاط مدیریت انقلابی را به یأس مبتلا کنند.» آقای رییسی، مردم رأی داده‌اند و حسن روحانی دو دوره به عنوان رییس‌جمهور انتخاب شده و با تعامل با جهان برجام را به نتیجه رسانده و تحریم‌ها را برداشته است. الان عده‌ای می‌گویند باید برجام را به هم بزنیم و به تحریم‌ها تن بدهیم. اینها را دستور به بازگشتن به گذشته می‌بینید یا نه؟ عقب‌نشینی می‌بینید یا نه؟ اینکه شما و دوستانتان همه دستاوردهای دولت را زیر سؤال می‌برید و می‌گویید کشور در فقر و فاقه است (که هست) و البته دلیلش را فقط در رقیب سیاسی جست‌وجو می‌کنید، روحیه نشاط را گسترش می‌دهید یا در پی یاس و ناامیدی هستید؟
آقای رییسی می‌گویند: «حالا اگر در همین شرایط یک جمعیت عظیم 41 میلیونی پای صندوق بیایند، این یعنی موفقیت نظام؛ این یعنی با وجود همه بدخواهی‌ها و بددلی‌ها مردم به اصل نظام اعتماد دارند، مردم به صندوق رأیی که نظام برایشان گذاشته، اعتماد دارند. این یک شکست واضح برای دشمنان کشور است.» دم شما گرم آقای رییسی. مردم آمده‌اند رأی داده‌اند و می‌گویید این رأی به اصل نظام است و دشمن را مایوس کرده. سؤال این است که حالا برای همین رأی چقدر ارزش قائلید؟ حاضرید نظر مردم را بپذیرید و اجازه بدهید دولت منتخب مردم کارش را بکند یا رأی مردم را تزیینی می‌دانید و فقط به کار تأیید می‌آید و دیگر کارکردی ندارد؟ بالاخره اعتقادی به آگاه بودن مردم دارید یا آنها را جاهل می‌دانید؟
می‌گویید: «در انتخابات اخیر حدود 15 میلیون نفر رأی ندادند، بررسی‌های ما نشان می‌دهد بخشی از آن، آرای اخذنشده در روستاها و شهرهای کوچک است اما سهم زیادی از این جمعیت کسانی هستند که نسبت به رفت‌وآمد دولت‌ها بی‌تفاوت شده‌اند، چون احساس می‌کنند در این رفت‌وآمد دولت‌ها سود و نفعی برای آنان وجود ندارد؛ یا کسانی هستند که بر اثر عمل نکردن دولت‌ها به شعارها و وعده‌هایشان، احساس ناامیدی و تردید می‌کنند.» با توجه به این حرف‌ها فکر می‌کنید باید توجهی به انتقادات و اعتراضات نشان داد یا اگر همچنان همه حرف‌های سه دهه گذشته را تکرار کنیم مردم خیلی ذوق‌زده می‌شوند و پای صندوق‌ها می‌آیند؟
گفته‌اید: «وقت برای معرفی ایده‌ها و برنامه‌های من کم بود و من کار تبلیغاتی را به علت رعایت قانون شروع نکرده بودم. نظرسنجی‌های یک‌ماه مانده به انتخابات نشان می‌داد بسیاری از مردم اساسا مرا نمی‌شناختند. مهم‌تر از اینکه با خود بنده مردم خوب آشنایی نداشتند این بود که ما نتوانستیم طرز تفکر خود در موضوع تحول در مدیریت کشور را به مردم انتقال بدهیم.» شما که تا موعد ثبت‌نام اصلا معلوم نبود بیایید. تا چند روز قبلش می‌گفتید بهترین خدمت را حضور در آستان قدس می‌دانید. حالا دیگر چه منتی است که وقت کم بوده و قانون اجازه تبلیغ نمی‌داده؟ بعد هم اگر فکر می‌کردید مردم نمی‌شناسند خب چه کاری بود؟ آن وقت چرا باور نمی‌کنید که آن 16 میلیون رأی هم به شخص شما نبوده؟
گفته‌اید: «حقیقتا خود بنده این حجم از تخریب و ترساندن مردم را پیش‌بینی نمی‌کردم». آقای رییسی عزیز، چطور تخریب‌های دوستانتان را ندیدید؟ ندیدید درباره 2030 چه دروغ و دغلی راه انداختند و چه تخریبی کردند؟ اینها تخریب نبود؟ آن همه هجمه به رییس‌جمهور، حرف‌های آقای قالیباف همه منصفانه بود؟ جای انتقاد نداشت؟
فرموده‌اید: «به نظر شما سخیف‌تر و خنده‌دارتر از این ادعا وجود دارد که می‌گفتند اگر فلانی بیاید در خیابان‌ها و پیاده‌روها دیوار می‌کشد؟ یا مثلا گفتند اگر اینها رأی بیاورند، جنگ و ناامنی می‌شود یا دوباره تحریم می‌شود.» اصلا حرف شما درست؛ هیچ‌وقت فکر کرده‌اید که چرا خیلی‌ها این دروغ‌ها را باور کرده‌اند اما تبلیغات شما علیه 2030 و مشکلات تعامل با جهان را باور نکرده‌اند؟ فکر نکرده‌اید که مردم به برجام و صلح با دنیا باور دارند و رفتار و گفتار شما را مناسب نمی‌بینند؟
