معین، چهره‌ای است اصلاح‌طلب، که وفاداری وی به اصول و آرمان‌های ملی و مذهبی کشور بر کسی پوشیده نیست و با توجه به نیک‌نامی وی و اقبال بلند دانشگاهیان به او می‌تواند بار دیگر، دانشگاه و دانشگاهیان را به جایگاه واقعی و اصلی خود بازگرداند.
به گزارش جماران سینا سلاح‌ورزی درر یادداشتی نوشت؛
در روزهای اخیر، رسانه‌های نزدیک به گروه‌ها و جریان‌های مختلف سیاسی، فهرست‌های مختلفی از گزینه‌های احتمالی عضویت در دولت دوازدهم را منتشر کرده‌اند. در این بین، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به دلیل جایگاه ویژه و مخاطبان حساسی که دارد، از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است. هشت سال فعالیت دولت‌های نهم و دهم سبب شد که وزرایی در راس این وزارتخانه قرار گیرند که برخلاف فرمایشات مقام معظم رهبری، نه تنها از آزاداندیشی و ایجاد روح حقیقت‌جویی در دانشگاه‌ها ابا داشتند، بلکه با نگاه‌های بسته و جزمی، به محیط دانشگاه نگریستند و ماحصل آن این شد که نه تنها نشاط در دانشگاه‌ها از بین رفت، بلکه حتی رخوت علمی نیز در دانشگاه‌ها ایجاد شد. آمار البته از افزایش کمی تعداد مقالات علمی منتشر شده در مجلات معتبر علمی خبر می‌دهد، اما کیست که نداند با گسترش تعداد دانشگاه‌ها و ترویج مدرک‌گرایی در فضای کشور، تنها تعداد فارغ‌التحصیلان در مقاطع مختلف افزایش یافت و کیفیت، فدای کمیت شد.
فعالیت چهار ساله دولت تدبیر و امید نیز هر چند کمی به یخ‌زدایی از محیط دانشگاه منجر شد، اما هنوز هم بین دانشگاه و دانشگاهیان امروز با آنچه در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ شاهد بودیم، تفاوت معناداری وجود دارد. البته خوشبختانه روند خروج نخبگان در سال‌های اخیر کاهش یافته است، اما هنوز هم برخی نگاه‌های جانبدارانه و تبعیض‌آمیز به دانشجویان و تشکل‌های آنها وجود دارد که سبب شده است، نقش پیشگام بودن و آوانگارد بودن دانشجویان در کشور نسبت به آن سال‌ها، کم‌رنگ‌تر باشد.
به غیر از دانشجویان، البته اساتید دانشگاه نیز در سال‌های پایانی دهه ۸۰، لطمات فراوانی از جانب نگاه‌های تنگ‌نظرانه حاکم بر وزارت علوم متحمل شدند. استعفای اجباری و بازنشستگی بسیاری از اساتید باسابقه در آن سال‌ها، ضربه‌های جبران‌ناپذیری بر پیکره علم وارد کرد که هنوز هم برخی از آن عقب‌گردها، جبران نشده است.
فراموش نمی‌کنیم که همین دیدگاه‌های بسته و جناحی و تنگ‌نظرانه، کار را بر دولت یازدهم نیز سخت کرده بود، به‌گونه‌ای که دکتر فرهادی، پنجمین گزینه پیشنهادی دکتر روحانی برای این پست بود که نهایتاً مجلس آن را پذیرفت و پیشنهادهای پیشین وی یا رای اعتماد نگرفتند یا دچار استیضاح و عزل از سوی مجلس شدند.
در حال حاضر و با توجه به اینکه مجلس دهم برخلاف مجلس پیشین خود، تقابل با دولت را سرلوحه فعالیت‌های خود نکرده است، به نظر می‌رسد که معرفی فردی باتجربه، دور از نگاه‌های متعصبانه سیاسی و جناحی، آزاداندیش، مورد وثوق جامعه دانشگاهی و برنامه، نیازی ضروری برای ترمیم لطمات دهه گذشته بر ساحت علم و علم‌آموزی در کشور است. دکتر مصطفی معین، وزیر خوشنام و خوش‌خلقی که قریب یک دهه حضور و مدیریت بر این وزارتخانه را در کارنامه خود دارد، جزو گزینه‌هایی است که نمی‌توان به سادگی از کنار وی گذشت؛ وزیری که در روزهای بی‌مهری بسیاری از مسئولان و نهادها در سال‌های انتهایی دهه ۷۰ با دانشگاه و دانشگاهیان، در کنار آنها ایستاد و ضمن محکوم کردن تعرضات آن سال‌ها به دانشگاه، اجازه تکرار چنین امری را برای بار دوم نداد. نوسازی متد علمی در حوزه آموزش علمی، رشد علمی واقعی و کیفی در آن دوران، ایجاد معاونت فرهنگی در وزارت علوم و... بخشی از میراث یک دهه فعالیت این چهره خوشنام و پاکدست در وزارت آموزش عالی آن روزهاست که هنوز هم آثار و برکات آن در دانشگاه‌ها مشاهده می‌شود.
اگر در دوران مجلس نهم، دولت یازدهم به دلیل امکان عدم تایید وی برای وزارت علوم، از معرفی وی به مجلس خودداری کرد، اما امروز چنین عذری از کسانی که در حال مشاوره به رئیس جمهور برای چینش ترکیب کابینه دوازدهم هستند، پذیرفته نیست. معین، چهره‌ای است اصلاح‌طلب، که وفاداری وی به اصول و آرمان‌های ملی و مذهبی کشور بر کسی پوشیده نیست و با توجه به نیک‌نامی وی و اقبال بلند دانشگاهیان به او، می‌تواند بار دیگر، دانشگاه و دانشگاهیان را به جایگاه واقعی و اصلی خود بازگرداند.
