«مزایده خانه تاریخی ناصرالدین میرزا کاملا قانونی است، اما اگر می‌دانستیم میراث فرهنگی توقع هماهنگی برای مزایده این خانه را دارد،حتما هماهنگ می‌کردیم.»
به گزارش جماران، به دنبال انتشار فراخوان مزایده فروش خانه پسر مظفرالدین شاه؛ شرکت غیردولتی وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری در نشستی خبری که امروز برگزار کرد،اعلام کرد: انتشار فراخوان و برگزاری مزایده برای خانه ناصرالدین میرزا کاملا قانونی است.
علی بدری، مدیر طرح پروژه احیا و مرمت خانه ناصرالدین میرزا در این نشست اظهار کرد: صندوق بازنشستگی، براساس قانون موظف به اطلاع به میراث فرهنگی برای انتشار فراخوان مزایده فروش خانه ناصرالدین میرزا نبود، اما اگر می‌دانستیم میراث فرهنگی توقع دارد، حتما این کار را انجام می‌دادیم.
او با اشاره به «بند ج «ماده ۶ قانون حفظ آثار ملی مصوب ۱۳۰۹ مبنی بر اینکه «تملک و معامله بدون اجازه دولت را منع کرده و باید هر کس که مالک یک بنای تاریخی است برای تملک و معامله مجوز بگیرد»، این پرسش را مطرح کرد که آیا مزایده معامله است و گفت: مزایده مقدم بر معامله است اما خود معامله نیست. این اطلاع دادن به میراث فرهنگی نیز تکلیف قانونی نیست؛ بلکه یک توقع از طرف سازمان میراث فرهنگی است که ما می‌توانیم آن را بپذیریم.
وی در ادامه مزایده بنای تاریخی ناصرالدین میرزا را به دلیل تعلق به صندوق بازنشستگی کشوری به عنوان یک نهاد عمومیِ غیردولتی قانونی دانست و افزود: از آنجایی که مالک عمارت ناصرالدین میرزا «صندوق بازنشستگی کشوری» و یک نهاد عمومی و دارای بودجه‌ی دولتی نیست، برای انتقال مالکیت آن طبق قانون، این صندوق می‌تواند مزایده برگزار کند.
*موافقت اصولی خانه قبل از آغاز مزایده گرفته شد
بدری با بیان اینکه موافقت اصولی این بنا به عنوان یک فضای پذیرایی از اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران گرفته شده است،افزود:ما موظف بودیم همه تلاش خود را به کار بریم تا هر آنچه که برای حفاظت از این بنای تاریخی لازم است، انجام شود و حتی بهره‌برداری‌اش نیز زیر نظر سازمان میراث فرهنگی باشد، در واقع این موافقت اصولی گرفته شد تا بهره‌بردار در آینده نیز مکلف به حفظ آن باشد.
او ادامه داد: صندوق بازنشستگی می‌توانست از معافیت‌های شهرداری بهره گرفته و به صورت رایگان ملک را تجاری کند، اما این کار را انجام نداد و تصمیم به گرفتن موافقت اصولی برای تأسیسات گردشگری در این بنای تاریخی گرفت؛ در حال حاضر نیز، بهره‌برداری از این بنای تاریخی، کاملا باید زیر نظر سازمان میراث فرهنگی باشد، بنابراین معتقدیم صندوق بازنشستگی آینده این ملک را دیده است.
وی البته به حضور میراث فرهنگی در وضعیت عمارت ناصرالدین میرزا از زمان تهیه نقشه‌ی طرح تا پایانِ مرمتِ کامل و گرفتن موافقت اصولی از طریق فرایند قانونی آن اشاره کرد و گفت: هر بحثی که می‌کنیم باید فصل‌الخطاب آن قانون باشد. قانون این را بر عهده ما گذاشته که چون صندوق بازنشستگی یک نهاد عمومی غیردولتی است و براساس ماده چهار اساسنامه به صورت موسسه ثبت شده، از قانون تجارت تبعیت کند نه از قانون دولتی.
*دست‌خط متقاصیان خانه تاریخی برای التزام به ثبت ملی ان
مدیر طرح پروژه ناصرالدین میرزا در ادامه گفت: در بخشی از آگهی مزایده این بنا، شماره و تاریخ ثبت ملی این بنای تاریخی آمده و توضیح داده شده که هر کدام از متقاضیان که در خرید بنا موفق شدند باید با دست‌خط خود، شماره ثبت و تاریخ آن را بنویسند. برای این اقدام نیز توضیح داده شده که ذکر شماره ثبت به منزله اطلاع از ثبت و قانون است. در واقع تکالیف را ذکر کرده‌ایم و التزام گرفته‌ایم که او ملزم است در صورت خرید بنا همه کارهای مورد نظر برای حفاظت از این بنا و بهره‌برداری از آن را انجام دهد.
وی تاکید کرد: اگر می‌دانستیم که دوستان میراث فرهنگی توقع دارند برای انتشار فراخوان مزایده فروش با آن‌ها هماهنگ باشیم، حتما این کار را انجام می‌دادیم، هر چند تکلیف قانونی ما نیست.
*تا امروز استقبال خوبی از مزایده ناصرالدین میرزا شده
بدری با بیان اینکه امروز روز سوم انتشار متن فراخوان مزایده فروش عمارت ناصرالدین میرزا است، گفت: تعدادی از اسناد خریداری شده و با توجه به تماس‌ها و تقاضاها برای بازدید ملک، برآورد می‌کنیم استقبال خوبی از آن شده است.
وی تأکید کرد: زمانی که خریدار و فروشنده توافقات لازم را انجام دادند و مشخص شد با یکدیگر وارد معامله می‌شوند، قبل از انجام اقدام نهایی؛ مشترکا به اداره کل میراث فرهنگی استان تهران مراجعه می‌کنیم تا خریدار توجیه شود و چارچوب‌های حفاظتی توسط اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران به آن‌ها توضیح داده شود.
او سپس با قاطعیت تأکید کرد: مزایده این بنای تاریخی قانونی است.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا سازمان بازنشستگی، خود این بنای تاریخی را برای بهره‌برداری در اختیار نمی‌گیرد، گفت: با توجه به مسئولیت سازمان و نام شرکت هلدینگ عمران این صندوق، ما توان بهره‌برداری از یک بنای میراث فرهنگی را نداریم.
او ادامه داد: صندوق بازنشستگی لازم داشت تا برای استفاده بهینه از آن بنا، آن را واگذار کند.
*ملاک از بدو مزایده معامله نبوده، بلکه هدف انتخاب گزینه بهتر است
محمد سجاد لنگری،مدیر عامل شرکت عمران و ساختمان «ترازپی‌ریز» که از شرکت‌های وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری و مجری مرمت این خانه تاریخی است، نیز گفت: صندوق بازنشستگی به دلیل اهمیت قائل شدن برای این بنای مهم تاریخی، تلاش کرد تا بهترین مشاوران حقوقی و پیمانکار را برای این امر به خدمت بگیرد؛ در واقع هدف صندوق از برگزاری مزایده پس از اتمام مرمت فقط به این دلیل است که گزینه بهتری برای بهره‌برداری انتخاب شود.
او افزود: ملاک صندوق بازنشستگی و شرکت «ترازپی‌ریز» به عنوان متولی این اقدام از بدو آغاز و مرمت معامله نبوده است. صرفا بحث ما انتخاب یک شخص توانمند برای بهره‌برداری هر چه بهتر از این ملک بوده تا در نهایت تصمیم بگیریم کدام یک از گزینه‌ها برای بهره‌برداری عمارت بهتر است.
وی با بیان اینکه در این راستا مکلفیم براساس قوانین و تعهدات اخلاقی شخص نهایی را قبل از امضاء به سازمان میراث فرهنگی معرفی و این سازمان نیز همه تعهدات لازم را هر گونه که کاربری، بهره‌برداری و هماهنگی نیاز دارد،اجرایی کند، افزود: در واقع این تعهد توسط نفر برنده در مزایده در سازمان میراث فرهنگی انجام و شخص مکلف به اموری می‌شود که سازمان آن را به فرد برنده مزایده اعلام می‌کند.
لنگری تأکید کرد: ما به عنوان این نهاد بهره‌بردار خوبی نیستیم. به نوعی معتقدیم نباید این بنا را به حراج می‌گذاشتیم بلکه باید آن را در قالب مزایده می‌فروختیم.
*بخشی از عمارت با مجوز میراث در سال 70 تخریب شد
وحید افصحی، مدیر پروژه مرمت و احیا نیز گفت: این بنا در سال 1371درقبال بدهی‌های دولت به صندوق بازنشستگی کشور واگذار شد و اواخر دهه 70 قصد بهره‌برداری از آن با توافق میراث فرهنگی انجام شد، البته بخش بزرگتر این مجموعه در همان سال با مجوزی از سوی میراث فرهنگی تخریب و به جای آن پاساژ ساخته شد.
او تاکید کرد: در سال 90 مطالعات مرمت و احیای مجموعه به شرکت مهندس مشاور خورشید واگذار شد و طرح احیای مجموعه با استحکام منحصربفردی با محوریت تقویت سازه‌های موجود انجام شد.
افصحی با اشاره به معماری و کالبد منحصر به فرد عمارت ناصرالدین میرزا گفت: این بنا دارای الگوی چهار صفه ایرانی است که معمولا متعلق به شهرهای کویری ایران است، چون در تهران بنای چهارصفه نداریم. نقاطی مانند شیراز یا اصفهان این خصوصیت را دارند. دیوار ورودی بنا نیز یک درب معمولی آهنی بود که سردر، زیر آن پنهان شده بود که در عملیات مرمت و بررسی آن را به دست آوردیم.
