خندوانه را به آتش نکشید!

به گزارش جماران،  مصطفی داننده نوشت: «من هم با بسیاری از مردم موافق هستم که شوخی‌های سیده‌زینب موسوی یا‌‌ همان «امپراطور کوزکو»ی معروف شبکه‌های اجتماعی مناسب تلویزیون و برنامه‌ای مانند خندوانه نبود. به ویژه شوخی با فامیل یکی از بازیکنان مشهور فوتبال. آن گونه که از تصاویر مشخص بود، برخی از شوخی‌های او سانسور هم شده بود. شوخی‌های موسوی و دیگر شرکت‌کنندگان مسابقه خنداننده‌ شو واکنش‌های زیادی را به همراه داشته است. برخی‌ واکنش‌ها به شدت تند بوده است. حتی برخی خواستار تعطیلی این برنامه شده‌اند.

به طور مثال روزنامه کیهان می‌نویسد: «صحبت کردن درباره مسائل خصوصی و زناشویی، گفتن حرف‌های دو پهلو با معنای وقیحانه و این بار، رکیک‌گویی شوخی‌های جنسی به اسم استندآپ کمدی! ماجرایی که هدفش هر چه باشد، تأثیری جز قبح‌زدایی و ترویج بی‌حیایی نیست.»

همان طور که در ابتدای این نوشتار به آن اشاره کردم، شوخی‌های زینب موسوی خوشایند نبود اما این شوخی‌ها نباید کار را به جایی برساند که برنامه‌های تلویزیونی طنز به سمت تعطیلی برود. به قول قدیمی‌ها نباید برای یک دستمال قیصریه‌ای را به آتش کشید!

یکی از دلایلی که تلویزیون امروز ایران با بحران برنامه‌سازی جذاب روبه‌رو است، همین معناست که مسئولان و اهالی فرهنگ و البته مردم با یک اشتباه و یک شوخی به گونه‌ای برخورد می‌کنند  که برنامه تعطیل و سازنده آن برای همیشه از تلویزیون رفته است. تصور کنید به خاطر این شوخی‌ها برنامه خندوانه تعطیل شد یا مسابقه خنداننده شو دیگر ادامه پیدا نکند. چه اتفاقی می‌افتد؟ تلویزیون باز هم به سوی ناجذاب بودن حرکت می‌کند. به خاطر یک اشتباه مگر می‌شود خنده را از مردم گرفت؟

برنامه‌هایی که به خاطر استعداد شخصی مهران مدیری و رامبد جوان توانسته‌اند، طرفداران زیادی در بین مردم پیدا کنند را نباید به همین سادگی و با کج‌سلیقگی به سمت تعطیلی ببریم. مسابقه خنداننده شو باعث شد حدود سه میلیون رای به شرکت‌کنندگان این مسابقه آن هم در هفته اول داده شود. این یعنی مردم از این مسابقه استقبال کرده‌اند. این یعنی مردم از این مسابقه لذت می‌برند. پس بیایید کاری نکنیم لذت‌های مردم به سمت تلخی برود.

جامعه ایران با مشکلات فراوانی روبه‌رو است که همین خنده‌ها می‌تواند مُسکنی برای مشکلات مردم باشد. همین یک ساعت و نیم مسابقه باعث می‌شود برای لحظاتی مردم مشکلات خود را فراموش کنند و به طنازی شرکت‌کنندگان بخندند.

در کنار این مسئله سال‌هاست کمدین‌های جدیدی وارد عرصه طنز ایران نشده‌اند. این مسابقه باعث می‌شود افرادی تازه با تفکری تازه وارد این صحنه شوند.

تلویزیون رقیبی جدی به نام شبکه‌های ماهواره‌ای دارد؛ شبکه‌هایی که به راحتی توانسته‌اند گوی رقابت را از صداوسیما بربایند... در این وضعیت برخی با کج‌سلیقگی شرایطی را به‌ وجود آورده‌اند که تلویزیون هر روز به سمت برنامه‌های ناجذاب حرکت می‌کند. سریال‌های ماه رمضان امسال به خوبی حکایت از این معنا دارد.

به جای این که با برنامه‌هایی مانند خندوانه قهری برخورد کنیم و آن را عامل بی‌حیایی بنامیم، سعی کنیم آنها را حمایت کنیم تا تعداد آنها در برهوت برنامه‌سازی صداوسیما بیشتر شود.»