غلام رضا ظریفیان خواستار رسمیت بخشیدن به فعالان دانشجویی شد
به گزارش جماران در سر مقاله روزنامه اعتماد آمده است :در یک دوره‌ای به دلیل سیطره کمی پذیرش دانشجو، فاصله سنگینی رخ داد بین امکانات رفاهی دانشجویان و میزان نیاز دانشجویان به امکانات رفاهی که مهم‌ترین آن خوابگاه است و سیاست‌های افزایش کمی دانشجو، یک فاصله جدی ایجاد کرد. البته با تلاشی هم که در همین دوره صورت گرفت، این فاصله تا حد زیادی کاهش پیدا کرد اما آن نسبت، نسبت سنگینی است و تا ترمیم این وضعیت، به نظر می‌رسد که هنوز فاصله داریم. اما در برخورد با دانشجو، به نظر می‌رسد که باید ساز و کارهایی علاوه بر تقویت صندوق رفاه دانشجو، تقویت وام‌های دانشجویی و تقویت خوابگاه‌های خودگردان ایجاد شود و در عین حال، باید شبکه مهمی در ارتباط با گسترش این امکانات از طریق شهرداری‌ها هم فراهم شود.
در تمام کشورها هم اینگونه است که بسیاری از شرکت‌ها، بخش خصوصی و افراد خیر در عرصه تامین امکانات رفاهی دانشجویان فعال می‌شوند که در ایران هم چند سالی است این اتفاق افتاده ولی حرکتش کند است و درخور توجه نیست. علاوه بر اینها به نظر می‌رسد در برخورد با مساله دانشجو که مساله بسیار حساس، فنی و ظریف و تخصصی است؛ باید کارشناسان و مدیرانی تربیت کنیم که محیط‌های دانشجویی را بشناسند و درخور این نسل، به شکل علمی عمل کنند و نوع ارتباط با این قشر را تمرین کنند. درعین حال، شبکه استفاده از خود دانشجوها برای کمک به مدیریت‌های دانشگاه باید فراهم شود که دانشگاه‌ها هم در ساماندهی برخی فعالیت‌ها دخیل شوند. در این ارتباط، اقداماتی از گذشته انجام شد که متاسفانه در دولت قبل آسیب دید و آن، شوراهای صنفی هستند که می‌توانند به مدیریت‌های دانشگاه کمک کرده و نوعی انطباق با محیط ایجاد کنند و نظارت داشته باشند. به نظر می‌رسد ما علاوه بر اینکه باید از طرق مختلف؛ بخش خصوصی و خیریه و دولت، بتوانیم فاصله سنگین بین پذیرش دانشجو و امکانات رفاهی را به شکلی پر کنیم، باید تربیت کارشناسان فرهنگی و مدیریت دانشجویی را هم ساماندهی کنیم، باید ارتباط با فضاهایی که از حساسیت بیشتری برخوردار است، با ظرافت‌های ویژه صورت بگیرد. حفظ کرامت و هویت این نسل در فضاهای دانشجویی بسیار مهم است و دانشجو هر چه در اینجا می‌آموزد، فردا در محیط اشتغال خودش آن را به گونه‌ای به جامعه بازمی‌گرداند، پس نقش آموزش کارشناسان و مدیران تخصصی مهم است.
علاوه بر این شبکه‌های داوطلبانه فعالیت‌های دانشجویی مرتبط با خدمات دانشجویی مثل شوراهای صنفی را هم باید آموزش داد و تقویت کرد تا شاهد این نوع مسائل نباشیم. هر چند من در بررسی‌هایی که داشتم، در این دوره بخشی از این روابط اصلاح و ترمیم شد و امکانات رفاهی تا حدودی افزایش پیدا کرد ولی فاصله‌ها زیاد است و پاسخ به نیاز نیروی تخصصی و تقویت شوراهای صنفی، یک کار جدی است که اگر رخ بدهد، می‌توان گفت که شرایط متعادل‌تری را در فضای دانشجویی خواهیم داشت. با نگاهی که دولت تدبیر دارد و با ویژگی‌های خاص مدیریت فرهنگی و دانشجویی وزارت علوم در دولت یازدهم که امیدواریم در دوره بعد هم تقویت شود، فکر می‌کنم باید فعالیت‌های دانشجویی را در عرصه‌های مختلف؛ فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، علمی و همچنین فعالیت‌های داوطلبانه دانشجو را به عنوان یک فرصت طلایی در نظر بگیریم. به رسمیت شناختن فعالیت‌های دانشجویی در عرصه‌های مختلف، به خصوص شوراهای صنفی؛ با کاهش اعتراضات و بهبود وضعیت دانشجوها و نظارت متعهدانه‌تر، نسبت مستقیم دارد.
