در سال ٨٨ یک خواننده زیرزمینی با مهدی کروبی - یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در آن دوره - دیدار کرد و اصولگرایان تخریب زیادی علیه این ماجرا انجام دادند. هشت سال بعد، یک خواننده زیرزمینی دیگر با کاندیدای اصلی اصولگرایان یعنی ابراهیم رئیسی دیدار و رسماً از وی حمایت کرد.
به گزارش جماران ، روزنامه «شرق» در این باره نوشته است: در گرماگرم انتخابات داغ ٨٨ انتشار خبر دیدار «ساسان یافته» با یکی از کاندیداهای اصلاح‌طلب فضای سیاسی کشور را تحت‌تأثیر قرار داد. رسانه‌ها و شخصیت‌های اصولگرا، دیدار و حمایت «ساسی مانکن» از یک نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری را نشانه‌ای بر عدم پایبندی او به اصول و ارزش‌ها تفسیر کردند.
موج انتقادها تنها به اصولگرایان محدود نماند و حتی به برخی از اعضای ستاد خودش هم رسید. احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب اما به دفاع از این اقدام پرداخت. او نوشت: «مگر ساسی مانکن انسان نیست؟ مگر او ایرانی نیست؟ مگر او نباید رأی دهد؟ مگر او حق دیدار با یک کاندیدای ریاست‌جمهوری را ندارد؟ مگر ساسی مانکن شهروند این کشور نیست؟ آیا یک کاندیدای ریاست‌جمهوری برای دیدار با شهروندان باید آنها را گزینش کند؟ چرا ساسی مانکن نباید دیداری با یک کاندیدای ریاست‌جمهوری داشته باشد و چرا یک کاندیدا باید از روبه‌روشدن با شهروندی مثل او بهراسد...»
چند ماه بعد شایعه دستگیری این خواننده موسیقی منتشر شد. همان زمان سردار رادان، جانشین فرمانده وقت نیروی انتظامی، در رابطه با دستگیری ساسی مانکن گفت: «پلیس کسی مانند این فرد را که به اصطلاح به دنبال ناهنجاری باشد، حتماً در زمره دستگیری‌های خود قرار می‌دهد». هشت سال بعد، به نظر می‌رسد محیط سیاسی و اجتماعی ایران دچار یک دگردیسی عظیم شده است.
حالا سیدابراهیم رئیسی، متولی آستان قدس و نامزد مورد اجماع اصولگرایان، با «امیرحسین مقصودلو» دیدار می‌کند و اکنون این «تتلو» است که انگشت جوهری هوادارانش را به همراه برگه رأی منقوش به نام رئیسی در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد. صرف‌نظر از اینکه نتیجه انتخابات روز جمعه چه باشد و چه کسی به عنوان منتخب ملت، سکان ریاست‌جمهوری را به دست بگیرد، این نکته‌ای است که به‌سادگی نمی‌توان از کنار آن گذشت.
ممکن است برخی در پی این باشند که این رخداد را به عنوان نقطه‌ای منفی در کارنامه رئیسی تلقی کرده و از این منظر به نقدهای جاری در مورد عملکرد انتخاباتی نامزد اصولگرایان دامن بزنند. از منظر اصلاح‌طلبانه اما، این بخش از آنچه در روزهای منتهی به جمعه رأی‌گیری، در ستاد رئیسی رخ داد، نه‌تنها نباید مورد نقد و نکوهش قرار بگیرد بلکه شایسته تقدیر است. آغوش گشاده آقای رئیسی و حامیانش به روی تتلو، نشانه‌ای است گویا از تعمیق گفتمان اصلاحات حتی در میان رقیبان و منتقدان آن. و مگر نه این است که دموکراسی را نمی‌توان تنها به حکومت اکثریت تقلیل داد؟ دموکراسی یعنی حکومت اکثریت، در کنار رعایت حقوق اقلیت. تتلو بی‌شک به عنوان یک شهروند ایرانی از حقوقی برابر با سایر شهروندان برخوردار است؛ همان‌گونه که ساسی مانکن. گله‌ای اگر باشد این است که اصولگرایان این را هشت سال دیرتر فهمیدند.
