وزیر ارشاد در پیامی کناره گیری اسحاق جهانگیری را پیروزی او در انتخابات عنوان کرد.
یکم - جهانگیری از فرزندان راستین انقلاب و امام(ره) و یاران صادق رهبری است.
او دارای تبار روشن، رنج کشیده دوران مبارزه و دفاع و جهادگر عرصه سازندگی و اصلاحات بوده است.
امّا هرگز ظرفیّت ارزشی خود و خانواده اش را در طول بیش از سه دهه گذشته به رخ نکشیده است و صرفاً با اتکا به تجربه مدیریتی و توان و دانش اطّلاعاتی لازم، عملگرا بودن خود را به اثبات رسانده است و در انتخابات اخیر نیز به روشنی این پیام را منتقل کرد که دولت، عرصه عملگرایی است نه عرصه شعار.
دوم - دکتر جهانگیری دارای ویژگی های بارز شخصیّتی، همچون سطح تحصیلات بالا، تجربه مدیریتی طولانی در سطوح مختلف اجرایی، آشنایی به مسائل تخصصی و ... است که وجود دولتمردانی از این دست در کنار هر رئیس جمهوری، فرصتی مغتنم و ارزشی مضاعف برای اداره دولت می باشد و خوشبختانه ایشان از آغاز به کار دولت یازدهم با روحیه جهادی و مسئولیّت پذیری فوق العاده در سامان دادن به وضعیّت دولت، شناخت اولویت ها و راه های برون رفت از وضعیّت ناگوار باقی مانده از دوره قبل، خوش درخشید.
سوّم - جهانگیری از روز اوّل با صداقت و شفافیّت پا به میدان رقابت گذاشت. چه آن روز که با صلابت و بدون لکنت، اعلام کرد که آمده تا صدای جریان اصیل اصلاح طلبی در عرصه رقابت باشد، چه آن جا که در مقابل هجمه ها و بداخلاقی ها، هرگز عنان از کف نداد و با احترام، امّا با صراحت و اقتدار، به توهین ها و افتراها پاسخ داد، مصالح نظام و منافع مردم را بر آبروی شخصی، مقدّم شمرد. به رغم دسترسی او به اطّلاعات طبقه بندی شده و محرمانه، هرگز زبان به افشاگری و تشویش اذهان عمومی نگشود و اتفاقاً سخنان امیدبخش او و گزارش اقدامات انجام شده به وسیله دولت، امنیّت ملّی را قوام و اعتماد عمومی را دوام بخشید. افسوس که در این عرصه، ناجوانمردانه به او تاختند و با بداخلاقی، آماج حملات قرار گرفت.
چهارم - جهانگیری پیروز شد؛ نه در یک عرصه، که او همزمان در چند عرصه پیروز شد. در عرصه مسئولیّت پذیری، در عرصه شجاعت، صراحت، ایثارگری و در یک کلام در صحنه رقابت انتخابات، او پیروز عرصه اخلاق مداری شد. او به جای ناامیدی و یأس، امید را احیا کرد؛ به جای بزرگنمایی مشکلات یا اغراق در دستاوردها، واقعیّت ها را بیان نمود. صادقانه به وجود مشکلات اعتراف و با شفافیّت، عملکردها را تبیین کرد. کلام او متین و از سر باور قلبی و رفتار او با وقار و اقتدار بود. فرجام چنین حضور آگاهانه و کناره گیری مشفقانه به نفع رئیس جهمور مظلوم، دکتر حسن روحانی؛ سرمایه ارزشمند دیگری بر سرمایه اجتماعی ملّت بزرگ ایران افزود و اتّحاد، همبستگی و انسجام جریان اعتدال گرا و اصلاح طلب را بیش از پیش عیان ساخت. امید که این اتفاق به پیروزی شکوهمند و سرافرازی ملّت در روز 29 اردیبهشت بیانجامد.
حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق جهان می توان گرفت»
