وزیر امور خارجه از ماجرای حمله به سفارت عربستان سعودی در تهران به عنوان یک «حماقت» و «خیانت تاریخی» نام برد و گفت که اگر این حادثه رخ نداده بود، امروز شرایط به شکل دیگری بود.
به گزارش جماران، دکتر محمد جواد ظریف در مراسم بزرگداشت روز معلم در دانشکده روابط بین الملل این وزارتخانه افزود: ما روز حمله به سفارت عربستان در جلسه شورای عالی امنیت ملی حضور داشتیم و در آنجا اجماع بود که اگر به سفارت عربستان حمله شود بهانه ای برای شرارت جدیدی از سوی سعودی آماده می شود که همین طور هم شد.
وی افزود: اطمینان داشته باشید اگر این حماقت و به نظر من خیانت تاریخی رخ نداده بود امروز شرایط به شکل دیگری بود. من این را بدون هرگونه تردید به شما می گویمکما اینکه اگر ما آن شب تا صبح بیدار نبودیم و موضوع ملوانان امریکایی را با عزت و حکمت و سربلندی حل و فصل نکرده بودیم امروز وضعیت دیگری داشتیم.
ظریف ادامه داد: وقتی ترامپ رییس جمهور آمریکا شد عده ای گفتند ترامپ گرفتاری های داخلی دارد و نمی خواهد در خارج وارد بحرانها بشود. یک اتفاق، یعنی وضعیت شیمیایی در سوریه، باعث شد 180 درجه برنامه آمریکا تغییر پیدا کند. حالا برخی می گویند این اتفاق از پیش تعیین شده بوده است؛ کما اینکه میگویند رخداد 11 سپتامبر هم از قبل برنامه ریزی شده است.
وزیر امور خارجه اظهارداشت:در مورد بوش پسر هم همین اتفاق رخ داد. استدلال بوش پسر این بود که ما نباید خودمان را نخود هر آشی بکنیم. بوش هم که او را رییس جمهور جنگ می خواندند درست مثل ترامپ پیش از تصدی ریاست جمهوری همین ادعا را داشت ولی یک اتفاق، حالا هر چه که بود توطئه بوده یا طراحی، باعث شد تاریخ عوض بشود. یک اتفاق در سوریه باعث شد جریان به هم بخورد و این به خاطر شرایط سیال روابط بین الملل است . در دوران دوقطبی کمتر مشاهده می شد که یک اتفاق بتواند مسیر تاریخ را عوض کند.
وی با بیان اینکه یک خطای کوچک در این محیط پرتنش و پرتشنج میتواند شرایط را عوض کند، یادآور شد: ما در آستانه اجرایی شدن برجام دو تحول مهم داشتیم: یکی حمله به سفارت عربستان و دیگری اتفاقی در خلیج فارس که برای ناو آمریکایی اتفاق افتاد. یکی بد مدیریت شد و دیگری درست مدیریت شد. حالا به این ادعا که هر دو حادثه با هدف جلوگیری از اجرایی شدن برجام طراحی شده بود نمی پردازیم. اما نوع مدیریت بسیار مهم است.
* چالشهای فراروی جهان امروز
وزیر امور خارجه با بیان اینکه اکنون در جهان دوران سلطه و انحصار کنشگری به سر آمده است، به چالشهای فرارو در جهان اشاره کرد و گفت:مهمترین این چالشها، «چالش تغییر وتحول» و در واقع «نامشخص بودن شرایط و غیر قابل پیش بینی بودن» آن است که هم یک چالش عمده و هم یک فرصت عمده در روابط بین الملل به شمار می رود.
وی افزود: در قرن گذشته پس از پایان جنگ سرد دورانی آغاز شد که آن را دوران گذار یا دوران انتقالی می نامیم. هیچ دوره ای را به شدت و کثرت تحولات و پربسامدی تغییر و نیز با این میزان آشوب و مخاطره و فراز و نشیب سراغ نداریم. دلیل این امر کاملا روشن است. دنیا نظمی را طراحی و به آن عادت کرده و روابطش را بر اساس آن نظم تنظیم کرده بود. بسیاری حتی فکرش را هم نمی کردند که این نظم مستقر به این زودی ها دست خوش تغییر بشود.
وزیر امور خارجه اضافه کرد: همه ما چارچوبهای فکری مان را بر اساس این نظم تنظیم کرده بودیم: روابط غالبا در قالب جناح بندی میان بلوک شرق و غرب بود و هر کنشگر در درون این جناح بندی و یا در بازی بین میان دو بلوک تعریف می شد و لااقل محیط بازی، چارچوب بازی و کنشگری و نوع ارتباطات مشخص و تعریف شده بود. قواعد بازی کم و بیش مشخص بود و کنشگران می توانستند انتخاب های قابل پیش بینی و با نتایج قابل پیش بینی داشته باشند. اکنون این منظومه فکری به هم ریخته است.
ظریف ادامه داد: در چنین شرایطی، یعنی در شرایطی که نظم دوقطبی کاملا فروریخته است، این که برخی از ما پسماندهای فکری و تحلیلی همان منظومه را برای تحلیل شرایط فعلی به کار می بریم بسیار خطرناک است. منظورم این است که در دورانی از روابط بین الملل که در میانه جنگ جهانی دوم تا فروپاشی دیوار برلین و اتحاد جماهیر شوروی است.
وی خاطرنشان کرد: کاملا مشخص بود که وقایع چگونه تعریف می شوند. در این شرایط حتی می شد پیش بینی کرد که اگر کنشگری - مثل جمهوری اسلامی ایران- بخواهد خارج از سیستم بازی کند همه، اعم از بلوک شرق و غرب و فارغ از همه تعارضات ایدئولوژیک که با هم داشتند با آن مقابله می کنند. کمااینکه در جنگ ایران و عراق مشاهده کردیم همه علیه کنشگری که می خواست خارج ازآن نظام کنشگری کند متحد شدند.
* اولین بار، گروه 5 چه زمانی در باره ایران تشکیل شد؟
وزیر امور خارجه اظهارداشت: می دانید اولین بار چه زمانی پی 5 (P5) به عنوان یک مجموعه تشکیل شد؟ زمان تدوین قطعنامه 598! یعنی اولین بار ما اسم پی 5 – گروه پنج عضو دایم شورای امنیت - را به عنوان یک مجموعه که به عنوان یک گروه کار می کند، و نه صرفا به عنوان پنج عضو دائم شورای امنیت، همزمان با تدوین قطعنامه 598 شنیدیم. دبیر کل وقت سازمان ملل متحد در سخنرانی خود در اجلاس سران کنفرانس اسلامی در کویت پیشنهاد کرد کشورهای عضو دایم شورای امنیت دور هم بنشینند و برای این فاجعه – جنگ ایران و عراق - فکری بکنند.
ظریف گفت: بعد از این سخنرانی پی 5 تشکیل شد و موضوع قطعنامه 598 را در دستور کار قرار داد. جالب آنکه دیگر شاهد تشکیل این گروه نیستیم مگر زمان تدوین قطعنامه 1696! دقت بفرمایید که سال 1987 میلادی یعنی سال تدوین قطعنامه 598، اوج جنگ سرد بود و سال 2006، یعنی سال تدوین قطعنامه 1696 هم اختلافات جدی حتی میان سه عضو غربی دایم شورای امنیت وجود داشت. اما موضوع ایران بار دیگر منجر به اجماع 5 عضو دایم شد.
وی افزود: بهرحال، در زمان جنگ سرد چارچوب بازی مشخص بود. حتی عواقب بازی کردن بیرون چارچوب هم مشخص بود. الان وضعیت تفاوت کرده است: چارچوب بازی کاملا مشخص نیست، کسانی که میخواهند در این معادله جدید با قواعد جدید، کنشگری کنند باید به شدت محاسبه گر باشند و آن هم نه محاسبه گری با قالب های ذهنی باقی مانده از جنگ سرد بلکه با قالب های ذهنی جدید که البته هنوز هم به طور کامل شکل نگرفته است؛ هنوز سیال است: هم شرایط خارجی سیال است و هم به تبع شرایط سیال خارجی ذهن ما باید سیال باشد.
وزیر خارجه تصریح کرد: کاری که ما باید سر کلاس ها انجام بدهیم این است که آن چه را که کم و بیش از 70 سال پیش نوشته شده مثل کتابی مقدس تدریس نکنیم. قالب ها و روابط، سیال شده اند و لذا ما نیاز داریم که هم خودمان و هم دانشجویان و جوانانمان را با این سیالیت انطباق بدهیم. نمی توانیم در رسوبات نظریات و چارچوبهای پیشین خود را محدود کنیم؛ نه کنشگران می توانند در این قالبها بمانند و نه تحلیل گران. این تحول، تحول عمده ای است.
ظریف گفت: به نظر من، هم چالش عمده ای است و هم همراه این چالش فرصتهای عمده ای وجود دارد. ما الان از سویی فرصت داریم که برآمدن جدیدی را تجربه کنیم و از سویی هم ممکن است اضمحلال را تجربه کنیم. هر دو امکان وجود دارد و چون شرایط ایستا نیست اصلا نمی شود گفت ما کنار می ایستیم و تماشا می کنیم تا اوضاع به خیر و خوشی به سرانجام برسد. دیگران در حال حرکتند، برای آینده خودشان کنشگری می کنند. شما نمی توانید کنار بایستید و منتظر بمانید.
* چالش تغییر باعث سرنگونی بسیاری از حکومتها شده است
وی با بیان اینکه دانشگاهها از جمله دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه باید شرایط جدید را بخوبی بشناسند و برای آن برنامه ریزی کنند، خاطرنشان ساخت: چالش تغییر باعث سقوط خیلی ها شده است. از صدام حسین بگیرید تا میلوسوویچ. اشتباه نشود. اینها آدمهای بی حساب و کتابی نبودند. به تصور خودشان خیلی هم عاقل بودند. صدام فکر می کرد خیلی حسابگر است. حتی روز حمله به کویت را هم طوری انتخاب کرده بود که همه در تعطیلات باشند. فکر می کنم روز عاشورا برابر اول آگوست بود که از یک طرف ما در ایران تعطیل بودیم و از طرفی هم دنیای غرب در تعطیلات بود. میلوسوویچ به حساب خودش آدم عاقلی بود. اما هر دو اینها اشتباه محاسباتی کردند و شما ببینید الان کجا هستند.
ظریف گفت: نوع دیگری از اشتباه محاسباتی را هم قذافی کرد. اشتباه صدام و میلوسوویچ در سرکشی و اشتباه قذافی در سرسپردگی بود. این نشان میدهد اشتباه محاسباتی چه قدر می تواند خطرناک باشد.بنابراین کل محیط بازی عوض شده و کنشگران جدیدی وارد عرصه شده اند. چه کسی فکر می کرد ما امروزه در شرایطی باشیم که القاعده و داعش نقش مهم و تعیین کننده ای در صحنه بین الملل ایفا کنند.
وی افزود: زمانی صحبت از این بود که شرکت های فراملی و چند ملیتی و بین المللی نقش تعیین کننده ای در حوزه اقتصادی ایفا می کنند. الان می بینیم کنشگران و بازیگران غیر دولتی در حوزه امنیتی وارد شده اند و نقش آفرینی تعیین کننده ای در این حوزه انحصاری دولت ها دارند.
* دوران هژمونی به سر آمده است
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد:نکته دیگری که در این فرایند تغییر مهم است و امیدوارم ما بتوانیم در جمهوری اسلامی به اندازه کافی به آن توجه کنیم این است که اگر چه قدرت های بزرگ نفوذ دارند ولی کنترل و توان تحمیل اراده خودشان را ندارند. دوران هژمونی به سر آمده است. حتی کنسرت قدرت های بزرگ هم نمیتواند تحمیل اراده کند. شما دیدید در سوریه امریکا و روسیه تصمیم گرفتند آتش بس بشود اما نشد.
ظریف گفت: این تحول، تحول عمده دیگری است که مخصوصا باید مورد توجه کسانی قرار بگیرد که امریکا را قدر قدرت می دانند. بعضیها حتی فکر می کنند که اگر جایی امریکا کاری انجام می دهد و ما منطق آن را نمی فهمیم نباید بگوییم امریکا سر در گم است. اگر کاری از روی اجبار و یا ناچاری انجام داد که به نفع ما تمام شد، نباید بگوییم آمریکا ناگزیر به آن شده است.
وی افزود: اینها می گویند حتما آمریکا برنامه کلی از پیش طراحی شده ای داشته که ما نمی فهمیم. می گویند مگر می شود امریکائیها ندانند، مجبور شوند یا اشتباه کنند. امریکا را در عمق ذهنشان عالم کل و فعال ما یشاء می دانند. اینها مدل های فکری به جا مانده از گذشته است.
وزیر امور خارجه اضافه کرد: اینها رسوبات فکری دوره پیش از گذار است و لذا دومین چالشی که ما داریم این است که بسیاری از ما شرایط فعلی را با رسوبات فکری گذشته، چه رسوبات نظری چه رسوبات عملی، بررسی و فهم می کنیم. این چالشی است در سطح تحلیل که می تواند پیامدهای عظیمی به همراه داشته باشد: تفاوت میان موفقیت یعنی درست فهمیدن و نابودی یعنی فهم غلط از پیامدهای همین چالش است.
ظریف گفت: بی توجهی به موضوع هم گزینه دیگر پیش روست که اگرچه ممکن است به نابودی نیانجامد اما به حذف و به حاشیه رانده شدن منجر می شود. اگر توجهی نداشته باشید به این که در دنیا چه می گذرد و چه تحولاتی در جریان است و نتوانید خودتان را با این تحولات انطباق بدهید حداقل منزوی می شوید اگر نابود نشوید.
* شرایط برای کنشگری ایران مهیا است
وی افزود:انطباق هم به معنی تسلیم شدن نیست؛ به معنی کنشگری بر اساس فهم دقیق این تحول است. بنده اتفاقا معتقدم شرایط برای کنشگری ایران بسیار مهیاست. ایران ماهیتش این است که همه داشته های خود را از درون خود می گیرد. تفاوت ما با عربستان و حتی با ترکیه چیست؟ اصلی ترین تفاوت در این است که آنها برای روابطشان، حتی برخی از آنها برای ادامه حیاتشان نیازمند به خارجی ها هستند.
وزیر امور خارجه گفت: ما 37 سال است که نه تنها حمایتی از خارجی ها نداشته ایم بلکه علیرغم خارجی ها توانسته ایم هم امنیت داشته باشیم و هم پیشرفت فنی و هم منابع خودمان را مدیریت کنیم. با همه مشکلاتی که داریم و همه مان هم می دانیم. اما اگر ایرادی داریم به خاطر سوء مدیریت ماست نه به دلیل عدم وابستگی ما. یعنی آن چه به ما این توان را داده که بتوانیم حضور فعال در صحنه جهانی داشته باشیم این است که هم امنیت ما، هم اقتصاد ما، هم پیشرفت های ما در عرصه علم و فناوری و هم سایر دستاوردهای ما متکی به داخل است. این به معنی انزوا نیست.
ظریف تصریح کرد: ما حتما نیاز به تعامل با خارج داریم ولی اگر روزی هم این تعامل نبود نابود نخواهیم شد. این وجه تمایز اصلی ما با همسایگان جنوبی مان است. بنابراین تحولات جدید در عرصه جهان برای کشوری مثل ما می تواند بسیار مفید و موثر باشد.
وی گفت: در شرایطی که امریکا و روسیه نمی توانند به جنگ در منطقه پایان بدهند، واضح است که دنباله رو و وابسته به یکی از این دو بودن نمی تواند مشکلات ما را حل و فصل کند. به نظر من این نوع نگرش ناشی از رسوبات تفکرات جهان دوقطبی است. حتی برخی دوستان روشنفکر ما، دوستان خوش فکر ما بعضا هنوز با این دیدگاه نگاه می کنند.
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: عرایض من به معنی سر شاخ شدن با دنیا نیست، به این معنی است که آدرس غلط به هم ندهیم. فکر نکنیم اگر رفتیم و سر مساله ای با امریکا گفتگو و توافق کردیم پس از آنجا به بعد مسیر ما با آمریکا یکی خواهد بود. البته این به این معنی هم نیست که هر روز دعوا کنیم. خوش خیالی نداشته باشیم نه فقط به علل ایدیولوژیک بلکه به علت درک دقیق شرایط بین المللی.
ظریف گفت: بدانیم که در چنین شرایطی معادله بازی عوض شده است؛ ما باید برای این معادله جدید راهکارهای جدید پیدا کنیم و دانشگاهها و دانشجویان ما در این زمینه مسئولیت سنگینی بر دوش دارند.
وی افزود:چالش دیگر دنیای امروز این است که نسخه پیچیده و آماده ای برای حل مشکلات وجود ندارد.در گذشته ممکن بود حداقل نسخه هایی وجود داشته باشد، مدل هایی در دسترس باشد. امروز نسخه ای وجود ندارد و ما باید جوانترها را آماده کنیم که نسخه بسازند و ارائه کنند. اگر این کار را نکنیم نسخه های قدیمی رسوب شده دائما باز تولید می شوند. دانشجویان ما باید نسخه های جدید تولید کنند.
وزیر امور خارجه اضافه کرد: امروز متاسفانه در محیط عمومی کشور مخصوصا در مطبوعات بسیاری از کسانی که عنوان دکتر را یدک می کشند تفکرات رسوب کرده از دوران جنگ سرد را بازتولید می کنند. در دنیای کنونی که همه چیز در حال تحول است باید آماده و مهیای اندیشیدن، شناختن و ارائه نسخه های جدید باشیم.
* منطقه ما در حال تحولات سیستماتیک است
ظریف گفت: این تحول سیستمی که به آن اشاره کردم در منطقه ما هم اثرات عمیقی داشته است. شاید منطقه ما بیش از همه مناطق جهان، دستخوش تحولات سیستمی شده است. حتی در جاهایی که مدل دولت ملت جا افتاده داریم، کنشگران غیرحکومتی مداخله و ایفای نقش موثر می کنند چه رسد به منطقه ما که مدل دولت ملت موفق هم نداریم. نقشی که در بسیاری از کشورهای این منطقه کنشگران غیر حکومتی ایفا می کنند از نقش دولت ها قدرتمندتر است.
وی افزود: اتفاقی که در منطقه ما در حال رخ دادن است همان تحولات سیستماتیک است به اضافه نابسامانی موجود در منطقه که عبارتست از ضعف دولت و ناکارآمدی و ناتوانی مجموعه جهان عرب. دولتهای منطقه نتوانسته اند پاسخگوی آنچه باشند که یک دولت باید انجام بدهد و این واقعیت، شرایط بحرانی و ناهنجاری را در منطقه ما ایجاد کرده است. شرایط بحرانی و نابهنجار منطقه نه تنها برای ما بحران و نابهنجاری ایجاد می کند بلکه ما را با چالش های روزمره مواجه کرده است و به همین خاطر است که این منطقه این قدر در اضطراب به سر می برد.
وزیر امور خارجه اضافه کرد: منطقه ما واقعا «در حال شدن» است و «در حال شدن» بودن همواره همراه با چالش، درگیری و تنش خواهد بود. این منطقه در حال شکل گیری است.
* ما موضوع روابط بین الملل نیستیم بلکه ایجادکننده آن هستیم
ظریف گفت:نکته مهم دیگری که من فکر می کنم ما به عنوان کارگزار سیاست خارجی و هم به عنوان تحلیلگر سیاست خارجی باید به آن توجه داشته باشیم این است که بر خلاف تصور عمیق و نهادینه بسیاری از افرادی که دعوی انقلابی گری دارند، ما «موضوع» روابط بین الملل نیستیم بلکه «ایجاد کننده» آن هستیم. به حرف های خیلی تند افراد نباید نگاه کرد؛ به رسوبات فکری، به عمق فکر آنها که نگاه می کنید می بینید باورشان این است که ما یک «موضوع»، یک «سوژه» هستیم؛ یک کنشگر نیستیم.
وی افزود: اما تحولات جهان آن قدر شدید و جدی است که اگر توجه نداشته باشیم حتما متضرر خواهیم شد. دنیای تک کنشگر و دو کنشگر به پایان رسیده است. انحصار کنشگری در دنیای کنونی به پایان رسیده است. حتی دولت ها دیگر انحصار ندارند.
وزیر امور خارجه اظهارداشت: وقتی تحلیل می کنند که مثلا اگر آمریکا برجام را قبول کرد این حتما قسمتی از طراحی، قسمتی از نقشه، قسمتی از پازل امریکا بوده و تو اگر نمی فهمی چگونه، حتما مشکل از توست. این یعنی هر کاری که آمریکا کرده باید حتما یک کار از پیش حساب شده و پیش بینی شده و تدوین شده باشد. باورشان این است که هر اتفاقی در سوریه می افتد حتما آمریکا یک برنامه ریزی کرده و این قسمتی از پازل اوست و تو اگر نمیفهمی مشکل از فهم توست.
ظریف گفت: می گویند مگر می شود امریکای قدر قدرت بدون پیش بینی وارد سوریه شده باشد. تحلیل ها و محاوره ها را در سطوح بالای فکری - نه سیاسی- کشور ببینید. بعضا در همین سطح است!
وی خطاب به اساتید رشته روابط بین الملل اظهارداشت:این واقعیت کار ما را به عنوان افرادی که تلاشمان فهمیدن و فکر کردن و جا انداختن این موضوع برای دانشجوهاست دشوار می کند. اینکه به جوانهایمان بیاموزیم که فکر کنند و بیرون قالب ها فکر کنند بسیار حیاتی است و این هم خود یک چالش بزرگی است.
