به گزارش جماران، امانوئل ماکرون تقریبا به طور قطع رئیس جمهور بعدی فرانسه خواهد بود. این اتفاقی بسیار تسکین آمیز خواهد بود. اتفاقی که می تواند دومینوی پس از برگزیت و انتخاب دونالد ترامپ را قطع کند. به این ترتیب حداقل برای مدتی پروژه اروپایی پیروز خواهد شد. در مقر ماکرون در پاریس، جمعیت سرخوش پرچم فرانسه را تکان می دهند و بسیاری از آنها طرفدار اتحادیه اروپا هستند. طرفدران فریاد زنده باد فرانسه سر می دهند چرا که رسیدن به مرحله دوم انتخابات دستاوردی بزرگ است و پیشتازی در آن دستاوردی بزرگ تر.
از نظر ریاضی رسیدن مارین لوپن به پیروزی آن هم تنها دو هفته باقی مانده تا انتخابات 7 ماه می غیرممکن به نظر می رسد. آن هم به یک دلیل ساده: «احزاب مخالف» تقریبا تمام احزاب اصلی در حال حاضر به نفع ماکرون عمل می کنند تا از پیروزی رهبر جبهه ملی جلوگیری کنند. تقریبا یک ساعت پس از پایان رای گیری مرحله اول، فرانسوا فیون که به رتبه سوم رسیده بود حمایت خود از امانوئل ماکرون را اعلام کرد. دقیقا همان کاری که کاندیدای حزب سوسیالیست، بنوا همون، انجام داد. نتایج تسکین دهنده است اما نشان دهنده یک شوک خواهد بود. این شوک به واسطه حضور مارین لوپن در رده دوم نیست بلکه به این علت است که برای اولین بار بعد از سال 1985 و آغاز جمهوری پنجم که توسط شارل دی جولیه تاسیس شد، ریاست جمهوری از میان حزب اصلی سنتی یعنی محافظه کاران و سوسیالیست ها انتخاب نمی شود.
فرانسوا فیون که به شکلی تعجب آور در ماه نوامبر گدشته موفق به پیروزی در انتخابات مقدماتی محافظه کاران شد در ابتدا پیشتاز انتخابات دور اول تصور می شد اما اتهامات فساد به شدت مقام او را تنزل داد. او استعفا نداد و توانست تا حدودی با ضرر و زیان ها کنار بیاید اما تلاش های او برای پاک کردن چهره اش برای غلبه بر ماکرون کافی نبود.
بنوا همون، تقریبا بدترین نتیجه میان تمام نامزدهای سوسیالست انتخابات ریاست جمهوری را در تاریخ جمهوری پنجم به دست آورد. تنها با 6 درصد آرا فقط از گاتسون دیفره پیش افتاد. مشکل همون، عدم موفقیت در متقاعد کردن رای دهندگان سوسیالیت بود که به شدت از ریاست جمهوری فرانسوا اولاند ناامید شده بودند. همون همچنین به شدت از ناحیه نامزد چپ افراطی ژان لوک منانشون ضربه خورد. منانشون توانست نتیجه ای شگفت انگیز رقم بزند و 19,5 درصد آرا را کسب کند. مبارزات انتخاباتی دقیق و شوخ طبعانه او بسیاری از جوانان چپی سرخورده را به سمت خود جلب کرد. سورپرایز اصلی اما همچنان رشد امانوئل ماکرون است. فردی 39 ساله که بدون سابقه انتخاباتی یا حتی حزبی رسمی، تنها پس از منصوب شدن به عنوان وزیر دارایی به مدت دو سال، حالا به درهای کاخ الیزه نزدیک شده است.
او نامزدی است که صراحتا طرفدار اروپا است. او همچنین خوشبینانه ترین کمپین مبارزات انتخاباتی را به راه انداخته است. او به استفاده از راهکارهای پوپولیستی متهم شد اما توانست افرادی را به خود جذب کند که هرگز علاقه ای به سیاست نداشتند. فرانسه سه انتخاب انجام داد. کم و بیش آزاد، کم و بیش دموکراتیک، کم و بیش اروپایی. با امانوئل ماکرون آنها آزادی، دموکراسی و اروپا را انتخاب کردند.
با این حال کار واقعی، جنگ واقعی در ماه ژوئن و با انتخابات پارلمانی آغاز می شود. ماکرون نیاز به جمع کردن رای اکثریت را دارد تا قدرت واقعی در حکومت را به دست گیرد در حالی که او جنبشی سیاسی به راه انداخته که تا یک سال پیش اصلا وجود خارجی نداشت. او قول داده که 577 حوزه انتخاباتی را با نامزدهایی جدید پر کند که حداقل نیمی از آنها نیروهایی تازه سیاسی هستند. این کار دشواری خواهد بود اما پس از شب اول انتخابات هیچ چیز برای این نامزد فوق العاده و عجیب وغریب غیرممکن به نظر نمی رسد.
