علم پزشکی و سیزده بدر

به گزارش جماران، اما تجربه ثابت کرده است که -حداقل در سالیان اخیر- متاسفانه این 'سفرهای طبیعت گردی' با پیامدهای منفی نیز همراه است. این عوارض جانبی' گاهی اوقات آنقدر فراوان و شدید است که در واقع منافع حاصل از طبیعت گردی را تحت شعاع خود قرار می دهد. 
یکی از این عوارض کاملا مشهود همانا ماندن زباله های تفریحی در دامن طبیعت و تبعات حاصل از آن یعنی آلودگی آب، خاک، هوا، تهدید تنوع زیستی -مخصوصا حیات وحش- و ایجاد آلودگی دیداری در طبیعت است. 
متاسفانه اغلب این زباله ها از نوع دیرتجزیه شونده -پلاستیک، فلز و شیشه- است که در نهایت سلامت طبیعت و نیز انسان و سایر زیست مندان را به چالش می کشند؛مثلا از طریق آلودگی منابع تغذیه و تولید مواد خوراکی ناسالم. 
ما شهروندان برای مقابله با این مشکل انسان ساخت، می توانیم چند اقدام ساده و در عین حال موثر را در این نوع سفرها در دستور کار خود قرار دهیم. 
بدون شک اجرای چنین اقدام هایی هم سلامت طبیعت و هم سلامت عموم شهروندان را حفظ خواهد کرد تا حد ممکن زباله کمتری تولید نماییم.
زباله های تولیدی خود را به هیچ عنوان و با هیچ توجیه و بهانه ای در محل اطراق یا اطراف آن دور نریزیم.
حتما این زباله های خود را در ظروف مناسب جمع کرده و با خودمان به محل سکونت برگردانده و تحویل سیستم فعلا موجود جمع آوری زباله ها در شهرها و روستاها بدهیم. حتی اگر این سیستم نیز نامناسب باشد، آلودگی یکجا و یک مکان قطعا از آلودگی همه جا، بهتر است.
با اختصاص بخشی از وقت خود و با همکاری سایر افراد حاضر در سفر طبیعت گردی، ترتیبی بدهیم تا قسمتی از اطراف محل اطراق خودمان -از جمله کنار یک چشمه، داخل یک دره و کنار یک جاده یا معبر عمومی- را از زباله های قبلا موجود پاکسازی کرده و در واقع یک الگوی رفتاری دوستدار طبیعت و محیط زیست را به دیگران آموزش بدهیم.
برای آنکه به اهمیت این اقدام خود بهتر واقف شویم، بهتر است از وضعیت قبل و بعد از پاکسازی فیلم و عکس بگیریم و باهم مقایسه کنیم.
از کندن گل ها و از ریشه در آوردن گیاهان یا اکیدا خودداری بورزیم و یا در صورت امکان و تمایل، برای ماندگاری این زیبایی ها از آنها عکس و فیلم بگیریم.
به طور کلی، تلاش کنیم تا هیچگونه اثر مخربی بر طبیعت و امکانات موجود در آن از خود برجای نگذاریم.