به گزارش جماران، در روایات دینی آمده است که ملائکه الهی در دو حالت و به دلیل دو اقدام انسان‌ها، لبخند می‌زنند. اولین حالت، زمانی است که عده‌ای از مردم در جهت عزت دادن و عزیز کردن شخصی تلاش کند و از هیچ کوششی دریغ نکنند ولی خداوند متعال، خلاف آن را بخواهد و ذلت شخص موردنظر را اراده کرده باشد.
دومین حالت نیز زمانی است که عده‌ای از مردم، در مسیر ذلیل نمودن و ذلت بخشی به شخص خاصی تلاش کنند و از هیچ اقدامی برای حصول نتیجه موردنظر، فروگذار نکنند ولی پروردگار جهانیان، عزت شخص مذکور را اراده نموده باشد و لذا ملائکه الهی، از تلاش نافرجام عده‌ای از مردم برای حرکت در مسیر خلاف اراده الهی، لبخند می‌زنند.
اگر خداوند متعال بخواهد کسی را عزیز کند، چنان شرایط ایده آلی را فراهم می‌کند تا قلوب مردم به سمت‌وسوی او متوجه شود که هیچ اقدام بنی بشری در جهت تخریب و هتک حیثیت او به نتیجه نرسد.
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مرد روزهای سخت و دشوار بود. مرد روزهایی که یا باید از اموال خود در مسیر حق می‌گذشت، یا باید از جان خود برای دستیابی به اهداف انقلاب می‌گذشت و یا باید از آبروی خود برای مقابله با انحراف از آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی می‌گذشت.
هاشمی رفسنجانی در تمام این روزهای دشوار، سربلند و سرافراز در مسیر پیشبرد آرمان‌های اولیه انقلاب، استوار ماند و از مسیر میانه‌روی و اعتدال خارج نشد.
در این میان، بودند افرادی که تلاش‌های فراوانی کردند تا او را ذلیل کنند، آبرویش را بریزند و حیثیت او را مورد هتک قرار دهند ولی چون پروردگار حلیم، خواهان عزت بخشی به بندگان صدیق خود است چنان عزتی به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی داد که آرزوی بسیاری از صاحبان تریبون‌های هتاکی هفتگی است.
دوازدهم اسفند سال 1394، آخرین انتخاباتی بود که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به‌عنوان نامزد ورود به مجلس خبرگان رهبری، در آن کاندیدا شد و با تعداد رأی فراوان و با یک پیروزی قاطع، نفر اول خبرگان رهبری از حوزه انتخابیه استان تهران شد.
انتخاباتی که در طی پیگیری فرایندهای مختلف آن و حتی در دوران ماقبل انتخابات، انواع هتاکی‌ها و اهانت‌ها به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی توسط عده‌ای افراطی معلوم‌الحال را به خود دید و نوعی رقابت در جهت تخریب شخصیت آیت‌الله بین اصولگرایان و رسانه‌های مرتبط با آنان و تریبون‌های عمومی که به تصرف آنان درآمدهاست، درگرفته بود و اهانتی نبود که نثار رفیق 59 ساله رهبری نشود.
از نام‌گذاری لیست منتسب به او با عنوان «لیست انگلیسی» گرفته تا «پدرخوانده فتنه» خواندن او در ایام انتخابات و تلاش برای عدم احراز صلاحیت وی با عناوین مجعولی همچون «فساد فی‌الارض»، نمونه‌هایی اندک از تلاش اصولگرایان و افراطیون داخلی برای مقابله با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بود اما او که دغدغه وحدت جامعه را داشت با جدا نمودن آن عده قلیل تخریب‌کننده از سیل عظیم جمعیت مشتاق اعتدال در بیانیه اول اسفند 1394، از مردم خواست تا با حضور حماسی در انتخابات، «به دنیا ثابت کنند که تندروی‌ها، اعمال سلیقه‌های شخصی، تفسیر به رأی‌ها و افراطی‌گری‌ها، مربوط به یک عده‌ی محدود است و آنچه حقیقت اسلام و برگرفته از آموزه‌های قرآنی است، پرهیز از جنگ و خونریزی و تأکید بر مهربانی، صلح، صفا و برادری است.»
مرحوم هاشمی رفسنجانی در میانه امواج متلاطم تخریب و در زمانه‌ای که توپخانه هتاکان، شبانه‌روز او و اطرافیانش را هدف قرار داده بودند پا به عرصه رقابتی دیگر گذاشت تا بار دیگر، عملکرد خود را به قضاوت مردم بگذارد؛ به‌ویژه عملکرد خود را در سال‌های پس از 88 تا مشاهده نماید که آیا مردم از اقدامات، مواضع و عملکرد او رضایت دارند یا نه لذا در بیانیه خود این‌گونه به مردم خطاب کرد که: «پس از سال‌ها مسئولیت‌های انتخابی و انتصابی، یک‌بار دیگر و شاید برای آخرین بار خود را در معرض آرای شما مردم بزرگوار می‌گذارم تا هم‌وزن عملکرد و هم میزان درستی و نادرستی مواضع خود را در ترازوی اندیشه‌های عام بسنجم.»
مردم فهیم و بزرگوار نیز در این سنجش عظیم، بی‌توجه به هتاکان و افراطیون، بار دیگر بر عملکرد آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سال‌های منتهی به سال 94 صحه گذاشتند و با رأی کم‌سابقه خود، او را به‌عنوان اولین گزینه خود برای ورود به مجلس خبرگان رهبری برگزیدند، انتخابی که ناشی از اراده الهی برای عزت بخشی به او بود؛ آن‌هم در زمانه‌ای که عده‌ای قلیل، خواهان ذلت او بودند.
درود خداوند بر روان پاک مجاهد استوار و یار دیرین امام (ره) که درس صبر و استقامت و پایداری به دلسوزان نظام و انقلاب داد و مخلصانه در جهت پیشرفت ایران عزیز، مجاهدت نمود.
کپی شد
