قائم مقام حزب اعتماد ملی گفت: آزادی هنوز به عنوان یک کابوس و یک امر خطرناک در کشور ما دیده می شود و اگر کسی دم از آزادی بزند برخی او را متهم می دانند. اگر آزادی از انسان گرفته شود هویت خود را از دست می دهد.
وی در این مراسم که به همت انجمن اسلامی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه برگزار شد، ادامه داد: این آیه مشخص می کند که بهترین بنده واقعی چه خصوصیتی باید داشته باشد. از سوی دیگر این آیه نشان می دهد که در جامعه اسلامی همه سخنان و نظرات بیان می شود و در جامعه چندصدایی حاکم است. در جامعه اسلامی نه فقط نظرات مختلف وجود دارد بلکه صداها و فریادهای مختلف هم بلند است.
منتجب نیا افزود: در جامعه دینی مردم قدرت انتخاب و گزینش بهترین را دارند. اگر بخواهیم انسان های هدایت شده را پیدا کنیم باید در جامعه ای دنبال آن باشیم که آزادی است و فریادهای مختلف بلند است هر کسی می تواند بهترین ها را انتخاب کند.
وی در ادامه بحث خود به مرور تاریخی انقلاب اسلامی پرداخت و تصریح کرد: حرکت انقلابی سال 42 یک حرکت تعبدی و دینی بود و مردم از باب وظیفه دینی خود قیام کردند و نه از باب تحلیل سیاسی. بعد از سال 42 با توجه به روشنگری حضرت امام و سایر نخبگان اطلاعات و آگاهی سیاسی مردم افزایش پیدا کرد.
منتجب نیا گفت: مردم در تظاهرات های انقلاب یک شعار سه بخشی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را تکرار می کردند. باید دید که آیا سه بخش آرمانی مردم تا چه حد محقق شده است.
وی افزود: تحقق استقلال واقعی کشور زمانی است که از نظر علمی، تکنولوژیکی، اقتصادی به خودکفایی برسیم. البته این استقلال با مبادلات در تضاد نیست. اما در حوزه سیاسی این استقلال محقق شده است.
قائم مقام حزب اعتماد ملی در تشریح روند تحقق آرمان آزادی بعد از انقلاب اسلامی گفت: از سال 57 تا 60 آزادی در حد وسیعی در کشور وجود داشت. فضاهای مختلف در اختیار گروه ها و احزاب برای فعالیت بود.اما این آزادی از سال 60 تا حد زیادی محدود شد.
وی در تشریح عوامل محدود کننده آزادی از ابتدای دهه شصت در ایران اظهار کرد: سوء استفاده برخی از گروه های سیاسی بخصوص دست به اسلحه شدن از جمله این عوامل بود. گروه های چپ و مجاهدین احساس کردند که از ورود به عرصه حکومت بازمانده اند در نتیجه شروع به معارضه کردند و این رویارویی آنان فقط سیاسی نبود بلکه آنان دست به اسلحه بردند. این مسئله موجب محدودیت آزادی شد.
منتجب نیا ادامه داد: بعلاوه این، تنگ نظری و عدم تحمل برخی انقلابیون باعث محدود شدن آزادی شد که همچنان این تندروی ها ادامه دارد. البته حضرت امام با این تندروی ها برخورد کرد. زمانی که آقای ناطق نوری وزیر کشور بود، عده ای به شیوه نامناسب با بدحجابی برخورد می کردند که امام دستور دادند وزیر کشور با این افراد برخورد کند.
وی اضافه کرد: در بعد فرهنگی این تنگ نظری ها در کشور ما فوق العاده زیاد و روز به روز هم در حال گسترش است. ماده تفکری تندروها در نیروهای جامعه ما هم به وجود آمده است و در حال قوت گرفتن است. این در حالی است که امام صادق(ع) می فرمایند حق ندارید به مردم سخت گیری کنید چون امامت و رهبری ما بر اساس زور و سر نیزه نیست بلکه رهبری اهل بیت بر اساس رحمت و اخوت است.
منتجب نیا عامل دیگر در ایجاد محدودیت برای آزادی در کشور را ترور و شروع جنگ تحمیلی عنوان کرد و گفت: ترورهای متعدد در دهه شصت باعث شد تا حد زیادی فضای سیاسی کشور بسته شود.
وی در ادامه سخنان خود تأکید کرد: جمهوری اسلامی از دو بخش جمهوریت و اسلامیت تشکیل شده است. اسلامیت نظام هم به این معنی نیست که تمام قوانین کشور مطابق قرآن باشد. بلکه حقوق دانان تأکید دارند همین که برنامه های نظام مغایر اسلام نباشد تحقق اسلامیت نظام است. از طرف دیگر به عقیده من با توجه به دقت حضرت امام در گذشته، مقام رهبری، مراجع و علما اسلامیت نظام تضمین شده است و قانون و عملی برخلاف اسلام در کشور انجام نمی شود. آنچه در اسلامیت نظام جای نگرانی دارد قرائت های افراطی و متحجرانه از اسلامی است. که قطعا در این مسئه قرائت حضرت امام خمینی از اسلام برای ما معتبر است.
منتجب نیا اضافه کرد: جمهوریت در قانون اساسی ما بر پایه رآی و نظر مردم تعریف می شود. تمامی مقامات با رأی مستقیم و غیر مستقیم مردم انتخاب می شوند. امام منظور انتقابی است که مردم در آن محدودیت نداشته باشند. اما اصل حق انتخاب مردم با نظارت استصوابی که شورای نگهبان تفسیر کرده است ، دچار محدودیت شده است.
