فرهاد دانشجو با انتشار نامه‌ای به بهانه «دلایل شخصی» و «ضرورت رسیدگی به مادر» از ریاست این دانشگاه استعفا کرد. او در متن این نامه مدعی شده که «تمام سعی من بر این بود تا محیط دوستانه و پر از محبت و آرام و آکادمیک برای پیشرفت امور علمی، فرهنگی و حرکت عالمانه به سمت اهداف عالیه دانشگاه تربیت مدرس را مهیا کنم».
به گزارش جماران؛ امتداد نوشت: فرهاد دانشجو از ریاست دانشگاه تربیت مدرس استعفا داد. فرهاد دانشجو با انتشار نامه‌ای به بهانه «دلایل شخصی» و «ضرورت رسیدگی به مادر» از ریاست این دانشگاه استعفا کرد. او در متن این نامه مدعی شده که «تمام سعی من بر این بود تا محیط دوستانه و پر از محبت و آرام و آکادمیک برای پیشرفت امور علمی، فرهنگی و حرکت عالمانه به سمت اهداف عالیه دانشگاه تربیت مدرس را مهیا کنم». این اظهارات فرهاد دانشجو با واکنش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس مواجه شد. اگرچه ساعتی بعد خبر مخالفت وزیر فعلی علوم با درخواست استعفای فرهاد دانشجو از ریاست دانشگاه تربیت مدرس منتشر شد اما امتداد تصمیم گرفت در گزارشی به بررسی عملکرد فرهاد دانشجو از زبان دانشجویان این دانشگاه بپردازد.
اساتید؛ ۲ اخراج ، ۱ استعفا
-سمیه سیما، استاد گروه مهندسی آب دانشکده عمران دانشگاه تربیت مدرس شهریور ماه ۱۴۰۲ با انتشار توییتی که در آن از «خداحافظی اجباری» نوشته بود، از اخراجش از این دانشگاه خبر داد.
-آرمان ذاکری، استادیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه‌تربیت‌مدرس مهرماه ۱۴۰۲ از این دانشگاه اخراج شد.
-آبتین گلکار، استادیار رشته زبان روسی دانشگاه تربیت‌مدرس دی ماه ۱۴۰۲ به دلیل آنچه رسانه‌های رسمی «اعتراض به برخوردها با استادان و دانشجویان» و آنچه گفته‌های غیررسمی «اجبار به استعفا» خواندند، به کار خود در دانشگاه تربیت مدرس پایان داد.
۳۰ ترم محرومیت از تحصیل دانشجویان
-صدور حکم ۶ ماه محرومیت از تحصیل برای احمد پیروزنیا، دانشجوی دکتری
-صدور حکم ۷ ماه محرومیت از تحصیل برای معید مهدیان، دانشجوی کارشناسی ارشد
-صدور حکم ۱۲ ماه محرومیت از تحصیل برای شقایق اکبری، دانشجوی دکتری
-صدور حکم دو ترم محرومیت از تحصیل برای یک دانشجوی کارشناسی ارشد
-پیشنهاد صدور حکم اخراج برای دو دانشجوی دکتری که هنوز رای کمیته مرکزی درباره آنها ابلاغ نشده است.
دانشجویان چه می‌گویند؟
دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس معتقدند فرهاد دانشجو در زمان ریاستش بر دانشگاه تربیت مدرس اقداماتی داشته که به گفته آنها به ضرر دانشجو و دانشگاه بوده است؛
-ایجاد محدودیت برای فعالیت تشکل‌های دانشجویی
-احضار فله‌ای دانشجویان و اخذ تعهد از آنها در دوران اعتراضات ۱۴۰۱
-تعویض رئیس حراست دانشگاه و اعمال فشار به دانشجویان از طریق او
-ایجاد فضای امنیتی در دانشگاه با نصب دوربین‌های فراوان و افزایش تعداد نیروهای حراست
-انتصاب افراد نزدیک به خود در روزهای پایانی قبل از استعفایش از ریاست
-انتصاب نیروهای رانتی بورسیه غیرقانونی در هیات جذب
- به حداقل رسیدن امکانات رفاهی و خوابگاهی دانشگاه در زمان ریاست او
-ارائه بی کیفیت‌ترین غذای دانشگاه در طول تاریخ تربیت مدرس
- عدم پرداخت حق مسکن اساتید
