مسجدجامعی در کارگاه انتقال تجربه توسعه گردشگری در جوامع محلی، تهرانگردی و احیای بافتهای تاریخی با بیان اینکه برای فهمیدن شهر باید از شهر شناخت داشت، افزود: برای شناخت شهر به اطلاعات محله نیاز است که ما اطلاعات مورد نیاز آن منطقه را توسط بولتن و نشریهها به صورت کتبی ایجاد کردیم. سپس ابتدا نقاطی را انتخاب میکردیم که از ساعت ۸ صبح باید از نقطه مشخص شروع میکردیم. در جریان این اتفاقات صبحانه کاری را در برنامه داشتیم و در آنها، برنامه روز را اعلام میکردیم، بعد هم درباره برنامه گفتوگو کرده و آماده رفتن به محل میشد. در این جمع خبرنگاران نیز حضور داشتند و حضور آنها کاملا دلی بود و فضای جدیدی را برای خبرنگاران فراهم میکرد.
به گزارش جماران؛ احمد مسجدجامعی در کارگاه انتقال تجربه توسعه گردشگری در جوامع محلی، تهرانگردی و احیای بافتهای تاریخی که پنجشنبه ٩ آذر ١۴٠٢ در خانه خلاقیت و نوآوری سعدالسلطنه قزوین برگزار شد با اشاره به برنامه تهرانگردی در دوران مدیریت شورای شهر تهران، اظهار داشت: در آن سال تصمیم بر این گرفته شد که برای هر محله شهر، افرادی انتخاب شوند که در حوزه محله در برنامهریزی مشارکت داشته باشند. این مشارکت در برنامهریزی بحثی بود که شهرداری تهران را با دیگر شهرها متفاوت میکرد.
وی افزود: گروههایی که حضور داشتند، مسائل شهر را از نزدیک میدانستند و میتوانستند در مسائل شهری کمک کنند. تجربه مدیرت یکپارچه شهری را در اینجا عملیاتی کردیم و با پیوستن به سایر دستگاههایی که در حوزه شهری موثر بودند و گفت و گو با آنها دستگاهها را برای این همکاری متقاعد میکردیم.
وی با اشاره به اینکه ما در این برنامه برای فهم شهر هم برنامههایی اجرا کردیم، تصریح کرد: برای نزدیک شدن به فهم شهر شیوهای را اجرا کردیم به اسم تهران گردی که برنامه ۶ماههای را برای رفتن در شهر و فهمیدن شهر در این مدت بود.
مسجدجامعی با بیان اینکه برای فهمیدن شهر باید از شهر شناخت داشت، افزود: برای شناخت شهر به اطلاعات محله نیاز است که ما اطلاعات مورد نیاز آن منطقه را توسط بولتن و نشریهها به صورت کتبی ایجاد کردیم. سپس ابتدا نقاطی را انتخاب میکردیم که از ساعت ۸ صبح باید از نقطه مشخص شروع میکردیم. در جریان این اتفاقات صبحانه کاری را در برنامه داشتیم و در آنها، برنامه روز را اعلام میکردیم، بعد هم درباره برنامه گفتوگو کرده و آماده رفتن به محل میشد. در این جمع خبرنگاران نیز حضور داشتند و حضور آنها کاملا دلی بود و فضای جدیدی را برای خبرنگاران فراهم میکرد. برای مثال به قهوهخانه حسین رمضونیخی رفتیم و این گروه در آن قهوهخانه محتوای جدیدی را داشتند که گزارشهای خوبی درآمد و کار به جایی رسید که آن قهوهخانه در دوراهی ثبت ملی قرار گرفت. کاروانسرای دو قلو در شهر ری محل متروکهای بود که در همین دید و بازدیدها، آن محل رسانهای شد و سازمان میراث فرهنگی و شهرداری تهران و خیرین محل آن کاروانسرا را بازسازی کنند. این اتفاقات به این خاطر بود که ظرفیتهای پنهان را آشکار کند و در معرض دید قرار دهد.
وی با اشاره به اینکه هر برنامه توسعهای باید مبتنی بر چند بحث باشد گفت: اول اینکه میراث طبیعی هر محل را باید در نظر گرفت و حتما لازم است با میراث فرهنگی و تاریخی هم راستا باشد. ما در این رفت و آمدها نوعی فرهنگ و گفتوگو داشتیم و ایجاد این فضا باعث قانع شدن یکدیگر میشد و از آنجایی که اطلاعات محل را از مردم میگرفتیم اتفاقات خوبی رقم خورد.
مسجدجامعی گفت: در طی این هشت سال که این اتفاق افتاد هزار نقطه شهری دیده و مشکلات آن بررسی شد و آنچه که ما دیدیم و درباره آن صحبت کردیم، تحقق پیدا کرد.
در ادامه یونس شکرخواه، استاد دانشگاه و روزنامه نگار با اشاره به نگارش مقدمه ابتدایی کتاب تهرانگردی تصریح کرد: من مقدمه این کتاب را به عنوان یک روزنامهنگار نوشتم. به نظرم کاری که در تهرانگردی انجام شد یک پهنانگری همزمان با ژرفانگری بود. مفهموم دیگر درک ماینداسکیپ یا همان منظر ذهنی از شهر به موازات لنداسکیپ یا تصویر و چشمانداز شهر بود. در این مسیر به طور ضمنی مفاهیم اینترنال سیتی و اکسترنالسیتی هم در نظر گرفته میشود. اینترنالسیتی دستیابی به اندیشه و تفکر شهری و اکسترنالسیتی صورت مدرن سواد شهری که شهر در آن از دو جنبه ارتباطی و برندینگ طرف توجه قرار میگیرد. پس هر چقدر دو مقوله درونی و برونی شهر را درستتر درک کنیم؛ به اصالت و تمایزهای شهر نزدیکتر میشویم. تمایزهای درونی و بیرونی شهرها را باید اصل گرفت.
در پایان علی دارابی، قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی با اشاره به برنامههای دومین جشنواره ملی چندرسانهای میراث فرهنگی اظهار کرد: جشنواره دوم به لحاظ تنوع و تکثر برنامهها در عرصههای مختلف زیاد بود و آقایان تابش و خرائلی خیلی زحمت کشیدند.
وی ادامه داد: قبل از آمدن به این کارگاه به بازدید مسجد جامع عتیق قزوین رفتیم که بخشی از آن مرمت شده و بخش دیگر همچنان داربستهای پنجاه سال قبل به بنا بسته شده بود که برای بررسی این موضوع شورای فنی تشکیل شد.
قائم مقام وزیر میراث فرهنگی تصریح کرد: در وزارتخانه پرونده ثبت ملی مساجد ایرانی را در دست داریم که بیش از پنجاه مسجد انتخاب شدهاند و یکی از آنها مسجد جامع عتیق قزوین است.
وی ادامه داد: امیدواریم کاری که آقای مسجدجامعی در تهران انجام دادند را به دیگر استانها ببریم و کارگاههایی را در این زمینه در استانهای دیگر برگزار کنیم./ کانال عرصههای ارتباطی