دانشگاه تهران اعلام کرد: مدرسان مدعو و حق‌التدریس بنا به ضرورت و نیاز گروه‌های آموزشی ممکن است به صورت موقت برای یک نیم سال یا بیشتر برای تدریس به دانشگاه دعوت شوند و وقتی نیاز دانشگاه به حضور ایشان رفع شود، طبیعی است که دیگر برای تدریس دعوت نشوند. اکنون دعوت نشدن از برخی مدرسان مدعو که اساسا عضو هیات علمی دانشگاه تهران نبوده و در قالب حق‌التدریس از خدمات آنها استفاده می‌شود، از سوی برخی رسانه‌ها حمل بر “اخراج استاد دانشگاه تهران” شده و به یک هیاهوی رسانه‌ای بدل شده است.
به گزارش جماران؛ دانشگاه تهران به برخی انتقادها از آنچه که «اخراج استادان دانشگاه» خوانده می‌شود ، پاسخ داد. این دانشگاه سوابق آموزشی سعید حدادیان را برشمرد که به سال ۹۴ به این سو باز می‌گردد و گفت که حسین علایی و مهام میقانی هم عضو هیات علمی دانشگاه تهران نبوده‌اند.
روابط عمومی دانشگاه تهران روز پنجشنبه در این گزارش تاکید کرد: برخی پایگاه‌های خبری و مطبوعات در روزهای اخیر از کلیدواژه “اخراج اساتید” در عناوین خبری خود استفاده کرده و این نوع اخبار را در جایگاه‌های ویژه و نخست خود جانمایی می‌کنند. اصرار بر تکرار و استمرار نشر این کلیدواژه در حالی است که رییس و معاون آموزشی دانشگاه تهران در روزهای اخیر طی گفتگوهایی صریح با رسانه‌های جمعی، بر این مهم تاکید کرده‌اند که در دو سال اخیر هیچ موردی مبنی بر “اخراج هیات علمی” در دانشگاه تهران رخ نداده است.
از آنجا که رصد و بررسی سیر تولید و نشر پیام‌هایی با اسم رمز “اخراج اساتید”، حکایت از تراوش آنها از اتاق فکری دارد که حتی حاضر است سرمایه اجتماعی و آرامش و اعتبار نهاد علم را هزینه اهداف جناحی خود کند و همچنین با توجه به اینکه سکوت در برابر این نوع پیام‌ها می‌تواند بسترساز اشاعه دلالت‌هایی مبنی بر “تحدید دانشگاه” و “ناامیدی در اصحاب علم” باشد، لکن روابط عمومی دانشگاه تهران بر خود فرض می‌داند در چارچوب سهمی که برای ارتقای بینش عمومی نسبت به “اخبار جعلی” (Fake news) دارد، به تشریح ابعاد چرایی جعلی بودن آنها بپردازد.
علایی و میقانی عضو هیات علمی دانشگاه تهران نبودند
تولیدکنندگان اخبار جعلی، در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید، آنچه که در واقع “عدم ارائه واحد درسی به یک مدرس مدعو و حق‌التدریس” است را تحت عنوان “اخراج استاد دانشگاه تهران” نشر می‌دهند. این در حالی است که هر کدام از این کسوت‌ها دارای معنای خاص خود در ادبیات آکادمیک بوده و از منظر قواعد حقوقی نیز رابطه صاحبان هر کدام از این عناوین با دانشگاه متفاوت است. همچنین بدون تردید، مدرسان محترم که به صورت حق‌التدریس دارای تجربه همکاری با دانشگاه هستند نیز خود بر جایگاه استادی دانشگاه تهران واقف بوده و جملگی نسبت به اعضای هیات علمی که شایسته مرتبه استادی دانشگاه تهران شده‌اند، احترام ویژه قائل هستند.
مدرسان مدعو و حق‌التدریس بنا به ضرورت و نیاز گروه‌های آموزشی ممکن است به صورت موقت برای یک نیم سال یا بیشتر برای تدریس به دانشگاه دعوت شوند و وقتی نیاز دانشگاه به حضور ایشان رفع شود، طبیعی است که دیگر برای تدریس دعوت نشوند. اکنون دعوت نشدن از برخی مدرسان مدعو که اساسا عضو هیات علمی دانشگاه تهران نبوده و در قالب حق‌التدریس از خدمات آنها استفاده می‌شود، از سوی برخی رسانه‌ها حمل بر “اخراج استاد دانشگاه تهران” شده و به یک هیاهوی رسانه‌ای بدل شده است.
به عنوان نمونه، بازنمایی درنظر گرفته نشدن واحد درسی برای آقایان “حسین علایی” و “مهام میقانی” که عضو هیات علمی دانشگاه تهران نبوده و صرفا سابقه تدریس به عنوان مدرس مدعو در دانشگاه تهران دارند، در تیتر و جنجال رسانه‌ای به گونه‌ای القا می‌شود که گویی اعضای محترم هیات علمی دانشگاه تهران اخراج شده‌اند.
از یک سو این نوع انگاره‌سازی‌ها برای کاسبان سیاسی که همواره جهت مطامع خود از دو نهاد مهم “دانشگاه” و “رسانه” بار کشیده‌اند، سوژه‌های جذابی تلقی می‌شود و از سوی دیگر برعهده نهادهای علمی و حرفه‌ای نظیر دانشگاه است که با کمک به ارتقای سواد رسانه‌ای عموم جامعه، مسیر را برای شناخت اخبار مشکوک و فیک‌نیوزها روشن کنند و اجازه ندهند سرمایه اجتماعی تحت تاثیر این وارونه‌نمایی‌ها و القاگری‌ها، بیش از این تحلیل رود.
حدادیان از سال ۹۴ در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد
اخبار جعلی درباره دانشگاه تهران، محدود به موارد فوق نبوده است، بلکه حتی ادعا کرده اند که یک عضو هیات علمی دانشگاه تهران اخراج شده است! این در حالی است که این عضو هیات علمی دانشگاه تهران در نیمسال تحصیلی پیش رو دارای واحد درسی است. در موردی دیگر، تدریس دکتر سعید حدادیان در دانشگاه تهران را طوری بازنمایی کرده‌اند که گویی تدریس این فعال فرهنگی کشورمان در دانشگاه تهران همزمان با نشر ادعایی دروغین مبنی بر “جذب ۱۵ هزار هیات علمی همسو با دولت در دانشگاه‌ها” آغاز شده است! این در حالی است که تدریس آقای حدادیان از سال‌ها قبل به عنوان مدرس حق‌التدریس در دانشگاه تهران آغاز شده و این موضوع تنها با یک جستجو در وب قابل احصا است.
پس از آنکه مسئولان دانشگاه تهران و همچنین کاربران در شبکه‌های اجتماعی، از سهل‌انگاری و ساده‌انگاری طراحان انتشار این خبر پرده برداشتند، برخی متوسل به این شدند که حال چرا آقای سعید حدادیان برای تدریس انتخاب شده است؟ بررسی‌های دقیق درباره سوابق آموزشی ایشان نشان می‌دهد که حدادیان از سال ۱۳۹۴ تدریس دروس مختلف را در دانشگاه تهران به صورت حق‌التدریس برعهده داشته و با توجه به عملکرد موفق و ارزیابی مثبت دانشجویان از کلاس‌های وی، همکاری این مدرس دانشگاه با دانشگاه تهران تداوم داشته است.
کارنامه ارزشیابی ایشان در سامانه جامع آموزش دانشگاه تهران نشان می‌دهد که وی در اولین همکاری خود در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۳۹۵_ ۱۳۹۴ در درس انقلاب اسلامی ایران با تعداد ۴۱ نفر دانشجو معدل ۱۸/۳۱ را کسب کرده است که نمره ارزشیابی وی از معدل اساتید گروه مربوطه (۱۸/۰۳)، معدل دانشکده (۱۷/۹۸) و حتی معدل دانشگاه (۱۸/۳۰) در ترم مورد نظر بالاتر بوده است.
علاوه بر این، حدادیان در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۶_۱۳۹۵ در درس انقلاب اسلامی ایران با تعداد ۳۰ نفر دانشجو معدل ۱۸/۶۷ را کسب کرده است که نمره ارزشیابی وی از معدل اساتید گروه مربوطه (۱۷/۶۵)، معدل دانشکده (۱۷/۷۷) و حتی معدل دانشگاه (۱۸/۲۶) در ترم مورد نظر بالاتر بوده است. همچنین عملکرد حدادیان در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۱ در درس تفسیر موضوعی قرآن با تعداد ۴۸ دانشجو معدل ۱۸/۰۰ را کسب کرده است که نمره ارزشیابی وی از معدل اساتید گروه مربوطه (۱۷/۲۰) و معدل دانشکده (۱۷/۵۱) در ترم مورد نظر بالاتر بوده است.
یکی از مهمترین معیارها برای ادامه همکاری مدرسان حق‌التدریس در دانشگاه تهران، نمره ارزشیابی مدرس مربوطه است که مورد ارزیابی دانشجویان قرار می‌گیرد و نتایج ارزشیابی نیز بیانگر اقبال و رضایت دانشجویان از عملکرد حدادیان در هشت سال گذشته است. البته سال‌هاست وی بدون چشمداشت مالی با برگزاری کلاس‌های غیر رسمی و آزاد برای دانشجویان مشتاق، نشست‌های ادبی و فرهنگی در دانشگاه تهران برگزار می‌کند که این تلاش‌های ارزشمند بارها مورد تقدیر مدیریت دانشگاه تهران قرار گرفته است.
روابط عمومی دانشگاه تهران از اصحاب رسانه دعوت کرد به منظور حفظ شان و جایگاه نماد آموزش عالی و همچنین حفظ اعتبار رسانه، در بازنشر اخبار دقت بیشتری لحاظ کنند و مسیری را در پیش گیرند که رسانه و دانشگاه از تیررس کاسبان سیاسی محفوظ بماند.
