حسین سالار آملی، رئیس اندیشکده چرخه نوآوری و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر جمعیت مهاجران جمهوری اسلامی ایران را در کمترین حالت یعنی حدود هشت درصد و در حالت حداکثری حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور برشمرد و یادآور شد: این میزان از متوسط جهانی بالاتر است، اما نگرانی اصلی در این است که در دنیا اکثر مهاجران افراد معمولی و کارگر و از کشور ما بیشترین نفرات، افراد برجسته علمی، ورزشی و اقتصادی هستند.
به گزارش جماران؛ به نقل از ایسنا، حسین سالار آملی، رئیس اندیشکده چرخه نوآوری و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در ششمین نشست دوازدهمین کنفرانس الگوی اسلامی با عنوان «مسئولیت نخبگان در تحقق ظرفیت‌های علم و فناوری الگو»، گفت: براساس گزارشات رسمی سازمان ملل متحد، برآورد شده است که حدود ۲۸۱ میلیون نفر به عنوان مهاجر در دنیا زندگی می‌کنند که ۳.۶ درصد جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند.
سالارآملی با بیان اینکه این افراد عمدتا برای مقاصد اقتصادی از جمله یافتن کار مهاجرت می‌کنند، اظهار کرد: میزان ارز ارسالی به کشور مادری، هر سال حدود ۷۰۰ میلیارد دلار برآورد شده است.
وی جمعیت مهاجران جمهوری اسلامی ایران را در کمترین حالت یعنی حدود هشت درصد و در حالت حداکثری حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور برشمرد و یادآور شد: این میزان از متوسط جهانی بالاتر است، اما نگرانی اصلی در این است که در دنیا اکثر مهاجران افراد معمولی و کارگر و از کشور ما بیشترین نفرات، افراد برجسته علمی، ورزشی و اقتصادی هستند.
رئیس اندیشکده چرخه نوآوری الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ادامه داد: موضوع مطرح دیگر ارسال ارز توسط مهاجران دنیا به کشور مادری است، اما مهاجران ایرانی برعکس است و عمدتا ارز از کشور خارج می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: امروزه کریدورهای مهاجرتی در دنیا شکل گرفته است که مهمترین آن کریدور مهاجرتی مکزیک به آمریکا با ۱۰ میلیون نفر، سوریه به ترکیه با حدود ۴ میلیون نفر، هند به امارات با ۳.۵ میلیون نفر را می‌توان نام برد. در این خصوص جمهوری اسلامی ایران هم از یک کریدور مهاجر پذیری از افغانستان با حدود ۴ میلیون مهاجر دارد.
دکتر سالارآملی افزود: از سوی دیگر بر اساس گزارش مهاجرت جهانی منتشر شده در سازمان ملل متحد، حدود ۷۰ درصد مهاجرت‌ها در دنیا مقطعی و مدت‌دار است و مهاجران پس از یک دوره تحصیل یا اشتغال، به کشور مادری خود بر می‌گردند. حال یا با توشه مالی و یا با توشه‌های تخصصی است.
وی یکی از مهمترین بسترهای مهاجرت از ایران را نوسانات و تکان‌های شدید در تحولات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی عنوان کرد و گفت: کمتر کشوری وجود دارد که شاهد این تحولات پی در پی و گسترده در طول دو نسل اخیر باشد.
