شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر لزوم و اهمیت رعایت حجاب در جامعۀ ایران از همۀ دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این امر می‌خواهد که علاوه بر عمل به وظایف قانونی خود، در درجۀ اول با تبیین دیدگاه اسلام و قانون دربارۀ زن و مسألۀ حجاب به تحکیم مبانی اعتقادی بانوان، به ویژه نسل جوان به رعایت این فریضه الهی کمک کنند و ثانیاً در برخورد با بعضی هنجارشکنی‌ها در مسئله حجاب، مراقب باشند در دامی که دشمنان برای ملت ما طراحی کرده‌اند گرفتار نشوند و در زمین غرب که پیوسته درصدد ایجاد انواع دوگانه‌های سیاسی و اجتماعی میان ملت ماست، بازی نکنند.
به گزارش جماران؛ به نقل از ایرنا، شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر لزوم و اهمیت رعایت حجاب در جامعۀ ایران از همۀ دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این امر می‌خواهد در برخورد با بعضی هنجارشکنی‌ها در مسئله حجاب، مراقب باشند در دامی که دشمنان برای ملت ما طراحی کرده‌اند گرفتار نشوند.
شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص حجاب و عفاف بیانیه ای صادر کرد.
در این بیانیه که روز یکشنبه منتشر شد، آمده است:
«موضوع «زن» و شئون مرتبط با آن، از جمله پوشش و حجاب یکی از چالش‌های مهمی است که کشور ما، در یکی دو قرن اخیر در مواجهه با «تجدد غربی» با آن مواجه بوده است.
در آغاز تبلیغ می‌شد که علت عقب‌ماندگی ایران از قافله تمدن، اعتقادات دینی است و اگر زنان بی‌حجاب شوند ایران هم مثل کشورهای اروپایی قدم در راه پیشرفت می‌گذارد. چنین بود که در سال ۱۳۱۴ حکومت پهلوی اول زنان معتقد به حجاب، جامعۀ ما را به زور و تهدید به کشف حجاب مجبور کرد و مردمی را که در اعتراض به کشف حجاب در مسجد گوهرشاد مشهد گرد آمده بودند به گلوله بست و صدها و شاید هزاران نفر را به شهادت رساند و از هیچ یک از مدعیان حقوق بشر و آزادی، چه در خارج از ایران و چه در داخل کشور صدای اعتراضی به آن کشتار وسیع و فجیع شنیده نشد.
حقیقت این است که حجاب یک حکم اسلامی و شرعی است و از اموری نیست که مذاهب اسلامی بر سر آن اختلاف داشته باشند. حجاب از جمله احکامی است که درک فلسفۀ آن دشوار نیست. هر کس با تاریخ جوامع بشری آشنا باشد تصدیق می‌کند که حرکت از برهنگی به سوی پوشش در همۀ جوامع انسانی کهن، نشانۀ حرکت به سوی زندگی انسانی است و عفت و شرم، که پوشیدگی از لوازم و نتایج آن است ارزشی اخلاقی و رفتاری و انسانی است.
پوشیدگی سبب می‌شود تا زن در جامعه با فکر و شخصیتش شناخته شود نه با اندام و زیبایی‌های ظاهری‌اش؛ و این بزرگترین خدمتی است که ادیان و به‌ویژه اسلام به زن کرده است که او را ملزم به رعایت حجاب ساخته تا کرامتش حفظ شود و چونان کالایی فروخته نشود و دست به دست نگردد.
زن ایرانی مسلمان و حتی زنان غیرمسلمان ایرانی که زندگی در جامعۀ ایران را تجربه کرده‌اند با فرهنگ دینی و تربیت اخلاقی خود از برهنگی و بی‌عفتی مرسوم در جوامع غربی نفرت دارند. همین حجب و حیای ذاتی بود که سبب شد تا پس از پیروزی انقلاب اسلامی زنان در برابر تقاضای جمهوری اسلامی برای رعایت حجاب مقاومت نکردند. زنان کشور ما می‌دانستند و می‌دانند که برهنگی و بی‌بندوباری پایه‌های زندگی خانوادگی را ویران می‌کند و اهتمام جمهوری اسلامی بر حفظ حجاب در درجۀ اول به سود خود زنان و دختران است.
خانواده در هر جامعه کانون تربیت اخلاقی و مسیر انتقال ارزش‌های فرهنگی از نسلی به نسل دیگر است و تضعیف نهاد خانواده در هر کشور، به معنای تضعیف فرهنگ آن کشور است. فروپاشی خانواده مصیبتی است با پیامدهای انسانی و اجتماعی گوناگون که در اثر رواج برهنگی و بی‌بندوباری جنسی دامنگیر جوامع غربی شده است.
بعضی تصور می‌کنند برهنگی وقتی به شکل مرسوم در کشورهای غربی فراگیر شود به‌صورت امری عادی در خواهد آمد و مشکل روابط جنسی حل خواهد شد؛ اما همان‌طور که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خود با زنان در چهاردهم دی‌ماه ۱۴۰۱ بیان فرمودند افزایش برهنگی و بی‌بندوباری، نه‌تنها مشکل را در جوامع غربی حل نکرده بلکه آن را تشدید کرده است. در واقع، آنچه در غرب درخصوص برهنگی زنان اتفاق افتاده، شبیه افزوده شدن بر مقدار مصرف معتادان در اعتیاد است که سبب می‌شود آنها حساسیت خود را نسبت به مقدار کم از دست بدهند و با عادی شدن آن سطح از مصرف، خواهان مقدار بیشتر و بیشتری باشند. آنچه در فیلم‌های هالیوودی و بعضی برنامه‌های ماهواره‌ای و صحنه‌های تولید شده در شبکه‌های اجتماعی یا بعضی از کتاب‌ها و مجلات در موضوع جنسیت وجود دارد گواه صحت این سخن است.
دنیای غرب که خود گرفتار انواع ناهنجاری‌ها و نابسامانی‌های اجتماعی ناشی از برهنگی و بی‌بندوباری در روابط جنسی و نابودی خانواده است، برای زنان ایرانی دلسوزی می‌کند که حقوق آنان با رعایت حجاب نادیده گرفته شده است. اما حق این است که آنها بیش از هر چیز از «استقلال» ایران ناراحت و نگرانند. غرب، از رنسانس به بعد، عادت کرده است که تنها خود را «متمدن» بنامد و به خود حق بدهد که «تمدن و متمدن بودن» را برای همه جهان تعریف کند و همه را برای پذیرش آن مجبور کند. رئیس‌جمهور قبلی آمریکا در منطقۀ نفت‌خیز آسیا از «گاو شیرده» سخن می‌گفت و رئیس‌جمهور فعلی آمریکا می‌گوید بقیۀ کشورهای جهان چیزی بیش از وصلۀ شلوار جین آمریکا هم نیستند. حال اگر ملتی مانند ملت ایران برای دست یافتن به استقلال کشور خود به‌پاخیزد و همت مردان و زنان باایمان و فداکار خود که شهید قاسم سلیمانی اسوه و الگوی آنان است، اختیار ادارۀ کشور خود را به دست گیرد، از نظر قدرت‌های غربی مرتکب گناهی نابخشودنی شده است.
آری، از نظر کسانی که به کشورهای اسلامی به چشم «گاو شیرده» می‌نگرند کدام گناه بزرگتر و کدام تفکر خطرناک‌تر از این است که ملتی بخواهد در سیاست و اقتصاد و علم و فناوری و فرهنگ و سبک زندگی، استقلال داشته باشد و بر اساس ارزش‌های خود تصمیم بگیرد و موافق با هنجارهای خود عمل کند! زن ایرانی با رعایت حجاب که باید آن را نماد آشکار اعتقاد اسلامی و پرچم استقلال فرهنگی او دانست، به برهنگی و سبک زندگی غربی نه گفته است و غرب چنین جرأت و جسارتی را تحمل نمی‌کند.
فراموش کرده‌ایم که چند سال پیش چگونه یک مرد آلمانی به یک بانوی جوان مصری با چاقو حمله کرد و او را در برابر چشمان قاضی دادگاه و چشمان همسرش به جرم رعایت حجاب و پوشش اسلامی به قتل رساند. رفتاری که از بازیکنان تیم ملی فوتبال آلمان در اعتراض به ممانعت مسئولان کشور قطر از تبلیغ و ترویج نمادهای هم‌جنس‌گرایی در مسابقات جام جهانی مشاهده شد، نمونۀ دیگری از روحیه استکباری غربیان برای تحمیل هنجارهای خود در قلمرو امور جنسیتی به همۀ مردم جهان است.
بر خلاف آنچه تبلیغ می‌شود تجربۀ چهل و چهار سالۀ جمهوری اسلامی ایران ثابت کرده است که حجاب به‌هیچ‌وجه مانع حضور در فعالیت‌های اجتماعی و دست یافتن به موفقیت‌های علمی و هنری و ورزشی و اقتصادی و فرهنگی نیست. زن ایرانی در دفاع مقدس و جنگ تحمیلی هشت‌ساله نقشی ایفا کرده است که همچون ستاره‌ای بر تارک تاریخ می‌درخشد. امروزه نیز زنان مسلمان ایران با رعایت حجاب اسلامی در همۀ عرصه‌ها حضور دارند و روزبه‌روز دستاوردهای بهتر و بیشتری کسب می‌کنند.
زنان مسلمان ایران حق دارند از دولت‌های غربی که به بهانۀ نادیده گرفته شدن حقوق و آزادی‌های زن ایرانی به دلیل رعایت حجاب اسلامی، مدعی حمایت از آزادی زن در ایران می‌شوند بپرسند که چرا وقتی در بعضی از کشورهای منطقۀ ما، تا همین اواخر به زنان اجازۀ رانندگی داده نمی‌شد اعتراضی نمی‌کردند؛ و چرا وقتی نویسنده‌ای مانند «جمال خاشقچی» تنها به جرم چند انتقاد ربوده و قطعه‌قطعه شد و جسدش در اسید محو شد، از رعایت نشدن حقوق بشر نگران نشدند؟
سرانجام باید گفت مواجهه با آنچه در جامعۀ ما «بی‌حجابی» نامیده می‌شود باید کاملاً هوشمندانه و واقع‌بینانه باشد. چنانکه رهبر معظم انقلاب اسلامی هشدار دادند ضعف حجاب بعضی از بانوان را نباید به معنای بی‌اعتقادی آنان به مبانی دینی و مخالفت آنان با انقلاب و جمهوری اسلامی دانست و علاوه بر این باید علاوه بر چادر که حجاب سنتی و فراگیر زنان مسلمان ایران است، انواع دیگر حجاب را، که نمونه‌هایی از آن در دیگر کشورهای اسلامی نیز مشاهده می‌شود در چارچوب حکم شرعی حجاب محترم و مجاز دانست.»
شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر لزوم و اهمیت رعایت حجاب در جامعۀ ایران از همۀ دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این امر می‌خواهد که علاوه بر عمل به وظایف قانونی خود، در درجۀ اول با تبیین دیدگاه اسلام و قانون دربارۀ زن و مسألۀ حجاب به تحکیم مبانی اعتقادی بانوان، به ویژه نسل جوان به رعایت این فریضه الهی کمک کنند و ثانیاً در برخورد با بعضی هنجارشکنی‌ها در مسئله حجاب، مراقب باشند در دامی که دشمنان برای ملت ما طراحی کرده‌اند گرفتار نشوند و در زمین غرب که پیوسته درصدد ایجاد انواع دوگانه‌های سیاسی و اجتماعی میان ملت ماست، بازی نکنند.
