طرح موضوعات تعجبآوری چون لزوم ارائه دسترسی از سوی ایران به اماکن و افراد مورد نظر آژانس که با توافقات قبلی دو طرف نیز همخوانی ندارد، عملا خط و نشان کشیدن برای اعلام مخالفت آژانس با توافقی است که باید با اجرای آن موضوعات پادمانی بسته شود.
به گزارش جماران؛ نورنیوز نوشت: «جوزف بورل» ضمن خوشبینی نسبت به نزدیک شدن پایان مذاکرات گفت: «مذاکرات با هماهنگی اتحادیه اروپا به لحظه مهمی رسیده و این آخرین میلیمتر است. مذاکرات اکنون در مرحله تعیینکنندهای است.»
درست به همین دلیل است که مخالفین همیشگی توافق نیز تمام همت خویش را بهکار بستهاند تا به هر شکل ممکن مانع وقوع آن شوند.
در این میان یکی از موضوعاتی که دستآویز مخالفان قرار گرفته و با توجه به ایفای نقش موثر «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس در آن به چالشی سیاسی و تبلیغاتی در روند مذاکرات تبدیل شده، موضوع مسائل پادمانی میان ایران و آژانس است.
تهران از ابتدا بر این اصل تاکید داشته که بسته شدن پرونده ادعاهای پادمانی که همگی ریشه سیاسی دارد یکی از الزاماتی است که ایران در کنار دیگر الزامات مورد نیاز برای ورود به توافق مدنظر دارد.
بر این اساس حل و فصل این موضوع همواره در ردیف خطوط قرمز غیر قابل تغییر ایران بوده و در هیچ مرحلهای از مذاکرات نسبت به آن عقبنشینی صورت نگرفته است.
پیشبینی این مهم که جمهوری اسلامی ایران سازوکارهای مدنظر خود را برای تعیین تکلیف مسائل پادمانی باقیمانده در مذاکرات رفع تحریمها مطرح و بر آن تاکید نموده کار سختی نیست و باید آن را مفروض دانست.
حال اگر این پیشفرض منطقی را بپذیریم و خوشبینیهای هماهنگ کننده اتحادیه اروپایی را نیز نسبت به بالا رفتن شکلگیری توافق قرین به صحت فرض کنیم با تناقضی آشکار در اظهارات سیاسی مدیرکل آژانس روبرو خواهیم شد که در حکم شنا بر خلاف مسیر جریان رودخانه است.
طرح موضوعات تعجبآوری چون لزوم ارائه دسترسی از سوی ایران به اماکن و افراد مورد نظر آژانس که با توافقات قبلی دو طرف نیز همخوانی ندارد، عملا خط و نشان کشیدن برای اعلام مخالفت آژانس با توافقی است که باید با اجرای آن موضوعات پادمانی بسته شود.
بر این اساس؛ تناقضهای موجود میان ادعاهای اخیر گروسی با روند مذاکرات، نشان میدهد که شخص مدیرکل آژانس در حد توان خود، تلاش میکند که از حصول توافق جلوگیری کند.
نکته دیگر اینکه؛ ایران از ابتدا اعلام کرده که برای اطمینان از تحقق مطالباتش فرآیند راستیآزمایی را بهطور جدی مدنظر دارد. به صورت طبیعی این فرآیند در مورد همه تعهدات طرفهای مقابل از جمله بسته شدن پروندههای پادمانی مورد ادعای آژانس نیز باید در توافق احتمالی پیشبینی شده باشد.
در چنین شرایطی حتی اگر طرفین برای دستیابی به توافق به جمعبندی نیز برسند، رفتار گروسی فرآیند راستیآزمایی را با اختلال جدی روبرو خواهد کرد و دستیابی به توافق به معنی اجرای تعهدات متقابل از سوی طرفهای مختلف را غیر ممکن خواهد ساخت.