رزمندگان افغانستانی در هشت سال دفاع مقدس دوشادوش برادران ایرانی خود مانع از پیشروی دشمن بعثی به داخل خاک ایران شدند و تا روزهای آخر با تقدیم شهدا و جانبازانی برای دفاع از کیان مذهب تشیع ایستادگی کردند. آمار دقیقی از تعداد شهدای افغانستانی جنگ ایران و عراق در دسترس نیست.
به گزارش جماران؛ به نقل از خبرفوری، عضو بخش فرهنگی تیپ فاطمیون با بیان اینکه در رابطه با تعداد شهدا و جانبازان افغانستانی هشت سال دفاع مقدس هیچگونه آمار مشخصی وجود ندارد، اظهارداشت: وجود 2 تا 3هزار شهید افغانستانی در دفاع مقدس عددی غیر واقعی نیست
در هشت سال دفاع مقدس علاوه براینکه ما شاهد حضور مردان و زنان هم وطن مان در سنگر جبهه و حمایت از آن در شهرهای مختلف کشور بودیم. مردانی هم از افغانستان که آن روزها کشورشان در آتش جنگ می‌سوخت و به عنوان پناهنده جنگی به ایران آمده بودند در جبهه‌ها حضور پیدا کردند.
رزمندگان افغانستانی در هشت سال دفاع مقدس دوشادوش برادران ایرانی خود مانع از پیشروی دشمن بعثی به داخل خاک ایران شدند و تا روزهای آخر با تقدیم شهدا و جانبازانی برای دفاع از کیان مذهب تشیع ایستادگی کردند.
آمار دقیقی از تعداد شهدای افغانستانی جنگ ایران و عراق در دسترس نیست، «ظهیر مجاهد» طلبه جوان افغانستانی که سابقه حضور در سوریه در قالب «تیپ فاطمیون» را داشته است، و این روزها به عنوان عضو بخش فرهنگی تیپ فاطمیون مشغول به فعالیت است. او در این باره می‌گوید که تخمین بنیاد شهید از شهدای افغانستانی جنگ تحمیلی بین 2 تا 3هزار شهید است.
در هشت سال دفاع مقدس افغانستانی‌ها چند شهید دادند؟
مجاهد: با کمال تاسف باید گفت که در رابطه با تعداد شهدا و جانبازان افغانستانی هشت سال دفاع مقدس هیچگونه آمار مشخصی وجود ندارد. در صحبتی که با دوستان بنیاد شهید داشتم، تخمین آنها هم بین دو تا سه هزار نفر شهید است. اما یک مشکلی که وجود دارد این است من خودم بر سر مزار شهدای افغانستانی زیادی در مشهد، تهران ، اصفهان ، قم و دیگر شهرهای ایران رفته‌ام، هیچ قید و اشاره‌ای به غیرایرانی بودن آنها نشده است.
به همین دلیل در گذر زمان این مطلب به یک موضوع عادی تبدیل شده است و آمار شهدای افغانستانی با شهدای ایرانی باهم ادغام شده است.
به نظر شما چرا آمار مشخصی از شهدای افغانستانی وجود ندارد؟
مجاهد: موضوع اصلی که در این باره وجود دارد، این است که خود دوستان بنیاد شهید هم آمار مشخصی از رزمندگان و شهدای افغانستانی دفاع مقدس ندارند. در پژوهشی که یکی از دوستان افغانستانی انجام داده است، موضوعی به نام شهدای گمنام مطرح است. آیا با پیشرفت تکنولوژی امکان تشخیص هویت شهدای افغانستانی هشت سال دفاع مقدس فراهم نشده است؟
مگر خانواده‌ها پیگیر فرزندشان نبودند؟
مجاهد: ما شهیدی داریم به نام «عبدالرحیم جمشیدی» ایشان در امامزاده عبدالله ورامین دفن شده است، پیکر ایشان مدت‌ها در معراج و شهدا نگهداری شده است و عجیب این بود که هیچ کس پیگیر احوالات او نبوده است. چون خانواده او در افغانستان بوده‌اند، پیکر این شهید بلاتکلیف در معراج شهدای تهران بوده، بعدها او را داخل یک آمبولانس قدیمی می‌گذارند و به ورامین که محل اعزام شهید بوده می‌فرستند. در راه آمبولانس تصادف می‌کند، درب آمبولانس باز می‌شود و پیکر شهید بیرون می‌افتد. مهاجران افغانستانی که در آن اطراف بوده‌اند برای کمک می‌آیند که در این بین یک نفر شهید را می‌شناسد. و اینطور می شود که پیکر عبدالرحیم شناسایی می‌شود.
افغانستانی‌هایی که به جبهه رفتند همه ساکن ایران بودند؟
مجاهد: شاید این سئوال برای خیلی‌ها پیش بیاید که مگر در سال‌های جنگ ما چقدر مهاجر افغانستانی در ایران داشتیم که 2 تا 3هزار شهید افغانستانی داشته‌ایم. خیلی از رزمندگان افغانستانی در آن زمان از خود افغانستان به جبهه آمدند. مثل شهید جمشیدی. شهید دیگری داریم با نام شهید محمدعلی یعقوبی که از منطقه جاغوری افغانستان است، روایت است که مادرش کمر او را بسته و گفته برو از امام خمینی دفاع کن. ما معتقد هستیم و بنیاد شهید هم به این رسیده است که بخشی از شهدای گمنام هشت سال دفاع مقدس افغانستانی هستند و بازهم تاکید می‌کنم که عدد دو تا سه هزار شهید افغانستانی در دفاع مقدس عدد غیر واقعی نیست.
مهمترین دلیل افغانستانی‌ها در جبهه چه بود؟
مجاهد: عشق به امام خمینی(ره) مهمترین دلیل افغانستانی‌ها برای حضور در جبهه در هشت سال دفاع مقدس بوده است. من با شخصی صحبت کردم که می‌گفت زمانی که بیت امام در نجف زیر ذربین بود و ایرانی‌ها نمی‌توانستند حتی به محدوده خانه امام نزدیک شوند، ما افغانستانی‌ها به آنجا رفت و آمد داشتیم، بعثی‌ها فکر نمی‌کردند که افغانستانی‌ها به دلیل ارادتی که به امام دارند به خانه ایشان رفت‌وآمد می‌کنند. یک روز دفتر امام کاستی به من داد تا به تهران منتقل کنم، در داخل حجره دل و روده کاست را در آوردم و دور پاکتی شلوارم جاسازی کردم و خود را به تهران رساندم، در تهران بچه‌هایی که می‌شناختم این کاست را تکثیر کردند و بعد دوباره در پاکتی شلوار جاساز کردم و همان نوار را به کابل بردم.
برای شهدای افغانستانی دفاع مقدس یادواره برگزار نکردید؟
مجاهد: متاسفانه ما چند تا طرح برای ماندگاری نام شهدای افغانستانی به مسئولان ارائه کردیم، اما متاسفانه توجهی نشد. ما نیازمند این هستیم که مردم نام این شهدا را بشنوند و آنها برایشان یادآوری شود، در شهر مشهد و در بهشت رضا آرامگاه نزدیک به 700شهید افغانستانی را داریم، اما حتی یک نماد از شهدای غیرایرانی در حرم و سطح شهر نداریم. برای برگزاری یادواره هم ما خیلی پیگیری کردیم اما اتفاقی نیفتاد.
