در نامه 870 تن از دانشگاهیان ایران به رییس دانشگاه تهران آمده است: حذف آقای دکتر امیدی نه تنها صدمهای جدی به بدنه علمی دانشگاه تهران و دانشجویان رشته سیاستگذاری و رفاه اجتماعی ـ که بسیاری از آنها به امید آنکه شاگرد ایشان باشند به این رشته آمدهاند ـ میزند، بلکه صدمهای جدی برای کل حاکمیت و جامعه نیز خواهد بود.
به گزارش جماران؛ 870 نفر از اساتید، دانشجویان و دانشگاهیان ایران در نامهای به رییس دانشگاه تهران خواستار بازگشت دکتر رضا امیدی به دانشگاه شدند.
در میان امضاکنندگان این نامه، اسامی اساتید و پژوهشگران نامآشنای علوم انسانی ایران از رشتهها، نسلها و سنتهای علمی مختلف نظیر یوسف اباذری، ابراهیم توفیق، علی اصغر سعیدی، محمدجواد غلامرضا کاشی، سارا شریعتی، حسین مصباحیان، عباس کاظمی، میرطاهر موسوی، بهاره آروین، سمیه توحیدلو، تقی آزاد ارمکی، محمدرضا جلاییپور، هادی جلیلی، پیام روشنفکر، حجتالله میرزایی به چشم میخورد.
متن این نامه به این شرح است:
«جناب آقای دکتر مقیمی
ریاست محترم دانشگاه تهران
با سلام و احترام
متأسفانه خبردار شدهایم که در روزهای اخیر، آقای دکتر رضا امیدی از اساتید برجسته دانشکده علوم اجتماعی در حوزه سیاستگذاری و رفاه اجتماعی با حکم مسئولین دانشکده و دانشگاه اخراج شدهاند.
خبری بسیار نگرانکننده که میتواند موجب ناامیدی بسیاری از دانشجویان، اساتید و دیگر اصحاب علوم اجتماعی نسبت به آینده دانشگاه و کشور باشد. دکتر امیدی، از صاحبنظران حوزه رفاه اجتماعی هستند و صلاحیت علمی، تخصصی و منش اخلاقی ایشان از لحاظ دغدغهمندی برای اصلاح امور کشور بر هیچ کس پوشیده نیست. استادی واقعی که هرگز منافع شخصی را بر منافع علمی، اجتماعی و ملی ترجیح نداده و در تمام طول زندگی علمیاش، خود را وقف تحصیل، آموزش و مشاوره نموده و لحظهای دست از تلاش برای اصلاح امور سیستم رفاهی کشور برای مواجهه و حل بحرانهایی که امروز گریبان حاکمیت و مردم را گرفته برنداشته است.
در حال حاضر که فقر، نابرابری و تبعیضهای طبقاتی و اجتماعی روز به روز در این کشور افزایش پیدا میکند، دغدغه دکتر امیدی برای ترویج سیاستهای رفاهی به سود طبقات محروم، توجه به مسئله عدالت در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و آموزشی، مسئله بازنشستگان و صندوقهای بازنشستگی و... بسیار حائز اهمیت است، اما به جای آنکه از این دانش و تخصص و تجربه استفاده شود تا در این شرایط دشوار اقتصادی و معیشتی، باری از دوش جامعه برداشته و گامی در راستای تحقق عدالت برداشته شود، متأسفانه شاهد آن هستیم که ایشان بعد از تحمل سختیهای فراوان در دوران تدریس خود در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران، این گونه به بهانه استعلام نهادهای امنیتی از عرصه آکادمی حذف میشوند، حال آنکه طبق آخرین استعلام از نهادهای مربوطه، پاسخ مثبت اعلام شده و در حال حاضر هیچ مانعی برای حضور ایشان در دانشگاه وجود ندارد.
جناب آقای دکتر مقیمی
حذف آقای دکتر امیدی نه تنها صدمهای جدی به بدنه علمی دانشگاه تهران و دانشجویان رشته سیاستگذاری و رفاه اجتماعی ـ که بسیاری از آنها به امید آنکه شاگرد ایشان باشند به این رشته آمدهاند ـ میزند، بلکه صدمهای جدی برای کل حاکمیت و جامعه نیز خواهد بود. دکتر امیدی همواره با مشاورههای کارشناسی و تخصصی خود، با مقالات ارزنده و سخنرانیهای دقیق و نقادانه، توجه سیاستگذاران را به سمت مسئله عدالت جلب نموده و از آن دسته اساتیدی نبوده که صرفاً به بیان نظرات و انتقادات کلی اکتفا کنند، بلکه راهکارهای اجرایی و عملی مشخصی برای برون رفت از بحرانها ارائه میکرده است که در صورت اجرا، میتوانسته سرنوشت بخش بزرگی از جامعه را تغییر دهد. لذا با توجه به اینکه در حال حاضر هیچ گونه مشکلی از سوی نهادهای امنیتی برای حضور ایشان در دانشگاه وجود ندارد و این تصمیم صرفاً از طرف مسئولین دانشگاه بوده است، ما دانشگاهیان، از شما درخواست میکنیم با تجدیدنظر قرار دادن حکم اخراج و مساعدت در بازگشت ایشان به تدریس، جامعه و دانشگاه را از حضور پرثمرشان محروم نکنید.»