تا اینجای کار به نظر می‌رسد که در پیگیری دولت در سایه سعید جلیلی بیش از دیگران عزم جزمی دارد؛ اما تا اینجای کار مشخص نیست او و همراهانش در هشت سال گذشته و در قالب دولت در سایه چه تأثیری بر عرصه سیاسی و اجرائی کشور گذاشته‌اند؟

به گزارش جماران؛ روزنامه شرق نوشت: سعید جلیلی به‌تازگی گفته است که «هر دانشگاه می‌تواند یک دولت سایه یا دولت شاهد برای کمک به دولت باشد. دانشگاه‌های ما باید این را کار و دغدغه خود بدانند که چطور می‌توان به دولت کمک کرد».

او در توضیح اینکه مصداق دولت در سایه چیست، چنین تشریح کرده است: «در مناظرات انتخاباتی مفهومی تحت عنوان دولت سایه مطرح شد که یکی از مصادیقش بسیج استادان است که می‌تواند با فعالیت خود سایه به سایه مسائل را دنبال کند».

او افزود: «استادان و به‌ویژه بسیج استادان می‌توانند اگر کار درستی در حال انجام است، برای تسریع آن به دولت کمک کنند و اگر کار ناقصی دنبال می‌شود، با رصد وقایع برای کمک به دولت وارد میدان شود».

جلیلی با اشاره به‌ آغاز به کار دولت منتخب در روزهای آینده افزود: «این فرصت امروز وجود دارد و باید چهار سال آینده با اقداماتی جهادی به جهشی جدی دست یافت. نماینده رهبر انقلاب در شورای عالی امنیت ملی همراهی مردم را در به‌ثمر‌نشستن اقدامات دولت مؤثر خواند و گفت: تلاش همگانی ازسوی مردم و دولت برای موفقیت دولت‌ لازم است. این‌طور نیست که فکر کنیم با چند جلسه کار تمام شده است. باید ببینیم‌ چه کاری می‌توانیم انجام دهیم که در چهار سال آینده به موفقیت برسیم».

 

دولت بدون کمک ملت و نخبگان نمی‌تواند این بار سنگین را به دوش بکشد

 

جلیلی با اشاره به اینکه دولت بدون کمک ملت و نخبگان نمی‌تواند این بار سنگین را به دوش بکشد، تأکید کرد: «زمانی دولت، رقیب شما و زمانی رفیق شماست که در هر صورت باید کمک کنیم مشکلات حل شود». او خاطر‌نشان کرد: «هر دانشگاه می‌تواند یک دولت سایه یا دولت شاهد برای کمک به دولت باشد. دانشگاه‌های ما باید این را کار و دغدغه خود بدانند که چطور می‌توان به دولت کمک کرد. اگر در زمینه‌ای کاری موفق و درست در حال شکل‌گیری است، کمک کنند که‌ بهتر انجام شود و موانع را با کمک خود بردارد. ‌اگر نکاتی مغفول مانده با رصد هوشیارانه به تصحیح آن کمک کنند؛ چراکه در هشت سال گذشته مشکلاتی بوده است که جبران آن تلاش جدی می‌خواهد».

البته این سخنان جلیلی تازگی ندارد و او بعد از مشخص‌شدن نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 در پیام تبریکش به روحانی نوشت: «معتقدان به گفتمان انقلاب اسلامی وظیفه و حق خود می‌دانند با نگاهی ملی و فراتر از رقابت‌های انتخاباتی به‌مثابه دولت در سایه در چارچوب قانون و اخلاق، منتخب ملت و دولت او را در جهت رفع کاستی‌ها، تصحیح ایرادها و حرکت در مسیر خدمت به مردم... یاری کنند و بیانگر مطالبات مردم باشند».

در همان سال در کنار جلیلی، ضرغامی هم با مطرح‌کردن اینکه رئیسی می‌تواند آلترناتیوی قوی برای روحانی باشد، نوشته بود: «به جناب آقای رئیسی خدا قوت می‌گویم. او با پشتوانه قریب به ١٦‌ میلیون رأی که در تاریخ انتخابات کشور به‌عنوان نفر دوم بی‌سابقه است، وضعیتی استثنائی دارد. او می‌تواند در جایگاه نظارتی و آلترناتیوی قوی نسبت‌به دولت، در پیگیری مطالبات مردم و ضمانت اجرائی وعده‌ها نقش تاریخی ایفا کند».

بعد از آن و در سال 94 شایعه شد که احمدی‌نژاد هم در‌پی ایجاد دولت در سایه است؛ حتی گفته می‌شد که او احکام اعضای این کابینه در سایه را هم صادر کرده است! تسنیم نوشته بود که سیدمجتبی ثمره‌هاشمی دستیار ارشد محمود احمدی‌نژاد در دولت دهم است که طبق خبر این رسانه‌ها در دولت در سایه احمدی‌نژاد مسئولیت «حوزه نهاد ریاست‌جمهوری و ارتباطات مردمی» را کسب کرده است؛ اما ثمره این خبر را تکذیب کرده و گفته بود: «جای تأسف دارد که حجم عملیات روانی علیه دولت‌های نهم و دهم در این روزها افزایش چشمگیری یافته است».

 

جلیلی و همراهانش در قالب دولت در سایه چه تأثیری بر عرصه سیاسی و اجرائی کشور گذاشته‌اند؟

 

حتی محسن رضایی هم در رقابت‌های انتخاباتی سال ٨٨ به‌‌طور‌جدی تشکیل دولت سایه با حضور «سابقون» را جزء برنامه‌های خود ذکر کرده بود؛ به‌‌طوری‌ که کارکرد آن نظارت و مشورت و رصد باشد تا کشور در مواقع خاص و بزنگاه‌ها غافلگیر نشود. احزاب جمع‌وجور و کوچک‌تری مانند نواندیشان ایران اسلامی هم آن زمان به‌نظور تعمیق فرهنگ سیاسی و حزبی در مقاطعی اعلام آمادگی کردند تا دولت در سایه تشکیل دهند.

به هر روی تا اینجای کار به نظر می‌رسد که در پیگیری دولت در سایه سعید جلیلی بیش از دیگران عزم جزمی دارد؛ اما تا اینجای کار مشخص نیست او و همراهانش در هشت سال گذشته و در قالب دولت در سایه چه تأثیری بر عرصه سیاسی و اجرائی کشور گذاشته‌اند؟

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.