مسعود پزشکیان نماینده تبریز در مجلس و کاندیدای احتمالی انتخابات 1400 می گوید: من خودم بین اصلاح طلبی و اصولگرایی فرقی قائل نیستم ولی به هر حال دو جهت گیری در انتخابات مطرح است. بنده به دنبال این نیستم که حتما رئیس جمهور شوم. به دنبال این هستم که مشارکت اجتماعی در انتخابات بالا برود. اگر ما توانستیم مشارکت ملی را محقق کنیم، آن زمان هر شخصی که رای آورد باید از ظرفیت تمامی افراد فارغ از جهت گیری های سیاسی استفاده کند.
به گزارش جماران؛ به نقل از تسنیم، عضو کابینه دولت اصلاحات که برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده گفت که با لاریجانی ائتلاف نمی کند و به نفع دیگر کاندیداهای اصلاح طلب نیز کنار نخواهد رفت.
وی در پاسخ به این سوال که در صورت پیروزی در انتخابات آیا برنامه ای برای مدیریت کشور دارد؟ گفت: با وجود سیاست های کلی نظام و برنامه 5 ساله توسعه که توسط مجلس تدوین می شود، دیگر نیاز نیست که برنامه ای بدهم.
وزیر بهداشت و درمان دولت اصلاحات معتقد است ستاد ملی مبارزه با کرونا نه رویکرد کارشناسانه دارد و نه دارای اختیارات لازم برای اتخاذات تصمیمات بزرگ است. پزشکیان در عین حال راهکار مهار کرونا را قرنطینه می داند و تاکید دارد که با شل کن سفت کن نمی تواند این ویروس را ریشه کن کرد.
به عنوان سوال اول بفرمایید که آیا شما برای حضور در عرصه رقابت های انتخابات ریاست جمهوری برنامه مدونی دارید؟
پزشکیان: منظور از برنامه در کشور ما با معنی اصلی آن تفاوت دارد. منظور از برنامه در ایران یعنی جهت گیری و سیاست. الان ما یک سیاست های کلی داریم که سیاست های کلی مقام معظم رهبری است که هر شخصی روی کار بیاید باید در چارچوب این سیاست ها حرکت کند و اگر دولت هایی که در این 20 سال آمدند چشم انداز توسعه کشور را در دستور کار قرار می دادند و به آن عمل می کردند ما امروز اینجا نبودیم که الان هستیم. پس دولت ها فقط حرف زدند و شعار دادند.
بنابراین سیاست من برای اداره کشور تا حدود زیادی مشخص است و نیازی به نوشتن برنامه ندارد. مضاف بر این که ما برنامه پنج ساله توسعه را نیز در اختیار داریم که می توان از آن نیز استفاده کرد. بنا نیست یک برنامه ای بنویسم که در تضاد با برنامه توسعه پنج ساله باشد.
تازه آنچه که در برنامه توسعه مجلس است آن هم برنامه نیست و اهداف است و از نظر علمی هدفگذاری است. بنابراین سیاست گذاری از سوی مقام معظم رهبری صورت گرفته. اهدافی نیز در مجلس در قالب برنامه پنج ساله تعیین می شود. حالا چگونه باید این را اجرا کرد اصولا باید تاکنون هر سازمان و هر وزارتخانه ای برنامه خود را مشخص می کرده ولی مشکل مملکت ما این است که چه در دولت و چه در مجلس عزمی برای اجرای برنامه های نوشته شده نداریم.
در عین حال به سراغ نگارش برنامه های پنج ساله جدید می رویم و در آنها اهداف جدیدی را تعریف می کنیم. این یعنی دیوانگی و غیر علمی عمل کردن. مثل این است که شما مشغول ساخت یک اسکلت باشید و تمام نشده به سراغ ساخت اسکلت دیگر بروید.
یکی از دلایلی که 6 برنامه توسعه به اهداف خود نرسیده این است که هر کس که روی کار می آید، به سلیقه خود این برنامه را اجرا می کند و استراتژی واحدی وجود ندارد. بنابراین بنده معتقدم هرکس که رئیس جمهور شد باید بر مبنای سیاست های کلی نظام حرکت کند و صرفاً تاکتیک ها و جهت گیری هایی که در دوره های قبلی معیوب بوده را اصلاح کند. اینکه هر کس که روی کار می آید، یک جهت گیری تازه تعریف کند، دیوانگی است.
**برای کاندیداتوری نه با خاتمی جلسه داشتم و نه از ایشان مشورت گرفته ام
آقای دکتر شما برای کاندیداتوری با آقای خاتمی هم مشورت کرده اید؟
پزشکیان: من با هیچ کس مشورتی نکرده ام.
جلسه ای هم با ایشان نداشتید؟
پزشکیان: خیر، جلسه ای هم نداشتم.
یعنی نظر ایشان برای شما مهم نیست؟
پزشکیان: نظر هرکس در این مملکت بخصوص آدم هایی که الیت و تاثیرگذار هستند خیلی مهم است. هر کس در ایران مسئول می شود، مسئول ایران و مردم این مملکت است و مسئول گروه و جریان خاصی نیست. در نتیجه اگر قرار است که کسی کاندیدا شود، هرچه که بتواند قشرهای بیشتری از جامعه را با خود همراه کند، قطعا می تواند تاثیرگذاری بیشتری در صحنه رقابت ها داشته باشد.
ما در این وضعیتی که قرار گرفتیم باید کاری کنیم که با وحدت و انسجام جلو برویم. زمانی می توانیم سیاست های کلی نظام را محقق کنیم که همه جریان ها و گروه های سیاسی با هم وحدت داشته باشند و از تمام ظرفیت ها استفاده شود.
هر گروهی که به قدرت می رسد هرچه ظرفیت دیگر گروه ها را کنار بگذارد در واقع قدرت اجرایی کشور را پایین آورده و در نقطه مقابل اثرگذاری و قدرت نفوذ دشمن را بیشتر کرده است.
منظور شما از وحدت چیست؟
پزشکیان: وحدت در چارچوب سیاست. شما الان به پزشک مراجعه می کنید، دنبال فردی می روید که مسلمان و نمازخوان است یا این که دنبال فردی می روید که دارای تخصص بالاتری است؟
به این رویکرد در سیاست تکنوکراسی می‌گویند.
پزشکیان: اسم آن را شما می گذارید. من می گویم یک سیاست کلی را مقام معظم رهبری برای کشور تعیین کرده است، آیا با یک شخصی که علم، تخصص و تجربه دارد می تواند به این هدف برسید یا یک آدم حزب الله و نماز شبخوان که کارنابلد است.
با این رویکردی که شما بیان می کنید، اگر به عنوان رئیس جمهور انتخاب شدید و مثلا برای وزارت مسکن به یک گزینه اصولگرا که عضو جبهه پایداری است، رسیدید آیا این شخص را به عنوان وزیر معرفی می کنید؟
پزشکیان: تفاوتی نمی کند.
آیا خرده اصلاح طلبان به خودتان را می پذیرید؟
پزشکیان: من دارم می گویم باید به هدف رسید، شما می گویید خرده این و آن را می پذیرید؟ اگر یک آدمی با آن شاخصه هایی که اشاره کردم وجود داشته باشد، قطعا این کار را می کنیم.
حتی اگر عضو جبهه پایداری باشد؟
پزشکیان: تفاوتی نمی کند، می خواهد عضو هر جبهه ای که شما می گویید باشد. البته مشکل جبهه پایداری این است که می خواهد تمامیت خواهی کند. اگر این را بپذیرد که در چارچوب برنامه تعیین شده حرکت کند و هدف او صرفا اجرای سیاست های تعیین شده باشد، ما از او استفاده می کنیم.
به نظر شما این انتقاد که از ظرفیت چهره های متخصص فارغ از جناح سیاسی آنها، استفاده نشد، به دولت آقای روحانی وارد است؟
پزشکیان: به تمام دولت ها و تمام مجلس ها وارد است. من می گویم شعار دادن که کار سختی نیست. ما مسلمانان مدعی هستیم که قرآن برنامه دقیقی برای رسیدن به اهداف عالی را بیان کرده است اما چرا از این برنامه استفاده نمی کنیم. برای اینکه لازمه استفاده کردن از برنامه های مدون شده در قرآن، داشتن علم و پس از آن مهارت داشتن و باور داشتن به راهی که در راستای آن حرکت می کنیم، است. شما نمی توانید بدون این مقدمات به اهداف برسید.
منظور شما این است که اگر شما به جای آقای روحانی رئیس جمهور شده بودید، برخی از اعضای کابینه آقای احمدی نژاد را حفظ می کردید؟
پزشکیان: بله، بر اساس شاخص ها عمل می کردم. هر کدام از آنها اگر شاخص ها را داشتند، باید از آنها استفاده می شد. ما ابتدا باید با مشورت گرفتن از کارشناسان و متخصصان در حوزه های مختلف شاخص های اصلی برای مدیران را تعیین کنیم و سپس افراد را با آن شاخص ها چک کنیم.
پس شاخص شما توانمندی افراد است نه خط سیاسی آنها
پزشکیان: شاخص من برای انتخاب مدیران، داشتن، علم، باور و توانمندی است.
با این اوصاف اگر مردم به شما رای بدهند، دولت آقای روحانی را ادامه خواهید داد یا اینکه دست به اصلاحات گسترده خواهید زد؟
پزشکیان: وقتی می گویم با شاخص عمل خواهیم کرد، یعنی اینکه افراد را با شاخص های تعیین شده انتخاب می کنیم.
** مخالف وضع موجود هستم
اگر مردم از شما بپرسند که شما مدافع وضع موجود هستید یا منتقد چه می گویید؟
پزشکیان: معلوم است که مخالف وضع موجود هستم. مگر سیاست های کلی وضع موجود را قبول می کند. مگر قرار نبود در منطقه اول شویم؟ چرا نیستیم؟ برای اینکه نتوانستیم سیاست های کلی را پیاده سازی کنیم. بنابراین شکی نیست که منتقد وضع موجود هستم. البته وضع موجود تنها به دولت بازنمی گردد. به مجلس، قوه قضاییه و نحوه دخالت همین چهره های تاثیرگذار و اصطلاحا الیت نیز مرتبط است. یعنی اینطور نیست که شما یک فرد یا یک قوه را مقصر وضع موجود بدانید.
در مدیریت و در علم به دنبلا پیدا کردم مشکل و تلاش برای حل مشکل هستند و به دنبال مقصر نیستند در حالی که ما در ایران یاد گرفتیم که صرفا به دنبال مقصر باشیم و همه گناهان را به گردن او بیندازیم. 40 سال است که آدم ها را عوض می کنیم که مشکل را حل کنند. در حالی که مشکل همیشه سر جای خودش باقی می ماند.
انتخاب ما اصلاح طلبان محدود بود و تصور جمعی این بود و آن اشخاص الیت گفتند که جمع شوید و به این آدم رای دهید. در نتیجه جمع شدیم به آن آدم رای دادیم.
یعنی اگر به عقب بازگردید باز هم به آقای روحانی رای می دهید؟
پزشکیان: بستگی دارد که چه افرادی کاندیدا باشند.
همان کاندیداهایی که در سال 92 و 96 مطرح بودند.
پزشکیان: بله، اگر همان چهره ها به عنوان کاندیدا بودند، باز هم به آقای روحانی رای می دادم. کلیت قضیه این است که هر کس در این ساختار بیاید و با این روش عمل کند، خروجی بهتر از آقای روحانی نخواهد داشت.
الان تعدادی از افرادی که شما به آنها می گویید جبهه پایداری وارد مجلس شده اند. آیا توانسته اند گرهی از مشکلات مردم باز کنند؟ حرف زدن که کاری ندارد ولی اینکه در یک جایگاهی قرار بگیرید و بتوانید اثرگذاری مثبتی داشته باشید، آن زمان است که می توانید ادعا کنید که توانمند هستید.
گفته می شود یکی از اثرگذاری های مثبت مجلس یازدهم، قانون هسته ای بود که موجب شد تا طرف های غربی برای احیای برجام به تکاپو بیفتند.
پزشکیان: این یک بحث کارشناسی است. اینکه آیا برجام احیا می شود یا نه را گذر زمان مشخص خواهد کرد.
شما اگر رئیس جمهور شوید چه سیاستی در قبال برجام خواهید داشت؟
پزشکیان: بنده عقیده ام این است که آنچه که سیاست های کلی نظام در حوزه سیاست های خارجی است باید اجرا شود. از نظر من گفتگو کردن و صحبت کردن جای بحثی ندارد. قرآن در همان جا که می گوید موشک داشته باش، اسلحه داشته باش بلافاصله نیز می گوید که وقتی تو را دعوت کردند با آنها صلح کنی، دعوت آنها را بپذیر و اگر خواستند کلاه سر تو بگذارند هم خدا هست و هم مردم هستند.
حضرت علی(ع) نیز به مالک می فرمایند که صلحی که دشمنت تو را به آن دعوت می کند را دفع نکن اما بعد از آن تاکید می کنند که به شدت از دشمنت حذر کن. چرا که شاید او خواسته با تو صلح کند تا بعد از آن به تو ضربه بزند.
**برجام نبود نمی توانستیم با چین توافق کنیم
برجام به کدام یک از این مفاهیمی که شما گفتید، نزدیکتر است؟
پزشکیان: برجام یا هر چیزی شبیه به آن. مثلا همین تفاهنامه ای که با چین امضا کردیم کار درستی است. اما باید حواست را جمع کنی که سرت کلاه نرود.
یعنی مثل برجام نشود؟
پزشکیان: شما فکر می کنید برجام به نفع ما تمام شده یا به ضرر ما؟
نظر شما چیست؟
پزشکیان: در دنیای سیاست نه حرف شما صددرصدی به کرسی می نشیند نه حرف طرف مقابل. آمریکا و ترامپ می خواست همه چیز ما را خراب کند، چرا نتوانست؟ ترامپ می خواست ما را ذلیل کند. چرا نتوانست؟ آیا ترامپ به همه اهداف خود رسید؟ اگر ما در برجام ضرر کردیم چرا اسرائیل انقد دست و پا میزند که ما از آن بیرون بیاییم؟ آنهایی که می گویند ما از برجام بیرون بیاییم با اسرائیل و تندروهای آمریکا چه فرقی دارند؟
سود برجام برای ما چه بوده در این سالها؟
پزشکیان: حرف من این است که آن کاری که دشمن می کند تا ما از برجام خارج شویم نشان دهنده این است که برجام برای ما سود داشته است. همین الان توطئه هایی که اسرائیل به راه انداخته مگر هدفش تحریک ایران برای خروج از برجام نیست؟ این که ما در برجام به همه اهدافمان نرسیدیم که حرف درستی است، برای آنها دشمنان ما نمی خواهند که ما به اهدافمان در برجام برسیم.
دستاورد مشخص برجام برای ما چه بود؟
پزشکیان: ما به دستاوردی رسیدیم که آمریکا در این مدت خودش را کشت که یک قطعنامه علیه ما صادر کند ولی نتوانست. به آن دستاورد رسیدیم که آدمی مثل ترامپ اگر می توانست در این نبرد پیروز شود، باز هم رئیس جمهور آمریکا می شد، به این دستاورد رسیدیم که کشورهایی مثل چین و روسیه و حتی اروپایی ها علیه آمریکا رای دادند و ما امروز می توانیم با چینی ها قرارداد همکاری امضا کنیم. در صورتی که در زمان اوباما چین و روسیه علیه ما در شورای امنیت سازمان ملل رای می دادند.
آقای پزشکیان این بحثی که شما می فرمایید در عمل برای ایران تفاوتی نمی کند، چرا که فشارهای اقتصادی بر مردم ایران به اذعان رئیس جمهور حتی بیشتر از دوران پیش از برجام شده است.
پزشکیان: بله آن که درست است.
با این اوصاف وقتی اضافه شدن یا کم شدن قطعنامه ها تفاوتی در وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم نمی کند، منافع برجام برای مردم چه بود؟
پزشکیان: همین که ما الان می توانیم با چین و روسیه صحبت کنیم و اروپایی ها علیه آمریکا در سازمان ملل رای می دهند آیا شکست برجام است یا پیروزی آن؟ می خواهم بگویم یکی از مزیت های برجام این بود که آمریکا را منزوی کرد.
آیا هدف ما از امضای برجام منزوی کردن آمریکا بود یا برداشته شدن تحریم ها.
پزشکیان: تحریم های آمریکا که از نظر شماها کاغذ پاره بود! همین الان هم یک سری ها در کشور هم صدا با عربستان، تندروهای آمریکا و اسرائیل می گویند که تحریم ها کاغذپاره است.
آقای دکتر! روزنامه های اصلاح طلب روز بعد از اجرای برجام، یکصدا گفتند که تحریم ها فرو پاشید و تمام شد.
پزشکیان: شما از من نظر می خواهید یا روزنامه اصلاح طلب؟ من مدافع روزنامه های اصلاح طلب و یا سخنگوی x یا y نیستم. من نظر خودم را می گویم. به نظر من برجام پنجره ای را برای ما باز کرد که بتوانیم....
بتوانیم آمریکا را تحقیر کنیم؟
پزشکیان: بتوانیم قدرت چانه زنی مان را بالا ببریم. شما تصور می کنید اگر برجام را امضا نمی کردیم سفره های مردم رنگین می شد؟
ما در برجام بسیاری از امکانات و دستاورهای هسته ای را از دست دادیم.
پزشکیان: شما اصلا امکاناتی از اول نداشتید.
پس اساساً به چه دلیلی پای میز مذاکره با ایران نشستند؟
آمریکایی ها از اول مدعی بودند که ایران به دنبال ساخت سلاح هسته ای است. آنچه که قدرت چانی زنی به ما می دهد این است که آنها نمی خواهند ما سلاح هسته ای داشته باشیم. مقام معظم رهبری می گویند که ما قصد ساخت سلاح هسته ای را نداریم. بنابراین هدف ما از برجام این بود که بتوانیم توانمندی علمی هسته ای را بالا ببریم که این موضوع در برجام قید شده است.
آقای صالحی با توجه به توان علمی که دارد می گوید توانمندی هسته ای ما ضعیف نشده است. بازگشت سریع ایران به حالت قبل از برجام نیز گویای این واقعیت است.
همین مشکل مرغ و گوشت و میوه که شما می گویید بخشی از آن زاییده مدیریت ما و بخشی دیگر زاییده سیاست های ما است. ما با هم دعوا می کنیم و یک سری از مردم را هم تحویل نمی گیریم. و الا کسی نگفته است که دولت ضعف جدی در مدیریت نداشته است.
شما جدی ترین ضعف دولت را چه می دانید؟
پزشکیان: جدی ترین ضعف در اختلاف ما است. یکی از دلایل اصلی که کشور در پرتگاه قرار گرفته اختلافات است که میان ما به وجود آمده است.
** باید برای مقابله با کرونا اعلام حکومت نظامی می‌شد
آقای دکتر عامل شیوع پیک چهارم کرونا هم وجود اختلافات بود؟
پزشکیان: من متخصص قلب هستم و می دانم که وظیفه اصلی قلب پمپاز خون است. در بدن اگر از دو کانون خون به سمت اعضا پمپاژ شود آدم احساس سرگیجه می شود و هر چه قدر این کانون هایی که تصمیم به پمپاژ خون می گیرند بیشتر شود، بدن و قلب ضعیف تر می شود.
ستاد ملی کرونا به ریاست آقای روحانی هم اساسا برای همین تشکیل که کانون مدیریت کرونا یک جا باشد.
پزشکیان: من از روز اول گفتم که ساختار ستاد ملی کرونا علمی نیست.
چطور باید این ساختار علمی می شد؟
پزشکیان: یک ستاد جنگ باید تشکیل می شد که دولت بخشی از این ستاد می بود.
یعنی شما معتقد هستید که رئیس جمهور نباید رئیس ستاد کرونا می شد؟
پزشکیان: این ستاد اختیارات کافی را ندارد.
چه اختیاراتی باید داشته باشد که ندارد؟
پزشکیان: مثلا من الان می گویم باید حکومت نظامی اعلام شود. آیا ستاد کرونا قابلیت اجرا آن را دارد؟ قطعا اینطور نیست. چرا که مجلس باید آن را تصویب کند.
مگر ستاد کرونا اختیارات ویژه ندارد و تصمیمات آن لازم الاجرا نیست؟
پزشکیان: طبق قانون اعلام حکومت نظامی باید به تصویب مجلس برسد.
یعنی شما معتقدید که باید حکومت نظامی اعلام می شد تا کرونا جمع شود؟
پزشکیان: بله نظر من این است که اگر یک ماه آنجایی که کرونا شناسایی شد، قرنطینه می شد، این ویروس در سراسر کشور پخش نمی شد. کاری که چین کرد. چین استان ووهان را که 250 میلیون نفر جمعیت دارد را با قدرت قرنطینه کرد و توانست ویروس را کنترل کند. علت این که ما نمی توانیم ویروس را کنترل کنیم این است که قدرت تصمیم گیری نداریم. با شل کن سفت کن نمی توان کرونا را جمع کرد. این ویروس امروز بیشتر از داعش از ما تلفات می گیرد.
**به نفع لاریجانی یا عارف کنار نمی روم
کمی از این بحث فاصله بگیریم. گفته می شود ممکن است شما گزینه ائتلافی با آقای لاریجانی باشید.
پزشکیان: نه من با هیچکس در این رابطه صحبت نکردم و قرار هم نیست با کسی ائتلاف کنم ولی در جمع بندی اگر رای مردم هرچه باشد، سر خم می کنم.
رای مردم یعنی بعد از صندوق ها؟
پزشکیان: خیر، قبل از انتخابات اگر جمع بندی نظر مردم در نظرسنجی این باشد که مثلا فرد دیگری بهتر از بنده است، به نفع او کنار می روم.
مثلا اگر نظرسنجی ها بگوید که آقای رئیسی جلوتر از همه است، شما به نفع ایشان کنار می روید؟
پزشکیان: اینجا بحث جهت گیری های سیاسی مطرح می شود. من خودم بین اصلاح طلبی و اصولگرایی فرقی قائل نیستم ولی به هر حال دو جهت گیری در انتخابات مطرح است. بنده به دنبال این نیستم که حتما رئیس جمهور شوم. به دنبال این هستم که مشارکت اجتماعی در انتخابات بالا برود. اگر ما توانستیم مشارکت ملی را محقق کنیم، آن زمان هر شخصی که رای آورد باید از ظرفیت تمامی افراد فارغ از جهت گیری های سیاسی استفاده کند.
**لاریجانی خودش را اصلاح طلب نمی داند؛ ما در مجلس دهم فقط به او کمک کردیم
اگر نهاد اجماع ساز در نهایت گفت که به نفع آقای عارف کنار بروید، شما این کار را می کنید؟
پزشکیان: گفتم که جمع بندی نظر مردم می تواند در نظر نهایی من موثر باشد ولی اینکه یک نهادی به من بگوید که چکار کنم، نه من این رویه را نمی پذیرم.
شما جهت گیری آقای لاریجانی را اصلاح طلبانه می دانید؟
پزشکیان: آیا آقای لاریجانی خودش را اصلاح طلب می داند؟
شما ایشان را چه می دانید؟
پزشکیان: من چه می دانم.
پس چرا حزب کارگزاران آقای لاریجانی را گزینه مناسبی برای ریاست جمهوری می داند؟
پزشکیان: من چه می دانم. بروید از خود کارگزارانی ها بپرسید. آیا آقای لاریجانی آن زمان که در مجلس بود اصلاح طلب بود یا اصولگرا؟
پس چرا با لیست اصلاح طلبان وارد مجلس دهم شد؟
پزشکیان: برای اینکه کمک کنند یک عده از این پایداری ها نمی خواستند لاریجانی وارد مجلس شود. برای اینکه پایداری ها نگاه های تمامیت خواهانه دارند و لاریجانی که در طیف خودشان بود را نیز نمی پذیرفتند.
یعنی اصلاح طلبان به آقای لاریجانی کمک کردند؟ پس آیا ممکن است برای انتخابات ریاست جمهوری هم به ایشان کمک کنند؟
پزشکیان: خوب کمک کنند! اینها اگر بگویند به نفع لاریجانی کنار برو من راه خودم را می روم.
یعنی نه به نفع آقای لاریجانی و نه آقای عارف کنار نمی روید؟
پزشکیان: خیر به نفع هیچ یک از آنها کنار نمی روم.
حتی اگر نهاد اجماع ساز بگوید؟
پزشکیان: نهاد اجماع ساز این حرفی را که شما می گویید نمی زند. در این نهاد قرار شده است که نظرسنجی مردمی داشته باشند و بر آن اساس گزینه نهایی را معرفی کنند.
آقای پزشکیان در بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران تاکید شده است که در صورت داشتن چند نامزد مورد اجماع، مرحلهٔ چهارم انتخاب نامزد نهایی با نظرسنجی ملی معتبر است که در ایام تبلیغات انتخابات انجام می‌شود. یعنی اگر اجماع بر سر یکی از کاندیداها صورت گیرد، دیگر نظرسنجی ملی نیز در کار نخواهد بود.
پزشکیان: خیر، تا آنجایی که من می دانم، مبنای نظر جبهه اصلاحات ایران، نظرسنجی از مردم است. البته فارغ از این بحث ها مسئله اصلی اصلاح طلبان این است که گزینه دیگری ندارند و معلوم نیست که حتی من یا آقای عارف نیز تایید صلاحیت شویم.
به فرض اینکه تمامی کاندیداهای اصلاح طلب نیز تایید صلاحیت شوند، شما چه می کنید؟
پزشکیان: آن زمان باید نظرسنجی ملی ملاک عمل شود.
با این اوصاف اگر شما رئیس جمهور شدید، ملاک شما در انتخاب اعضای کابینه چیست؟
پزشکیان: تصور من این است که اگر می خواهیم شرایط فعلی کشور را اصلاح کنیم، باید با حفظ اصول اصلاحات کنیم. هنر این است که همه مردم را حتی آن ضدانقلاب را جذب کنیم.
در بین اصولگراها اگر یک نفر به سمت صلاح برود، قبولش دارم، اما اگر نرود و بخواهد همه جامعه را با نگاه تنگش درست کند و هرکس مثل او نگاه نکند، به او کافر گفته شود، قبولش ندارم. مگر ما در یک مملکت شیعی نیستیم؟ پس باید کاری بکنیم تا همه جذب بشوند.
بنده اینگونه برداشت کردم که دولت شما فراجناحی خواهد بود. درست است؟
پزشکیان: در چارچوب حق خواهد بود، اگر بتوانیم ان‌شاالله. هر کس که توانمند است، می‌تواند بیاید کمک کند به شرط اینکه سیاست‌کاری نکند.
** از هر فرد توانمندی در کابینه استفاده خواهم کرد حتی از پایداری
اسم دولت‌تان چه خواهد بود؟ دولت ائتلافی، دولت وحدت یا...؟
پزشکیان: دولت، دولت مردم ایران است. طبیعتاً با نگاه اصلاحات و حفظ اصول دولت تشکیل خواهم داد.
شما که می‌خواهید وزرای خود را انتخاب کنید، باید بر مبنای یک ساختار باشد.
پزشکیان: ساختار که وجود دارد. آدم‌ها را برای ساختار می‌آورند. این آدم‌ها را باید براساس آن شاخص‌ها در جایگاه خود قرار می‌دهند. شاخص‌ها نیز عملکرد، علم و مهارت هستند. حضرت علی(ع) می‌فرماید که کارگزاران را بر اساس دوستی و نزدیکی انتخاب نکن. این خیانت به مردم است. بعد توصیه می‌‌فرمایند که از اهل تجربه و کسانی که حیا دارند و پرونده و مشکل ندارند انتخاب کن. در ادامه نیز توصیه‌های دیگری مطرح می‌کند. باید بر اساس این شاخص‌ها وزرا انتخاب شوند؛ نه اینکه سیاسی کاری شود.
پس باید انتظار داشته باشیم که در دولت شما اصولگرایان و اصلاح‌طلبان همچون پایداری‌ها و... حضور داشته باشند.
پزشکیان: اگر این چارچوب باشد، قطعا می‌توانند باشند. پایداری آن نگاه سیاسی‌اش را حذف کند، او هم هست. حضور به شرط برخورداری از این شاخص‌ها و دوری از سیاسی‌کاری است. اکنون در مجلس اجازه نمی‌دهند یکی با آن شاخص‌ها بیاید. آدم‌های خودشان را می‌گذارند. اگر می‌خواهیم مملکت درست شود، باید آدم‌های توانمند را انتخاب کرد نه اینکه آدم‌های خودشان را انتخاب کنند.
شما معاون اولتان را چه کسی انتخاب خواهید کرد؟
پزشکیان: باید دید چه اتفاقی خواهد افتاد.
نمی‌خواهید کسی را معرفی کنید؟
پزشکیان: من هنوز کابینه ندارم.
برنامه چی؟
پزشکیان: برنامه را که گفتم. باز تکرار کنم؟
بالاخره برنامه باید چارچوبی داشته باشد.
پزشکیان: من هم همان چارچوب را به شما گفتم. شما جزئیات می‌خواهید که الان وجود ندارد، وگرنه چارچوب روشن است.
آدم‌هایی که می‌خواهند آن چارچوب را عملی کنند، چه کسانی هستند؟
پزشکیان: آن آدم‌ها بعد از اینکه جریان‌ها جمع شد، براساس این شاخص‌ها انتخاب خواهند شد.
شما می‌گویید که مصمم هستید. اما اگر فردا یک نفر گفت تَکرار می‌کنم و همه به نفع عارف کنار بروند. شما چه کار می‌کنید؟
پزشکیان: نه.
بعد شما متهم به تفرقه‌افکنی می‌شوید.
پزشکیان: در این مملکت همه را به همه چیز متهم می‌کنند. شما متهم می‌کنید. در مجلس متهم می‌کنند. ممکن است از همین گفتگو فردا بنده را متهم کنند. ما در مملکت یاد گرفتیم که این اتهامات را بشنویم. اینکه به یک نفر لقبی بدهیم و انگی بچسبانیم، غیراسلامی و از نظر اسلام خلاف است، اما ما انجام می‌دهیم. دستور خداست که همدیگر را لقب‌گذاری نکنید. آن آدم‌هایی که می‌گویند ما اصول داریم، انگ می‌چسبانند و لقب می‌دهند. این کدام اصول است؟
با کاندیداهای مطرح دیداری داشتید؟
پزشکیان: خیر.
دعوت به دیدار داشتید؟ در جلسات نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان شرکت کردید؟
پزشکیان: خیر شرکت نکردم.
نظرتان درباره اینکه می‌گویند اصلاح‌طلبان کاندیدای نیابتی داشته باشند چیست؟
پزشکیان: بالاخره می‌گویند دیگر.
نظر شما درباره دولت نیابتی چیست؟
پزشکیان: من هستم و خواهم بود.
دولت اجاره‌ای را که نمی‌پذیرید؟
پزشکیان: این حرف‌هایی است که درآورده‌اند. یک گروهی با هم می‌نشینند و تصمیم می‌گیرند در یک رقابت شرکت کنند. تجربه دنیا این است تا قبل از اینکه کاندیداها معرفی بشوند، بین احزاب کاندیداهایی که وجود دارند قبلاً بروند کار کنند. می‌‌رفتند حرف می‌زدند و تبلیغ می‌کردند. آن موقع هر کس که رای می‌آورد، آن حزب یک نفر را انتخاب می‌کرد و به صحنه می‌آورد. ما که حزب اینجوری نداریم. در نتیجه نمی‌توانیم.
شما حزبی نیستید؟
پزشکیان: اصلاً کشور ما چنین چیزی را ندارد. بحث من که نیست. مگر اصولگراها اینگونه هستند؟ این همه کاندیدا آمده، از درون حزب درآمده است؟ اصول کار این است که از درون حزب بیرون بیاید.
مثل آمریکا؟
پزشکیان: مثل آمریکا، اروپا و هر جای دیگر. دو نفر کاندیدا می‌شوند و این دو جریان با هم رقابت می‌کنند. نه حزب را گذاشتیم، حزب بشود؛ برای اینکه مدام کوبیدیم. نه روند ساختاری داریم. بعد اکنون به همدیگر انگ می‌چسبانیم و می گوییم فلان کس اجاره‌ای است و فلان کس فلان است. این رقابت باید در درون گروهی که هم‌فکر هستند برای حل مشکل صورت می‌گرفت. اما چون این بستر در جامعه ما وجود ندارد و چون اجازه بروز و ظهور انسان‌ها در جامعه بدان شکل نیست، آن رقابت شکل نمی‌گیرد. سیستم رسانه‌ای ما اکنون از یک نگاه حرف میزند. اصلا به دیگری اجازه نمی‌دهد. در نتیجه مجبور می‌شوند در اینجا حضور پیدا کنند، حرفی بزند و بعد ببینند مردم چه می‌گویند.
مردم با این کاری که انجام می‌دهیم، از دست ما خسته شده‌اند. تا چه زمانی می‌توانیم اینگونه با مردم ادامه بدهیم، خدا خودش باید کمک کند.
شما در خصوص مشکلات مردم مطالعه کردید؟
پزشکیان: من اکنون چهار دوره است که نماینده مجلس هستم و در موضوعاتی ورود پیدا کردم که آیا می‌توان مشکلات مردم را حل کرد. اکنون مشکلات بسیاری در جامعه داریم.
شعار دولت شما چیست؟
پزشکیان: انصاف و عدالت.
ستاد هم تشکیل دادید؟
پزشکیان: هر موقع به صورت رسمی و قانونی اعلام شد، ستاد هم تشکیل خواهیم داد.
اگر برای ائتلاف دعوت شدید، ائتلاف خواهید کرد؟
پزشکیان: اکنون که جای ائتلاف نیست.
در رابطه با موضوع بنزین اخیرا مطالبی را بیان کردید که حاشیه ساز شده است. توضیحی در این باره بفرمایید.
پزشکیان: اعتقاد من این است که قیمت بنزین واقعی شود. اما برای اینکه اقشار مردم آسیب نبینند، به هر فرد سهم مثلا بیست لیتر 20 هزار تومانی بدهیم. هزار تومان به او فروخته شود، اما او بتواند مثلا 20 هزار تومان بفروشد.
معنی این حرف این است آن فردی که در روستاست و چهار فرزند دارد، ماهی حدود یک و نیم میلیون تومان درآمد خواهد داشت. آن کسی هم که یک بچه دارد، و پنج ماشین، تنها 60 لیتر در ماه سهمیه می‌گیرد.
در نتیجه وقتی تورم یا فشاری به وجود می‌آید، مرغ و... گران می‌شود، این فقط سهم بیست لیتریش را برداشته، اما آن آدمی که از ماشین استفاده نکرده، هزینه‌ها برایش جبران می‌شود. در نتیجه به اقشار آسیب‌‌پذیر، آسیبی نمی‌رسد چرا که ما جبران کردیم.
با چهل هزار تومان پول که بیچاره می‌شود. برای اینکه 40 هزار تومان، مابه التفاوت نان و پنیرش نمی‌شود. اما وقتی یک و نیم میلیون به او بدهی، چون بقیه تورم پیدا کردند، مال آن جبران می‌شود.
مثل اینکه مجلس و کمیسیون انرژی چنین طرحی را در دستور کار دارند.
پزشکیان: آنها جور دیگری می‌گویند. اگر کل یارانه‌ها در کشور حذف شود ما به راحتی می‌توانیم به تمامی گروه هدف و به ازای هر خانواده مثلاً 10 میلیون تومان پول بدهیم. همه چیز هم گران شود. بعد قاچاق بنزین حذف خواهد شد و دولت به کشاورزان زور نمی‌گوید که گندم کیلویی 10 هزار تومان را به 4 هزار تومان بخرد. داریم به کشاورز زور می‌گوییم. چرا یک نفر گوسفندش را در عمان می‌فروشد؟ چون در آنجا 12 میلیون تومان از او می‌خرند، اما در اینجا 2 میلیون تومان قیمت دارد.
اگر بازار آزاد شود، همه با قیمت آزاد می‌‌فروشند و راحت زندگی می‌کنند. روندهای یارانه‌ای به نفع ثروتمندان است. محرومان روز به روز بیچاره‌تر می‌شوند. ما باید کاری کنیم که محرومان مشکل پیدا نکنند، اما به نفع ثروتمندان عمل می‌شود. اکنون زمین، ماشین و باغ گران شده است. آنهایی که داشتند، ثروتمندتر شدند و آنهایی که نداشتند، فقیرتر شدند. این وضعیت باید به هم ریخته شود.
اینکه من می‌گویم بنزین 20 هزار تومان شود، از این منظر است نه اینکه دوباره گرانی بر مردم تحمیل شود. اگر صادقانه به مردم گفته شود، مردم خواهند فهمید که بنزین 20 هزار تومانی به نفعشان است.
اگر یارانه‌ها حذف شود و هرکس که برق اضافی مصرف می‌کند، از او پول به صورت واقعی گرفته شود، وضعیت بهتر خواهد شد. هر کیلووات برق، 600 الی 700 تومان است، 100 تومان نیست. ما کمبود برق داریم، چون دولت باید مدام یارانه برق بدهد. اکنون ذوب آهن و پتروشیمی‌ها برق ارزان می‌گیرند. اینها انصاف نیست. باید کاری بکنیم که اقشار مختلف مردم، زندگی‌شان بچرخد.
یارانه‌ها بیشتر به کسانی می‌رسد که علیه انقلاب حرف می‌زنند و ما را قبول ندارند، تا اینکه به مردم محروم و مستحق برسد. باید حق‌شان را بگیریم و به خودشان بدهیم. این با دعوا درست نمی‌شود. ما باید این کار را انجام بدهیم. اگر توانستیم ما بشویم، می‌توانیم در برابر آمریکا بایستیم. نفع مملکت هر آنچه است، آن را انجام بدهیم، نه آنکه انتخاباتی و جناحی به قضایا نگاه کنیم.
