روز گذشته یک فعال سیاسی اصولگرا از این تصور همفکرانش که خود را پیروز انتخابات 1400 می دانند گلایه کرد و اظهار داشت: «جریان اصولگرا فعلا باور نکرده و تصور میکند که از الان برنده هستند. دوستان اصولگرا از الان مشغول تقسیم وزارتخانهها هستند».
به گزارش جماران؛ روزنامه آرمان ملی در شماره امروز خود نوشت: اصولـگـرایـان سـر از پا نمیشناسند و از حالا کلید پاستور را در جیب خودشان میبینند. سالهاست آرزوی رسیدن یکی از خودشان به کرسی ریاستجمهوری را دارند و تنها در زمان پیروزی محمود احمدینژاد بود که برای مدت کوتاهی با این ادعا که رئیسجمهور اصولگراست احساس شادی کردند اما این خوشحالی کوتاهمدت بود و پس از آن در اعلام برائت از او شتاب میکردند؛ بنابراین اکنون برای بازگرداندن اعتباری که در سالهای 84 تا 92 از دست رفت، تلاش میکنند و البته با استناد به انتخابات مجلس یازدهم که با مشارکت پایین پیروز شدند، این تصور را دارند که باز هم با تداوم مشارکت حداقلی در انتخابات کلید پاستور به آنان تحویل داده میشود.
روز گذشته یک فعال سیاسی اصولگرا از این تصور همفکرانش گلایه کرد. صادق کوشکی اظهار داشت: «جریان اصولگرا فعلا باور نکرده و تصور میکند که از الان برنده هستند. دوستان اصولگرا از الان مشغول تقسیم وزارتخانهها هستند و وضعیت فعلی و حضور اصلاحطلبان در انتخابات آتی را خیلی جدی نگرفتهاند. برداشت آنان این است که در انتخابات آتی برنده هستند و اصلاحطلبان شانسی ندارند.»
وی در پاسخ به این سوال که تبعات این نگاه چیست؟ توضیح داد: «در هر عرصهای اگر رقیب را جدی نگیرید، آن کسی به هدف میرسد و برنده میشود که بازی را بیشتر جدی گرفته باشد.» آنچه کوشکی بیان کرد در واقع هشداری جدی نسبت به خوشخیالی اصولگرایان بود و به آنها پیام میدهد دلخوش به پیروزی با مشارکت حداقلی در انتخابات مجلس نباشند.
چرا اصولگرایان تصور پیروزی دارند؟
پیروزی پیش از رقابت تصوری است که بخشهای زیادی از جریان اصولگرایی به آن معتقد هستند و البته این شادی تا قبل از اعلام نتایج ریاستجمهوری پررنگتر بود.
مهمترین سرمایه اصولگرایان برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری به آن دل بستهاند مشارکت پایین مردم در انتخابات ریاستجمهوری است. آنها مدتهاست برای نیل به این هدف تلاش میکنند. یکی از برنامههای آنها سیاهنمایی درباره عملکرد دولت روحانی است و چنین القا میکنند که اصلاحطلبان و میانهروها بهطور مشترک حامی روحانی بودند و اقشار زیادی را به سمت رای دادن به او در سالهای 92 و 96 سوق دادند پس اکنون نوبت اعتماد به جریان اصولگرایی است که در انتخاباتهای یازدهم و دوازدهم از روحانی حمایت نکرد و نقشی از کاستیهای دولت او ندارد. اصولگرایان در مرحله بعد لیست طویلی از وعدههای انتخاباتی روحانی ارائه میدهند که محقق نشده است اما مانند بسیاری از مواقع دیگر یکطرفه یکطرفه به قاضی میروند و از بیان چرایی عدم تحقق برخی وعدهها خودداری میکنند؛ موانعی که بسیاری از افراد به عدم امکان حل آنها تنها توسط دولت آگاه هستند مانند تحریمهای ظالمانه آمریکا علیه ایران و مشکلاتی که در مسیر تبادلات اقتصادی با برخی کشورها وجود دارد.
حاشیهسازی پروژه دیگر اصولگرایان برای کاستن از اعتماد جامعه به جریان اصلاحات است که نمونههای آن را در ماههای اخیر شاهد بودیم از جمله متهم کردن پسر حجاریان به واردات گندم یا ادعای عضویت دختر رئیسجمهور در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی! پروژه منسوخشده دیگر اتهامات بیاساس به اصلاحطلبان است که دیگر توجهی به آنها نمیشود چون سالهاست بیاساس بودن ادعاها بر همگان ثابت شده است.
لگد ترامپ به بخت اصولگرایان
اصولگرایان البته پس از اعلام پیروزی بایدن در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا تا حدودی نگران شدند. بخش دلواپس جریان اصولگرایی بر این باور بود که با پیروزی ترامپ جو جامعه ایران به سمتی میرود که امیدی به پایان تحریمها و تسهیل روابط خارجی نداشته باشد و همین ناامیدی سبب بیانگیزه شدن آنها برای رای دادن در انتخابات ریاستجمهوری 1400 میشود که در این صورت اصولگرایان پیروز رقابت با مشارکت حداقلی هستند اما اوضاع بر وفق مراد دلواپسان اصولگرا نشد و جو بایدن پیروز شد.
بایدن معاون اوباما و شخصیتی دموکرات است که برخلاف ترامپ اعتقادی به جنگافروزی ندارد تا روحیه مردم ایران را تخریب کند. بایدن اهل گفتوگو است و بازگشت به برجام از وعدههای انتخاباتی او بود. بسیاری این امید را دارند که با حضور بایدن در کاخ سفید همانند دوران اوباما برخی تحریمها لغو شود که در این صورت رای مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده به سمت کاندیدای اهل گفتوگو و اصلاحطلب خواهد رفت و نشانی از رغبت به حضور یک اصولگرا در پاستور نخواهد ماند.
روایت یک اصولگرا از فرصتهای اصلاحطلبان
صادق کوشکی دیروز به فرصتهای اصلاحطلبان برای پیروزی در انتخابات 1400 اینچنین اشاره کرد: «اصلاحطلبان این هنر آن را دارند که در دقیقه نود با بهرهگیری از وضعیت فعلی فضای مجازی که یک فضای بی در و پیکر است، بازی را به نفع خود تغییر دهند. نیازی نیست که روی یک نامزد دیپلمات سرمایهگذاری کنند و حتی میتوانند یک فرد کمشناختهشدهای را مطرح کرده و روی او مانور دهند و رای بیاورند. کما اینکه آقای روحانی در سال 92 خیلی فرد شناختهشدهای در جامعه نبود.»
وی در واکنش به اینکه بنابراین اوضاع اصلاحطلبان آنقدر که یکی، دو ماه قبل تصور میشد؛ بد نیست، گفت: «نیست. اصلاحطلبان هم به صورت جدی مایل هستند که در قدرت بمانند و هم برای آن تلاش میکنند.» این اصولگرا در پاسخ به این سوال که آیا احتمال پیروزی هم دارند؟ هم تصریح کرد: «بالاخره اگر این احتمال 20 درصد هم باشد، بهتر از کنار رفتن از قدرت است.»