ساداتیان، سفیر اسبق ایران در لندن توضیح داد که احتمالا رقم طلب ایران بیشتر از مبلغ اعلامی انگلیس است و کشورمان حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون پوند از لندن بابت تانکهای چیفتن طلب دارد.
به گزارش جماران؛ به نقل از انتخاب، سفیر سابق ایران در انگلستان براین باور است که اکنون ایران خواستار تعیین رقم تورم مقدار پولی است که به لندن واگذار شده که به نظر میرسد یک بحث حقوقی پیچیده است. اکنون گمانهزنی من این است که رقم طلب ایران احتمالا باید بیشتر از میلیون پوند باشد و احتمالا مابین 600 تا 700 میلیون پوند است. اما آنچه تاکنون لندن اعتراف کرده رقمی معادل 400 میلیون پوند بوده است.
سید جلال ساداتیان سفیر سابق ایران در انگلیس، در ارتباط با بحثهای مطرح شده پیرامون پذیرش بدهی چند صد میلیون پوندی به ایران توسط انگلیس، گفت: «در ابتدا ضروری است به این مساله وجه داشته باشیم که در دوران حضور اینجانب در لندن (1361-1365)، سفارت کشورمان چندان استقرار منظمی نداشت. با این وجود در همان دوران اولین مطالبات پیرامون طلب ایران از انگلستان طرح شد. واقعیت ماجرا این است که این طلب در ارتباط با ساخت تانک چیفتن و قطعات آن در پیش از انقلاب است. در آن دوران دو بار، پول از ایران دریافت میشود که یکی به اصطلاح به عنوان وام به سازمان آب لندن پرداخت شده که بعدا گفته شد این مقدار پول، کمک محمد رضا شاه بوده اما ظاهرا این مبلغ به عنوان قرض به لندن داده شده است.»
وی افزود: «پول دوم یا بدهیای که اکنون از آن به عنوان طلب تهران از لندن یاد میشود در ارتباط با مبلغی است که قبل از انقلاب محمد رضا شاه برای تحویل 1500 دستگاه تانک به انگلستان تحویل میدهد. البته بحث تحویل چند ناو نیز مطرح بود که در همان دوران حضور اینجانب در لندن به ایران تحویل داده شد. ناو تدارکاتی «خارک» و ناوهای جنگی «تنب بزرگ» و «تنب کوچک» ناوهای تحویلی ایران در آن مقطع بودند اما بر خلاف ناوها، مساله تانک ها همچنان به عنوان موضوع اختلاف دو طرف باقی ماندند. هر چند رقم دقیق قرارداد را در ذهن ندارم اما در آن دوران ظاهرا رقمی حدود 600 میلیون پوند طلب ایران از لندن بود. با این اوصاف، نمیتوانم با قاطعیت پیرامون این رقم سخن بگویم؛ این موضوع بیشتر کارشناسی است و اکنون انگلیسیها رقم 400 میلیون پوند را مطرح کردهاند.»
سفیر سابق ایران در انگلستان، در ادامه تصریح کرد: «انگلستان تا کنون حاضر نبود خود را در این جایگاه قرار بدهد که باید طلب ایران را برگرداند و هیاتهای کارشناسی که در مقاطع اولیه مطرح میشد مبلغی نزدیک به مبلغ اعلام شده کنونی را مطرح کردند اما نکته قابل توجه این بود که موضوع تا کنون همچنان مسکوت مانده است. با این وجود، اکنون دو مساله مطرح است، یکی اصل پذیرش بدهی که پذیرفته شده است و دیگری تعیین نحوه انتقال بدهی از سوی لندن به تهران است که نیازمند گفتگوهای کارشناسانه میان دو طرف است.»
ساداتیان در بخشی دیگر از گفتههای پیرامون چالشهای حقوق موجود پیرامون این پرونده تاکید کرد: «بحث مهم بر این اساس است که از دیدگاه انگلیسیها ایران سفارش تسلیحات داده و این کشور برای تهران این تسلیحات را ساخته ولی ایران در تحریمها مختلف قرار گرفته است؛ در نتیجه پولی برای اهدا و ارسال به تهران وجود نداشته و ندارد. این استدلال انگلستان به هیچ عنوان ضمانت و پشتوانه حقوقی نداشت. اکنون مساله این است که ایران خواستار تعیین رقم تورم مقدار پولی است که به لندن واگذار شده که به نظر میرسد یک بحث حقوقی پیچیده است. اکنون گمانهزنی من این است که رقم طلب ایران احتمالا باید بیشتر از میلیون پوند باشد و احتمالا مابین 600 تا 700 میلیون پوند است. اما آنچه تاکنون لندن اعتراف کرده رقمی معادل 400 میلیون پوند بوده است.»