رییس کمیته ی مشارکت های مردمی شورای اسلامی شهر تهران گفت: چه باید کرد که دلمان از دولتی که خودمان در روی کار آمدنش اثر داشتهایم نیز خون است. ما انتظار داشتیم تا دولت به وظیفه قانونی خود برای ارتقا و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی شهر تهران عمل کند. انتظار داشتیم وقتی که استقرار سازمانها و دستگاههای مختلف در پایتخت، تراکم و تردد در شهر را افزایش داده، دولت سهم خود از پایتخت بودن شهر تهران را بپردازد، اما گوش شنوایی پیدا نکردیم.
به گزارش جماران؛ به نقل از ایلنا، رییس کمیته ی مشارکت های مردمی شورای اسلامی شهر تهران گفت: انتظار از مجلس یازدهم که از قضا یکی از شلوغترین فراکسیونهایش، فراکسیون مدیریت شهری است و درصد قابل توجهی از اعضایش نیز تجربه حضور در شوراهای شهر یا مسئولیتهایی در شهرداری دارند، این است که یکبار برای همیشه، برای تصویب قانون مدیریت یکپارچه شهری اقدام کند.
حجت نظری در نطق پیش از دستور خود در دویست و سی و چهارمین جلسه شورا با اشاره به طی شدن آخرین سال شورای پنجم گفت: امروز که سه سال از فعالیت مدیریت شهری دوره پنجم میگذرد، متاسفانه نهادهای انتخابی و مدنی بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید و تضعیف قرار دارند. نهادهایی که با خون دل مردم پایهگذاری شد اما متاسفانه به دلیل رقابتهای کوتاهمدت سیاسی و جناحی، چنان آماج حملات و اتهامات قرارگرفت که حتی پس از انتقال قدرت به جناح مقابل نیز نتوانسته است، جایگاه خود را ارتقا دهد. نمونه بارز آن مجلس شورای اسلامی است که به دلیل حضور سی درصدی نمایندگان اصلاحطلب و اعتدالگرا در دوره دهم، چنان موج تخریبی علیهاش شکل گرفت که حالا دامن مجلس تماما یکدست اصولگرا را نیز گرفته و آن را رها نمیکند. تا جایی که نهادی که باید در راس امور باشد، حتی در پیگیری مطالبه تعویق کنکور و بازگشایی دقیقه نودی مدارس نیز نتوانست موثر عمل کند.
وی افزود: شوراهای شهر، بهخصوص شورای شهر پایتخت نیز از این آفت تخریب دورنمانده و متاسفانه جریانی که امید و مشارکت بالای مردم در انتخابات، مانع از حضور آنان در شورای شهر شده بود، طی سه سال از هیچ تلاشی برای تخریب و تضعیف شورا و حمله به این نهاد چشم پوشی نکرد.
نظری ادامه داد: این جریان با استفاده از بازوهای قدرتمند رسانهای و تبلیغاتی، بسیاری از اقدامات و عملکرد مدیریت شهری را بایکوت کرد. خاطرم هست در زمان مدیریت شهری قبل، تکمیل چهارکیلومتر از یک اتوبان در پایتخت به خبر اول ساعت 21 تبدیل شد، اما متاسفانه در دوران حضور اصلاحطلبان، حفظ و احیای کمربند سبز شمال تهران که به اذعان بسیاری، تهران را از خطر سیل در سال 98 در امان داشت، ساخت و افتتاح چندین هکتار بوستان و اضافه کردن به ریههای شهر، افتتاح زیرگذر گیشا، افتتاح ایستگاههای مترو، افتتاح پهنه فرهنگی رودکی، پیادهراه امیرکبیر و دهها پروژه عمرانی، فرهنگی و اجتماعی دیگر، به اندازه یک زیرنویس در شبکههای خبری نیز بروز نیافت.
رییس هماهنگی و حمایت از فعالیت های سازمان های مردم نهاد گفت: اما در مقابل توپخانهها چنان در برابر تغییرنام چند کوچه و خیابان که براساس اختیارات قانونی و وظایف شورای شهر انجام شد، فعال شدند که گویا بهجز نامگذاری برمعابر، هیچ کاری در این شورا انجام نشده است. جالبتر آنکه گویا عدهای از دلواپسان فراموش کردند که اولین تصمیمشان پس از حضور در مجلس شورای اسلامی، درخواست تغییرنام فرودگاه مهرآباد تهران بود و هنگامی که جریان نزدیک به خودشان در شورای شهر قدرت را در دست داشت، چه تعداد نام را در معابر تغییر دادند. در این میان هم البته نام یکی دو عضو فعلی شورا که با نمایندگان مجلس تماس گرفتند یا پیامک زدند و اطلاعات خلاف واقع دادند، در دلم خواهد ماند تا هم از رقیب خورده باشیم و هم از رفیقنما!
نظری افزود: این روند تخریب و سانسوری که علیه اقدامات شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش آغاز شده را به صلاح نمیدانم و معتقدم گرچه آغاز این روند با آغازگرانش است، اما پایانی برای آن وجود ندارد. کاش از آنچه امروز بر سر جایگاه نهاد مجلس آمده درس بگیرند و تخریب سازمان یافته شورا و نهادهای انتخابی را متوقف کنند، چراکه در غیراینصورت، معلوم نیست ناامید کردن مردم، مشارکت چند درصدی و چه میزان رای را برای نمایندگان دوربعدی شوراهای شهر به دنبال داشته باشد. مگر غیر از این است که هرچه مشارکت در انتخابات بیشتر و پویاتر باشد، جایگاه نظام جمهوری اسلامی که ثمره خون هزاران شهید و صبر و ایثارگری میلیونها نفر است ارتقا خواهد یافت؟ پس چرا عدهای سعی دارند از رایدهندگان انتخابات سال۹۶ انتقام بگیرند و با استفاده از ادبیات مایوس کننده، مشارکت در انتخابات را کاهش دهند؟
وی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از رقبا به جای کمک به حل مشکلات شهر، سعی در ایجاد چالشی جدید برای پشیمان کردن مردم از رایشان دارند و هراقدامی که انجام میدهیم، با یک پیامد و حاشیهسازی همراه میشود.
نظری خاطر نشان ساخت: انتظار از مجلس یازدهم که از قضا یکی از شلوغترین فراکسیونهایش، فراکسیون مدیریت شهری است و درصد قابل توجهی از اعضایش نیز تجربه حضور در شوراهای شهر یا مسئولیتهایی در شهرداری دارند، این است که یکبار برای همیشه، برای تصویب قانون مدیریت یکپارچه شهری اقدام کند. تصویب چنین قانونی در مجلس قطع به یقین راهگشا خواهد بود. متاسفانه اما به نظر نمیرسد ارادهای جدی برای یکپارچه شدن مدیریت و ارائه خدمات در شهرهایمان وجود داشته باشد، حتی زمزمههایی نیز به گوش میرسد که مجلس شورای اسلامی، در تلاش برای کاهش اختیارات شوراها و محدودکردن این نهاد است. همچنین، با سپردن مسئولیت نظارت بر انتخابات شوراها به شورای نگهبان، امکان استقرار سلیقههای مختلف بر کرسی شورا و نیز نمایندگی کردن نظرات مختلف و نگاههای متنوع در جامعه محل تردید قرار میگیرد.
رییس کمیته مشارکت های مردمی شورا گفت: مردم عزیز تهران؛ هموطنان عزیزی که بارها افتخار میزبانی از شما در تهران را داشتهایم؛ این گلایهها به معنای فرار رو به جلو نیست. ما شرمنده شماییم. در نطقی که سال گذشته و به مناسبت شروع سومین سال فعالیت شورای شهر تهران داشتم، از آنچه توانستیم و نتوانستیم گفتم. امسال هم باید بگویم که اقدامات زیادی انجام دادهایم و جراحیهای زیادی در شهر انجام شده است که در سالهای آتی خود را نشان خواهد داد. اما اقدامات بسیار زیادی هم مانده که نتوانستیم انجام دهیم. مردم همچنان از ما در مورد ترافیک و آلودگی هوا مطالبه دارند. فارغ از اینکه ما در مدیریت شهری تنها کنشگر این حوزه نبوده و نیستیم، اما شورا تلاشهای زیادی در این زمینه انجام داده است. لازم است تاکید کنم که وقتی توان و ارادهای برای محدود کردن تولید خودرو، ارتقای استانداردهای آلایندگی و کیفیت سوخت و ... وجود ندارد، شورا امکان بردوش کشیدن وظایف دیگر دستگاهها را ندارد و نمیتواند جور آنها را بکشد.
وی ادامه داد: شورا اختیار و توان مقابله با مافیای قدرتمند دیزل که چند ماه است بیش از پیش قدرت گرفته را ندارد. مافیایی که تلاشش برای بقای تکنولوژی بهروز نشده دیزل، تنها به آلودهتر شدن هوای پایتخت منجر شده است.
نظری همچنین افزود: من هم به همراه خانوادهام بارها و بارها با مترو و اتوبوس در شهر تردد داشتهام. میدانم که وضعیت ازدحام جمعیت در ناوگان حمل و نقل عمومی یعنی چه. میدانم فرسودگی این ناوگان یعنی چه و درک میکنم که این وضعیت حاد چگونه در شرایط شیوع کرونا، حادتر هم شد! اما چه باید کرد که دلمان از دولتی که خودمان در روی کار آمدنش اثر داشتهایم نیز خون است. ما انتظار داشتیم تا دولت به وظیفه قانونی خود برای ارتقا و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی شهر تهران عمل کند. انتظار داشتیم وقتی که استقرار سازمانها و دستگاههای مختلف در پایتخت، تراکم و تردد در شهر را افزایش داده، دولت سهم خود از پایتخت بودن شهر تهران را بپردازد، اما گوش شنوایی پیدا نکردیم. این گوش گویا در دریافت مطالبات شنوا نیست، وگرنه مردم دیدند که یک انتقاد بهحق و قانونی پیرامون ساخت و ساز در محله جماران و قطع درختان، چه واکنشهایی درپی داشت. نهفقط از حضور شهردار در جلسات هیات دولت جلوگیری شد، بلکه تلاش شد تا محدودیت ارتفاع ساخت و ساز در این محله نیز لغو شود.
این عضو شورا خطاب به شهروندان گفت: مردم عزیز تهران؛از ما انتقاد کنید. اما از شما میخواهم که عملکرد ما را نیز در رسانههای مستقل جستجو و مطالعه کنید. بیتردید کارنامه ما درخشان نیست و کوتاهیهای بسیار داریم اما، بدانید که جریانی در صدد است تا با مقایسه حجمیِ اقدامات شهرداری طی 14 سالِ پر پول، با اقدامات انجام شده طی سه سالی که با مشکلاتی فراوان نظیر وضعیت نابهسامان اقتصادی و این اواخر نیز شیوع کرونا مواجه بود، مردم را ناامیدتر کند. تمام این حرفها برای تاکید بر تفاوت نقد و تخریب است.
وی یاد آور شد: شورا در یک سال پایانی هم در برابر هجمهها و تخریبها با سعه صدر برخورد خواهد کرد و همه میتوانند به هر بهانهای، شورای شهر را نوازش کنند. اما خواهشم از کاسبان ناامیدی مردم این است که چه ما باشیم و چه نباشیم از نهاد شورا و تمام نهادهای انتخابی مراقبت کنند. بار دیگر تاکید میکنم؛ اخباری که اخیرا در مورد قصد مجلس برای تغییر قوانینی که نتیجهاش محدودیت بیشتر برای شوراهاست شنیده میشود، نگران کننده است. ناامید کردن مردم از مشارکت در تعیین سرنوشت، گرچه ممکن است کرسیهای انتخابی را برای یک یا دو دوره بیدردسر در اختیار رقبا قراردهد، اما نتیجه دراز مدت آن ناامیدی مردم از اصلاح و بهبود اوضاع کشور خواهد بود و مثال واضحش آن است که هرکه باد بکارد، روزی طوفان درو خواهد کرد.
براساس گزارش معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران، نظری گفت: با وام گرفتن از جمله معروفی که حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی در آخرین روزهای مسئولیتش در ریاست جمهوری به زبان آورد سخنانم را پایان میدهم. این یک سال باقی مانده از عمر شورای پنجم نیز چشم برهم زدنی در گذرعمر به پایان خواهد رسید اما از صمیم قلب آرزو میکنم که بعد از این شورا، نمایندگانی به اینجا بیایند که به آنچه که ما را به خاطر عدم انجامش محکوم کرده بودند، عمل کنند و مردم نتیجه اعمال آنها را ببیند.